Φεύγουνε οι μέρες και οι μήνες, τα χρόνια τρέχουνΜα η στιγμή κολλάει, βαλτώνει σε κάθε δευτερόλεπτο και γίνεται αιώνια
Η αναμονή πνίγεται στη λαχτάρα και η προσμονή βουρκώνει αναμαλλιασμένη
Η μόνη ελπίδα
η γαλάζια σου λάμψη
το σκοτεινό σου φως
κι σαν κεράσι τα δυο σου χείλη
ιούνιος 2009

Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου