Αιρετικό ανέκδοτο

Σε μία πανευρωπαϊκή συνάντηση ιερωμένων απ’ όλα τα χριστιανικά δόγματα, αργά το απόγευμα, βρέθηκαν σε ένα τραπέζι για τσάι τρεις ιερωμένοι. Ένας προτεστάντης, ένας καθολικός και ένας ορθόδοξος ιερέας. Γρήγορα το θέμα συζήτησης τους οδηγήθηκε στο «παγκάρι», στον τρόπο χρήσης του και στη διαχείριση των εσόδων του. Επικράτησε έντονη διαφωνία και έτσι ο καθένας αποφάσισε να αναπτύξει αναλυτικά τον τρόπο με τον οποίο η κάθε εκκλησία διαχειριζόταν τα έσοδα από τα «παγκάρια» της. Πρώτος μίλησε ο προτεστάντης ιερέας και αναλυτικά εξήγησε τα παρακάτω:

«Εμείς, αγαπητοί συνάδελφοι, κάνουμε το εξής. Σχεδιάζουμε στο πάτωμα μία γραμμή. Έπειτα πετάμε ψηλά –πολύ ψηλά- στον αέρα τα χρήματα που ήταν συγκεντρωμένα στο «παγκάρι». Όταν προσγειωθούν τα χρήματα, όσα πάνε δεξιά της γραμμή είναι για το Θεούλη, όσα πάνε αριστερά της γραμμής, είναι για το λαό».
Έντονες ήταν οι αποδοκιμασίες των άλλων δύο ιερέων, ύστερα από αυτή την ανάλυση και έτσι πήρε το λόγο ο καθολικός ιερέας, λέγοντας τα παρακάτω: « Εμείς, αγαπητοί συνάδελφοι, σχεδιάζουμε στο πάτωμα ένα κύκλο. Έπειτα πετάμε ψηλά -πολύ ψηλά- στον αέρα τα χρήματα που ήταν συγκεντρωμένα στο «παγκάρι». Όταν προσγειωθούν, όσα παραμείνουν εντός του κύκλου είναι για το Θεούλη, όσα βγουν εκτός του κύκλου είναι για το λαό».
Σάλος προκλήθηκε έπειτα από αυτήν την αναλυτική παρουσίαση του καθολικού ιερέα, τον οποίο σχεδόν διέκοψε οργισμένος ο ορθόδοξος ιερωμένος λέγοντας και φωνάζοντας: «Είστε και οι δύο τσαρλατάνοι! Είστε ειδωλολάτρες, αιρετικοί και εχθροί της πίστης και της εκκλησίας του Θεού!!!». Και ηρεμώντας κάπως, συνέχισε: « Εμείς, δε σχεδιάζουμε στο πάτωμα τίποτα. Αυτά είναι είδωλα και σχέδια του Σατανά!!! Εμείς πετάμε ψηλά –πολύ ψηλά- μα πάρα πολύ ψηλά στον αέρα, προς το μέρος του Θεούλη, τα χρήματα που ήταν συγκεντρωμένα στο «παγκάρι». Όσα θέλει ο καλός Θεούλης …θα τα κρατήσει κοντά του… και τα υπόλοιπα που προσγειώνονται είναι για το λαό!»

Από αναγνώστη