Θα τα χορέψω το λοιπόν! Στάσου παράμερα μην σε πατήσω! Βίρα! χοπ! χοπ!
Έδωκε ένα σάλτο, τα πόδια και τα χέρια του έγιναν φτερούγες. Όρθιος χιμούσε απάνω από την γης, κι έτσι που τον έβλεπα στο βάθος τ` ουρανού και της θάλασσας, μου φάνταζε σαν ένας γέρος αρχάγγελος αντάρτης. Γιατί ο χορός αυτός του Ζορμπά ήταν όλο πρόκληση, πείσμα κι ανταρσία. Θαρρείς και φώναζε "
-Τι μπορείς να μου κάνεις Παντοδύναμε; Τίποτα δεν μπορείς να μου κάμεις, αν με σκοτώσεις μονάχα. Σκότωσε με καρφί δεν μου καίγεται, έβγαλα το άχτι μου, είπα ότι ήθελα να πω, πρόφτασα και χόρεψα και πια δεν σε έχω ανάγκη!"
Έβλεπα τον Ζορμπά να χορεύει και ένιωθα για πρώτη φορά την δαιμονικιάν ανταρσία του ανθρώπου, να νικήσει το βάρος και την ύλη, την προγονική κατάρα. Καμάρωνα την αντοχή του, τη σβελτέτσα, την περηφάνια. Κάτω στην αμμουδιά τα ορμητικά κι αντάμα περίτεχνα πατήματα του Ζορμπά χάραζαν την εωσφορική ιστορία του ανθρώπου.
Ν. Καζαντζάκης
-Το παραπάνω κείμενο είναι απόσπασμα από το βιβλίο του Ν. Καζαντζάκη "Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά".
-Το βίντεο είναι η τελευταία σκηνή από την ομότιτλη και πολυβραβευμένη ταινία Alexis Zorbas(1964)
-Το μυθιστόρημα βασίζεται σε υπαρκτό πρόσωπο τον Γεώργιο Ζορμπά(1825-1941) από τον οποίο ο συγγραφέας εμπνεύστηκε την λογοτεχνική ιστορία.
-Η μουσική της ταινίας από τον Μίκη Θεοδωράκη
αναρτήθηκε από ibisclub.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου