«Περιμένοντας το λεωφορείο»

Ομαδική Έκθεση Ζωγραφικής του 2ου Εργαστηρίου της Σχολής Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης.

Δώδεκα δημιουργοί μέσα από τον τρόπο που διαπραγματεύονται, ο καθένας με τη δική του γραφή, με το δικό του εικαστικό λεξιλόγιο, μας προκαλούν μέσα από μία ανομοιογενή διαχείριση της εικόνας, με παραμορφώσεις, μετατοπίσεις και μετασχηματισμούς φυσικών σχέσεων, σε μια εικαστική περιήγηση, την Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011, στην Αίθουσα Τέχνης vlassis art gallery, (Βεροίας 6 Άνω Λαδάδικα, τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν στις 20:00).

Πειραματίζονται να εισβάλλουν στις αντιληπτικές μας διαδικασίες, με την έκθεση της αγωνίας τους στη γλώσσα, τη μορφή και τη χρήση του μέσου. Καταθέτουν την προβληματική τους που ενώ ενέχει την προσωπική τους πορεία, συνδέεται υποδόρια με ένα συνεκτικό ιδιοσυγκρασιακό ιστό των ιδιαίτερα ευαίσθητων δασκάλων τους, Γεωργίου Τσακίρη και Κυριάκου Μορταράκου. Αποτυπώνουν εικαστικές εντυπώσεις διαδρομών, περιπετειών όπως αναφέρει στο κείμενό του ο καθηγητής τους Κυριάκος Μορταράκος, παρομοιάζοντάς τες με εμπειρίες, από «ένα συμπυκνωμένο ταξίδι για την Ιθάκη κατά την διάρκεια της διαδρομής του λεωφορείου» ανάμεσα στα τέσσερα σημεία της κατακερματισμένης Σχολής διασκορπισμένης σε μεγάλες χιλιομετρικές αποστάσεις στον πολεοδομικό ιστό της πόλης, ιδωμένες ως απηχήσεις και μνήμες του σύγχρονου κόσμου μας.

Μέσα από τη συνύπαρξη και την όσμωση προσωπικών γλωσσοπλαστικών στοιχείων, είτε πρόκειται για πιο παραστατική, είτε για πιο αφαιρετικές διατυπώσεις, μέσα από την προσωπική εμπειρία και ματιά τους, άλλοτε με τη μεσολάβηση του ρεαλιστικού άλλοτε του αφηρημένου και άλλοτε του συμβολικού, άλλοτε της παραμόρφωσης και της αλλοίωσης, ο καθένας με τους δικούς του γλωσσοπλαστικούς κώδικες αποδιαρθρώνει και αναδιαρθρώνει το αναπαριστώμενο.

εξετάζοντας με μια πιο διεισδυτική ματιά τη δουλειά τους ως άμεσο αποτέλεσμα της διδασκαλίας και μαθητείας τους στο πανεπιστημιακό εργαστήρι-φυτώριο, γίνεται εμφανής με ενέργεια, η απόπειρα των διδασκόντων για ανατροφοδότηση της εμπειρίας των μαθητευόμενων με στόχο την πυροδότηση του γενεσιουργού συναισθήματος ώστε να καταφέρει να συμφιλιώσει την ύλη με το περιεχόμενο, την εμπειρία της ύλης με την ιδέα, μέσω του τελετουργικού της δημιουργίας, ενάντια στο καθιερωμένο, εμβαθύνοντας στην ενδελέχεια της εικόνας.

Διακρίνεται μία διάθεση για απελευθέρωση στον χειρισμό των πλαστικών αξιών, της φόρμας και του χρώματος πάνω στο περιεχόμενο. Μια διάθεση για περιπλάνηση στα συμπτώματα της ύλης, της χειρονομίας και της πλαστικότητας.

Η Ιστορικός Τέχνης Μαρία Κενανίδου επισημαίνει ότι τα έργα τους ενέχουν δηλώσεις, αποσιωπήσεις, ανησυχίες, απορίες, απαντήσεις, διερευνήσεις, στοχασμούς, καμώματα της ύλης στην επιφάνεια, εξελίξεις της φόρμας, της ύλης, μυστικά, μύθους σε φοιτητική συσκευασία, μακριά από δεσμεύσεις και κοινοτοπίες, οργανωμένες στο χώρο με ευελιξία διαπραγμάτευσης μεταξύ σκέψης και μέσου.
Αναδεικνύουν συσσωρεύσεις, μνήμες, απουσίες, παρουσίες με την δύναμη απέναντι στο αβέβαιο, την αισιοδοξία για περιπέτεια του νέου δημιουργού, τη διάθεση πειραματισμού χωρίς να είναι πάντα εξασφαλισμένος ο προορισμός, το τέλος της διαδρομής.

Χρησιμοποιούν τη φόρμα και το χρώμα ως εργαλεία ώστε να καταφέρουν την αναψηλάφηση των οικειοποιημένων εικόνων, που προκύπτουν από εσωτερικές διεργασίες χωρίς να περιορίζονται από το προσωπικό λεξιλόγιο του καθενός, οπτικοποιώντας συναισθήματα, ιδεολογήματα και σκέψεις.

Διαπραγματεύονται το οικείο και το προσιτό με μια ματιά απλή και καθαρή, μορφοποιώντας τα νεανικά τους οράματα και συναισθήματα. Συνθέτουν την καταγραφή της περιπέτειας της εικαστικής τους γραφής και σκέψης, αποφεύγοντας την άμεση αφήγηση. Επιχειρούν την ανάδειξη μνημονικών συσχετισμών ενισχύοντας την εννοιολογική υπόσταση του εικαστικού αποτελέσματος.

Η ετερότητα αντιπαράθεσης στην εικονική συνύπαρξή τους, φανερώνει την πραγματική τους συνύπαρξη που έχει προηγηθεί στο χώρο του εργαστηρίου, βασικό πεδίο διαλόγου ή και αντίλογου που τροφοδοτεί τα έργα τους, αποκαλύπτοντας μία διαδικασία ανίχνευσης μέσα στην ίδια τη ζωγραφική πράξη, μια πολυσχιδή έρευνα έναντι στην αμηχανία, τα αδιέξοδα, τις νέες προκλήσεις και τις δυσκολίες των σύγχρονων ρευστών ημερών.

Έργα αποτελέσματα μιας ενδελεχούς διείσδυσης στη ουσία, αποτυπώνουν γεγονότα, σκέψεις, πληροφορίες και εμπειρίες με το νεανικό τους βλέμμα στα ενδότερα, στα γύρω, στα απλά, στα καθημερινά, στα ασήμαντα, αποκαλύπτοντας ερμηνείες βαθύτερων ρυθμών και αναδύοντας χαμένες αξίες και φόβους για συμβιβασμούς.

Αποτυπώνουν το θραύσμα μιας κατακερματισμένης πραγματικότητας με όχημα την οπτική και ακουστική μνήμη και τη μυθοποιητική λειτουργία τους. Χωρίς κατοχυρωμένες εύκολες ή μασημένες λύσεις, αναδιπλώνουν μία εικαστική αποτύπωση των αγωνιών ανίχνευσης-αναζήτησής τους σε αυτή τη διαδικασία που ο Gordon Child ονομάζει «ο άνθρωπος πλάθει τον εαυτό του», σε δύσκολους καιρούς...

Στην έκθεση, την επιμέλεια της οποίας έχει ο καθηγητής Κυριάκος Μορταράκος, συμμετέχουν οι καλλιτέχνες Αγγελίδου Εφη, Βογιατζής Χρήστος, Καραγιοβαννάκης Βασίλης, Κεσίδου Φανή, Κοστίλεβ Παύλος, Κότσαλα Κατερίνα, Λουλούδη Γιάννα, Μωυσίδης Γιάννης, Παπαχρήστου Πουλχερία, Σχοινά- Παρασκευά Πόλυ, Τσίνογλου Μιχάλης, Τσίτσελα Κατερίνα.

Για περισσότερες πληροφορίες:
vlassis art gallery
ΒΕΡΟΙΑΣ 6 ΑΝΩ ΛΑΔΑΔΙΚΑ
ΤΗΛ. 2310 552030 - 6972 282438
email: vlassisart@yahoo.com
2ο Εργαστηρίο της Σχολής Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης
«Περιμένοντας το λεωφορείο»
ΕΓΚΑΙΝΙΑ: ΤΕΤΑΡΤΗ 1 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011 /// 20:00
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ: 01 . 06 ΩΣ 25 . 06 . 2011
ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ:
ΤΡΙΤΗ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: 16:00 - 20:00 ΣΑΒΒΑΤΟ: 10:00 - 15:00