Από εδώ και στο εξής θα καταγράφεται από πού ξεκινάμε, ποιος είναι ο προορισμός μας και πόση ώρα χρειάστηκε για αυτήν την μετακίνηση. Σύμφωνα με τον υπουργό Υποδομών, Δημήτρη Ρέππα «τα έργα του ηλεκτρονικού εισιτηρίου και της τηλεματικής αξιοποιούν τις τεχνολογίες πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών και εντάσσονται στο συνολικό στρατηγικό σχεδιασμό αναδιοργάνωσης των αστικών συγκοινωνιών, που έχει ως στόχο την βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών στον πολίτη και την βέλτιστη αξιοποίηση των δημόσιων πόρων, διατηρώντας τον καθαρά δημόσιο χαρακτήρα των αστικών συγκοινωνιών».
Περί τίνος πρόκειται; Το αρμόδιο υπουργείο προκηρύσσει διαγωνισμό για την τοποθέτηση Αυτόματου Συστήματος Συλλογής Κομίστρου. Οι επιβάτες δηλαδή θα πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με ηλεκτρονική κάρτα την οποία θα «ενημερώνουν» κατά την είσοδό αλλά και κατά την έξοδό τους στο μέσο που επιλέγουν. Έτσι θα καταγράφεται ο χρόνος της εισόδου και της εξόδου τους αλλά και ο χρόνος που χρειάστηκε για να μετακινηθούν από το ένα σημείο στο άλλο.
Οι ηλεκτρονικές κάρτες θα φέρουν ψηφιακή φωτογραφία του κατόχου, ενσωματωμένο μικροτσίπ και ανάλογο λογισμικό για να επαναφορτίζονται με μονάδες μέσω ΑΤΜ τραπεζών, του Ίντερνετ ή ακόμα και μέσω κινητού τηλεφώνου. Και επειδή το μαστίγιο πάντα χρειάζεται και το ανάλογο καρότο η νέα κάρτα διαφημίζεται δεόντως ως μια λύση για να διασφαλιστούν «δικαιότερες» (sic!) χρεώσεις που θα υπολογίζονται ανάλογα με τις αποστάσεις που διανύουν οι επιβάτες και τον χρόνο που διαρκούν οι μετακινήσεις τους, ενώ εξαγγέλλεται και η μείωση του κομίστρου (που ήδη, όμως, έχει ανέβει κατά 40%) τα Σαββατοκύριακα ή τις αργίες.
Την ίδια στιγμή 150 ελεγκτές εφορμούν εφοδιασμένοι με λάπτοπ και με την απαραίτητη αστυνομική συνοδεία θα διενεργούν ελέγχους για την καταγραφή όσων μετακινούνται χωρίς εισιτήριο, ενώ άμεση θα είναι η ηλεκτρονική ενημέρωση της εφορίας για την επιβολή των τσουχτερών προστίμων.
Είναι, λοιπόν, εύλογο να σκεφτεί κανείς την έκταση της καταγραφής των καθημερινών κινήσεων εκατομμυρίων ανθρώπων σε ένα δίκτυο μαζικής αστικής μεταφοράς το οποίο συνεχώς μεγαλώνει (βλ. επέκταση γραμμών του μετρό κλπ) και την δυσκολία πλέον να αρνείται να πληρώνει για αυτήν την μετακίνηση έστω και συγκυριακά ή και να αναπτύσσονται πρακτικές κοινωνικής αλληλεγγύης, όπως ο εφοδιασμός άλλων επιβατών με το ίδιο εισιτήριο που χρησιμοποίησε κάποιος επιβάτης και το παραδίδει με την έξοδο από το μέσο που χρησιμοποίησε.
Θα συμπληρώσουμε, ακόμα, την εικόνα της ασφυκτικής επιτήρησης υπενθυμίζοντας τόσο την ύπαρξη και την λειτουργία καμερών στους σταθμούς όσο και της ιδιωτικής και όχι μόνο ασφάλειας που επιβλέπει τους χώρους αυτούς. Άρα;;;
αναρτήθηκε από anarchypress.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου