“Ξαναζωντάνεψε τ' αρματωλίκι,
τα μπράτσα σίδερο, φλόγα η ψυχή,
λουφάζουν έντρομοι οι ξένοι λύκοι
στην εκδικήτρα μας αντρίκια ορμή.”
“Σου στέλνω χαιρετίσματα απ' τα βουνά, μανούλα,
στο καραούλι βρίσκομαι, στην πιο ψηλή ραχούλα.
Έχω τ' αγρίμια συντροφιά, έχω και τα ζαρκάδια,
με τους συντρόφους περπατώ μέρες, αυγές και βράδια.
Τον ουρανό για σκέπασμα, τη γη έχω για στρώμα
και το λυτρωμό μέσ' στην καρδιά, γι' αυτό θα μπω στο χώμα”
“Αντάρτης σαν θα πα με τ' άλλα τα παιδιά
σφίξε ρε Μαριώ μου την καρδιά
μονάχη θα θερίζεις τα χωράφια
ταχιά σαν θα γεμίσουνε χρυσάφια
άιντε Μαριώ μου έχε γεια
θα σου φέρω λευτεριά
άιντε Μαριώ μου λυγερή
μην κλαις κακό δε θα σε βρει
δεν κλαίω ορέ Μήτρο μ' τούτη τη φορά
αντάρτης σα θα πας τόχω χαρά
γεροί να ροβολάτε στα λαγκάδια
στους βράχους, στα βουνά σαν τα ζαρκάδια
άιντε ορέ Μήτρο μ’ έχε γεια
και να μας φέρεις λευτεριά. “
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου