του Απόστολου Λυκεσά
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια άρα τα πολλά τα λένε οι φτωχοί. Τα λόγια και οι φωνές είναι ότι τους απομένει.
Οι πλούσιοι όπως ακριβώς ορίζει η λαϊκή σοφία μετά από χρόνια δοκιμών στο κοινωνικό εργαστήριο δεν λένε τίποτα. Και φυσικά δεν θέλουν να λες τίποτα γι’ αυτούς διότι ότι και να πεις είναι απλώς…μνησικακία. Ενώ οι ίδιοι -οι πλούσιοι- ως γνωστό διακρίνονται για τον αλτρουισμό τους.
Η εισαγωγή και οι διευκρινίσεις είναι απαραίτητα για τα δυό λογάκια που ακολουθούν και περιγράφουν την πολυετή και προσοδοφόρα -για τους μετόχους του- ιστορία του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης, κατά κόσμον ΟΑΣΘ.
Ο Οργανισμός αυτός από συστάσεως του αποτελεί παράδειγμα φωτεινό για την παγκόσμια οικονομική ιστορία. Είναι ένας ιδιωτικός οργανισμός που επιδοτείται ανοιχτά από Κράτος (το οποίο φυσικά και καταριούνται όσοι ιδιώτες δεν τα παίρνουν από αυτό ή όσοι θέλουν να τα παίρνουν μόνο αυτοί και κανείς άλλος και πολύ περισσότερο αν αυτός ο άλλος είναι εργαζόμενος).
Εν ολίγοις ο ΟΑΣΘ για χρόνια ολόκληρα είχε καταφέρει να παίρνει κρατική επιδότηση για το κόμιστρο με αποτέλεσμα να βγαίνουν πάντα οι μέτοχοί του κερδισμένοι. Η επιδότηση λένε είναι γιατί έτσι το εισιτήριο είναι φτηνό για το πόπολο διαφορετικά ο δύσμοιρος Οργανισμός δεν θα έβγαινε.
Ωστόσο το παράδοξο στην υπόθεση του Οργανισμού μας είναι ότι στην περίπτωση που –λέμε τώρα- εμφάνιζε κέρδη πάλι θα έπαιρνε επιδότηση. Κι ακόμη περισσότερο δεν υπήρχε περίπτωση αν είχε κέρδος να το μοιρασθεί με το …κατηραμένο κράτος. Το σύστημα είναι τόσο πολύπλοκο μες στην απλότητά του που θα χάζευαν οι οικονομολόγοι από συστάσεως κόσμου. Βρέξει χιονίσει θα έχετε κέρδος λέει η επικεφαλίδα.
Θα μπορούσαμε για να βοηθήσουμε την οικονομική επιστήμη να καταθέσουμε μια πρόταση για την περιγραφή του μοντέλου –χάρην βοήθειας στην οικονομική επιστήμη- θα μπορούσε να κατέληγε στον τίτλο: Η σοσιαλιστικοποίηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας χάρην της καπιταλιστικής επιβίωσης. (Είναι λίγο λοξός ο τίτλος αλλά όπως έχει αποδειχτεί έτσι έχει περισσότερα περιθώρια για Νόμπελ)
Επιπλέον και αφού η επιδότηση έτσι κι αλλιώς θα πέσει στο ταμείο, ο ΟΑΣΘ αποφασίζει από μόνος του πότε θα κάνει αύξηση στα εισιτήρια του όπως και θέλει να κάνει από την 1η Φεβρουαρίου.
Η τιμή του απλού εισιτηρίου θα διαμορφωθεί στα 80 λεπτά για μία μετακίνηση και 90 λεπτά για δύο μετακινήσεις στην ίδια κατεύθυνση σε χρονικό διάστημα μιάμισης ώρας. Οι αυξήσεις καθυστερούν επειδή… δεν τυπώθηκαν τα νέα εισιτήρια. Ο ΟΑΣΘ ωστόσο διαθέτει τις μηνιαίες κάρτες απεριόριστων διαδρομών -για τον Ιανουάριο, στη νέα τιμή των 30 ευρώ (από 24 ευρώ)-, γεγονός που έχει εξοργίσει μεγάλο αριθμό επιβατών που πλήρωσαν 6 ευρώ περισσότερα, αν και δεν ξεκίνησε η περίοδος των αυξήσεων…
Στους φτωχούς απομένουν όπως έχουμε πει οι φωνές και τα λόγια. Ευτυχώς που από καιρού εις καιρό προχωρούν και σε πράξεις. Όπως η κυριακάτικη διαμαρτυρία από μέλη της συλλογικής κίνησης «Επιβάτες Θεσσαλονίκης» οι οποίοι ανάρτησαν πανώ μέσα στα λεωφορεία και καλούσαν τους επιβάτες να μην πληρώνουν εισιτήριο.
Η κίνηση «Επιβάτες Θεσσαλονίκης» συγκροτήθηκε σε ευρεία συνέλευση επιτροπών, κινήσεων πολιτών, σωματείων, κοινωνικών φορέων και πολιτών που είχε γίνει στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης την περασμένη Τετάρτη.
Ανάμεσα στα άλλα έχουν αποφασίσει να προχωρούν σε διάφορες δράσεις όπως: παρεμβάσεις και συμβολικές καταλήψεις λεωφορείων, παραστάσεις διαμαρτυρίας στα γραφεία του ΟΑΣΘ και στα πολιτικά γραφεία των υφυπουργών Μεταφορών έκδοση ενημερωτικού φυλλαδίου για το καθεστώς λειτουργίας του ΟΑΣΘ, εκτύπωση αφίσας και αυτοκόλλητου με σύνθημα: “Πάρτε πίσω την αύξηση - Δημόσιες αστικές συγκοινωνίες”, συλλαλητήριο στις 20 Ιανουαρίου στο κέντρο της πόλης.
Υπάρχουν και αιτήματα :Να μην περάσει το νέο χαράτσι της κυβέρνησης και του ΟΑΣΘ, δωρεάν εισιτήριο σε ανέργους, φτωχούς, χαμηλοσυνταξιούχους, φοιτητές, μαθητές και εργαζόμενους κατά τον χρόνο που πηγαίνουν και έρχονται στη δουλειά τους, κατάργηση των προστίμων, δημοσιοποίηση του μετοχολογίου και του ισολογισμού του ΟΑΣΘ, δημόσιες συγκοινωνίες φθηνές για τον λαό.
Η δημοσιοποίηση του μετοχολογίου του ΟΑΣΘ είναι αίτημα ξεχωριστής σημασίας. Αν ποτέ ζήσουμε αυτή τη στιγμή θα προκληθεί γέλωτας μέχρις δακρύων…. Μέχρι τότε εμείς θα αρκούμαστε στα λόγια διαμαρτυρίας ενώ οι μέτοχοι του πάνσεπτου Οργανισμού θα επιβεβαιώνουν -και πάλι- την λαϊκή σοφία στη ρήση «η σιωπή είναι χρυσός»
oallosgr.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου