Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Επιμένουν στην άρνηση της Μεταλλουργίας Χρυσού

Την έντονη αντίθεσή τους στην περαιτέρω ανάπτυξη των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων στην ευρύτερη περιοχή των Μεταλλείων Στρατωνίου διαδήλωσαν χθες, κατά τη μαζική συγκέντωσή τους στο Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης, ανταποκρινόμενοι στην πρόσκληση της Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης, οι διαφωνούντες με την επένδυση της “Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.”.
Στις τοποθετήσεις εκπροσώπων φορέων ακούστηκαν οι απόψεις:

α) Η “Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.”, κατά την προσεχή εικοσαετία, θα εξορύξει μεταλλεύματα αξίας 13 δισ. ευρώ, με συνολικό κόστος 2,5 δισ. ευρώ.
β) Η δραστηριότητα αυτή θα προκαλέσει στις περιβαλλοντικές βλάβες, όπως η πτώση της στάθμης των υδροφορέων, η απώλεια γόνιμου εδάφους, η καταστροφή δάσους σε έκταση τουλάχιστον 3.000 στρεμμάτων, η επιμόλυνση υπόγειων υδάτων, οι απορρίψεις χημικών ουσιών η καταστροφή τουριστικών δραστηριοτήτων σε μεγάλο μήκος ακτογραμμών και οι τεράστιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και θειικού οξέος.
γ) Τα 2/3 της λεκάνης απορροής του ποταμού Χαβρία, από τον οποίο προβλέπεται ότι θα υδροδοτηθεί η Βόρεια Χαλκιδική, βρίσκονται στην περιοχή του των “Σκουριών”, (χώρος επένδυσης), οπότε τίθεται υπό αμφιδβήτηση η επαρκής υδροδότηση της ευρύτερης περιοχής.
δ) Η μεταλλευτική δραστηριότητα, ως βιομηχανία υψηλής όχλησης και μεγάλης περιβαλλοντικής επιβάρυνσης, επιβαρύνει την ανάπτυξη των αγροτικών, μεταποιητικών και τουριστικών δράσεων της περιοχής, που αποτελούν τις οικονομικές συνιστώσες του δήμου Αριστοτέλη.
Η εκδήλωση διαμαρτυρίας έληξε με τη διακήρυξη των διαφωνούντων, ότι θα παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις και ότι θα συνεχίσουν τον αγώνα τους, προκειμένου να διασφαλίσουν την ευρύτερη περιοχή από τους κινδύνους που απορρέουν από την επέκταση των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων στην ήδη επιβαρημένη περιοχή του Στρατωνίου.

www.gnomihalkidikis.gr

5 σχόλια :

Γ.ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ είπε...

Ο ΧΡΥΣΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ

Η μόνη σίγουρη επένδυση στην περιοχή είναι αυτή της επεξεργασίας του ατόφιου και ακατέργαστου χρυσού των παιδιών μας.
Χρυσός που είναι απόλυτα βέβαιο ότι μετά το τέλος της επεξεργασίας του θα επιστρέψει στον τόπο του για να λάμψει στα μάτια και να φωτίσει το μυαλό της επόμενης γενιάς.
Χρυσός που θα συσσωρεύετε σε κάθε χωριό, ατόφιος χωρίς κατάλοιπα και χωρίς περιβαλλοντικές καταστροφές.
Χρυσός που θα προβάλει ανά τον κόσμο τον Δήμο μας , τον λαό του την ιστορία του και την φιλοσοφία του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ.
Παλέψτε για το εργοστάσιο (χρυσού των παιδιών μας) στο κέντρο της Ιερισσού της Μ. Παναγίας, της Βαρβάρας, του Στανού .. και παντού στον Δήμο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ.
ΠΑΙΔΙΚΟΥΣ –ΣΤΑΘΜΟΥΣ …..τώρα…. πρώτη μεγάλη επένδυση…
ΛΥΚΕΙΟ ΙΕΡΙΣΣΟΥ - ΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΣΤΡΑΤΩΝΙO Υ… δεύτερη μεγαλύτερη..
Παλέψτε για την μόνιμη και σίγουρη επένδυση για τις επόμενες γενιές.
Γιατί όσο ποιο μορφωμένη είναι η νέα μας γενιά τόσο λιγότεροι θα είναι οι δυνάστες της.

Γ. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ κάτοικος Ιερισσού
Εκπρόσωπος τριτέκνων εκπαιδευτικών Ελλάδος και τριτέκνων οικογενειών του Δήμου
Αριστοτέλη.

3feeetblogger είπε...

Εύγε κύριε καθηγητή.

Ανώνυμος είπε...

Κύριε πασχαλίτσα μαζί σου είμαι... Αλλά αν βαριέσαι να γράψεις κάτι γι αυτό που δήθεν υποστηρίζεις μην το κάνεις καλύτερα... Κι εγώ είμαι ενάντιος στα μεταλλεία αλλά δεν κάθομαι να κάνω copy/paste μια όμορφη παράγραφο που έγραψα κάποτε...
Έλεος! Με τέτοια στάση κάθονται και μας κράζουν οι "αντιφρονούντες"... Αν βαριέσαι να γράψεις δύο λόγια, πώς να πείσεις κάποιον να ξεβαρεθεί και να αγωνιστεί...?
Και στην τελική, χωρίς να το καταλαβαίνεις, μπορεί και να κάνεις ζημιά σε κάποιους που θέλουν να ξεσηκώσουν τον κόσμο...
Αρκετά! Γέμισε ο κόσμος "τόληδες"... που μόνο δυσφήμιση φέρνουν σε αυτό το αγνό κίνημα... Θα σας δω όλους εσάς όταν έρθει η ώρα...
Εκλιπαρώ για μία σου απάντηση...

.......επώνυμος

Γ.ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ είπε...

Πονάει
Πονάει όταν δεν το κάνεις για τα λεφτά μα βγάζεις απ’ αυτό αρκετά…
Πονάει όταν δίνεις στους περισσότερους πολλά κρυφά, μα είναι πλέον τόσοι πολλοί που μιλάν γι’ αυτό φανερά.
Πονάει όταν τα φώτα σου είναι σκοτεινά, μα εσύ βλέπεις και μέσα απ’ αυτά.
Πονάει όταν η σκιά σου δεν σ’ ακολουθά, γιατί τα παράλογά σου δεν της μοιάζουνε πια λογικά.
Πονάει όταν το κάνεις την ώρα που δεν μπορεί να το κάνει κανείς άλλος… Γιατί από μικρός στα μάτια τους γίνεσαι αυτομάτως ΜΕΓΑΛΟΣ.
Πονάει όταν τα κότσια σου είναι ικανά να σε παν αυτόφωρο στα δεκατέσσερά σου, παρόλα αυτά σε παν σπίτι σου τα χαράματα λέγοντάς σου «Καληνύχτα» παραλείποντας τα όνειρα γλυκά, αφού είναι ήδη πεπεισμένοι, αν και άγνωστοι, ότι θα τα κάνεις πραγματικότητα όποια κι αν είναι αυτά.
Πονάει όταν τα πόδια σου δεν τρέμουν, τη στιγμή που ολωνών θυμίζουν σπίρτα που προσπαθούν να ισορροπήσουν όρθια.
Πονάει όταν η ώρα περνάει μη εποικοδομητικά μόνο για σένα, και τα βλέμματά τους σε κοιτάν απορημένα.
Πονάει όταν για μένα δεν αξίζει καν να μπω στον κόπο, ενώ για σένα ισοδυναμεί με της ζωής τον μόχθο.
Πονάει όταν σ’ ακούω να λες πως δεν πειράζει, γιατί ξέρω πως στο τέλος αυτό περισσότερο απ’ όλα θα σε πειράξει.
Πονάει να σε βλέπω να το κάνεις λάθος μια ζωή, επειδή δεν σου το ‘δειξαν σωστά απ’ την αρχή.
Πονάει η πληγή ανοιχτή μες στο θαλασσινό νερό, μα μόνο εκεί καταλαβαίνεις πως δεν υπάρχει «Δεν μπορώ».
Πονάει το γέλιο κάθε φορά που ψέματα λέει, κι αυτό γιατί πραγματικά πενθεί και μόνο κλαίει.
Πονάει η εμπιστοσύνη μέχρι να πείσει, γιατί η πειθώ είν’ κορυφή που ο νους πρέπει να χτίσει.
Πονάει ό, τι δεν βρίσκει διέξοδο, γιατί συνέχεια αναρωτιέται «Πώς να αντέξω εδώ;»
Πονάει ό, τι δεν πονάει, γιατί κατά βάθος ράβει το στόμα και ξανά δε μιλάει.
Πονάει που οίδα ότι ξανά από τότε ποτέ δεν σε είδα…

Πονάει να κάνεις ό, τι θες, όταν το θες, όπως το θες… Κι αυτό γιατί μέχρι να το κατακτήσεις, θα ουρλιάζεις απ’ τον πόνο.
ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ARISTOTELIS JOHN

Ανώνυμος είπε...

Eσύ φίλε συναγωνιστή που καταφέρεσαι εναντίον του Τόλη κάνεις πολύ μεγαλύτερο κακό στον αγώνα μας. Το μόνο που καταφέρνεις είναι να δείχνεις ότι μεταξύ μας υπάρχουν έχθρες και διχόνοιες. Και δίνεις την εντύπωση ότι πιο πολύ σε νοιάζει να χτυπήσεις τον Τόλη παρά να πάει καλά ο αγώνας μας.

Κρατα τη γνώμη σου για τον εαυτό σου, δεν μας ενδιαφέρει καθόλου. Θα σου υπενθυμίσω όμως ότι για πολλά χρόνια ο Τολης ήταν ο μόνος που έτρεχε και μιλούσε κατά των μεταλλείων και πολλοί τον φωνάζαν γραφικό. Τις γνώσεις που έχει μαζέψει ο Τόλης γι'αυτό το θέμα δεν τις έχει κανείς και όλοι από εκεί παίρνουν στοιχεία.

Η Ιερισσός ξύπνησε επιτέλους και καλά έκανε, καλλιο αργά παρά ποτέ. Και είναι ωραίο που τώρα πια έχει μπει πολύς κόσμος και πολλές ομάδες στον αγώνα. Αυτό πρέπει να τονίσουμε και να καλλιεργήσουμε και όχι να μαχαιρώνουμε ο ένας τον άλλον.

Εντάξει "φίλε";