LOST HIGHWAY
του Ντέιβιντ Λιντς
Υπόθεση: Εκτυλισσόµενη µε τη λογική ονείρου, που µπορεί να ερµηνευθεί αλλά ποτέ να εξηγηθεί, η ΧΑΜΕΝΗ ΛΕΩΦΟΡΟΣ είναι διάστικτη από µια σειρά γεγονότων που απλά δεν µπορεί να έχουν συµβεί: ένας άνδρας µεταβάλλεται σε κάποιον άλλο, µια γυναίκα που ίσως είναι νεκρή σαγηνεύει τον άνδρα που ίσως τη σκότωσε, ένας άνδρας τηλεφωνεί στον εαυτό του και...
- παραδόξως - βρίσκεται στην άλλη πλευρά της γραµµής για να απαντήσει στο τηλεφώνηµά του! Καθώς το µεταµοντέρνο νουάρ περνά στη σφαίρα της επιστηµονικής φαντασίας, γίνεται προφανές ότι στην ΧΑΜΕΝΗ ΛΕΩΦΟΡΟ, το µόνο βέβαιο είναι η αβεβαιότητα. Αυτό, και το γεγονός ότι ο David Lynch παραµένει ένας απ’ τους πιο ξεχωριστούς και γοητευτικούς καλλιτέχνες του σύγχρονου κινηµατογράφου.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Ένα από τα λίγα αριστουργήματα των 90'ς. Αυθεντικό μεγαλοπρεπές, επίπονο, τόσο, που αν δε σας προκαλέσει εγκεφαλικό επεισόδιο, θα σας απογειώσει σε έναν κόσμο μυστηρίου, όπου δεν θα βρίσκεις φυσική ή τεχνητή διέξοδο απόδρασης. Όταν "παραδίδεις τις αισθήσεις σου" σ' ένα έργο Τέχνης τότε αυτό έχει πετύχει το στόχο του κατά το ήμισυ. Οι ταινίες του Λιντς είναι για δυνατούς λύτες. Θεατές που αναζητούν το εύπεπτο, το ελαφρύ, το ψυχαγωγικό, το ανώδυνο σινεμά θα πρέπει να αναζητήσουν το γούστο τους στην άλλη πλευρά. Η ΧΑΜΕΝΗ ΛΕΩΦΟΡΟΣ είναι η κινηματογραφική ανατομία των σκοτεινών αδιεξόδων ενός αινιγματικού δημιουργού. Μύστης του διαλεκτικού υπαρξισμού που απορρίπτει την Θεϊκή μεταφυσική και αποθεώνει την ιδιαιτερότητα της ανθρώπινης μηχανής, μοναδικής στην ψυχοσύνθεσή της μέσα στην ολότητα ενός ατομοκεντρικού σύμπαντος. Όλα στο φιλμ του Λιντς λειτουργούν κάτω από το πρίσμα της ψυχανάλυσης του Φρόιντ αλλά και του φιλόσοσφου στοχαστή Λακάν. Περιστρέφονται γύρω από την αβεβαιότητα, την ανασφάλεια και κυρίως τον φόβο , τον τρόμο μπροστά στο άγνωστο! Για τη γοητεία που το περιβάλλει, ευθύνεται η κλειστοφοβική ατμόσφαιρα που επιτείνει με σεληνιακό ρυθμό την αντισυμβατική και μη προβλέψιμη πλοκή, δυναμιτίζοντας τα θεμέλια του σύγχρονου κινηματογράφου του δημιουργού. Ξέρετε ο διχασμός της προσωπικότητας δεν είναι μια ιδιότητα που μπορείς εύκολα να περιγράψεις αν δε τη ζήσεις στο πετσί σου και ο Ντέιβιντ Λιντς αποδεικνύει πως προχώρησε πέρα από τα όρια για να μας πείσει για την συμπαγή δυναμική των χαρακτήρων του. Ο κόσμος των παραισθησιογόνων δημιουργεί μια εικονική κατάσταση που ισορροπεί απρόσμενα ανάμεσα στο όνειρο και τον εφιάλτη, έως ότου καταρρεύσει στο τέλος. Κάθε λύση, απάντηση, διέξοδος στην επίγεια κρίση δημιουργεί τη σύνθεση μιας υπερβατικής λύτρωσης στον άεναο φαύλο κύκλο του χάους, καταλήγοντας στο ίδιο σημείο, από την αντίθετη πορεία... Περαστικά μας!
Jim Papamichos
του Δημήτρη Παπαμίχου
Σκηνοθεσία
David Lynch
Σενάριο
David Lynch
Barry Gifford
Παραγωγή
Deepak Nayar
Tom Sternberg
Mary Sweeney
Μουσική
Angelo Badalamenti
Φωτογραφία
Peter Deming
Μοντάζ
Mary Sweeney
Casting
Elaine J. Huzzar
Johanna Ray
Πρωταγωνιστούν:
Bill Pullman ... Fred Madison
Patricia Arquette ... Renee Madison / Alice Wakefield
John Roselius ... Al
Louis Eppolito ... Ed (as Lou Eppolito)
Michael Massee ... Andy
Robert Blake ... Mystery Man
Henry Rollins ... Guard Henry
Michael Shamus Wiles ... Guard Mike
Mink Stole ... Forewoman (voice)
Leonard Termo ... Judge (voice)
Ivory Ocean ... Guard Ivory
Jack Kehler ... Guard Johnny Mack
David Byrd ... Doctor Smordin
Gene Ross ... Warden Clements
Balthazar Getty ... Pete Dayton
F. William Parker ... Captain Luneau
myfilm.gr
trailer:
soundtrack (εξαιρετικό):
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου