Το Σάββατο 22/01/2011 δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία ένα δισέλιδο αφιέρωμα
απ' το οποίο καταλαβαίνουμε τελικά τι εννοούσε ο πρωθυπουργός όταν έλεγε ότι λεφτά υπάρχουν. Υπάρχουν θαμμένα στα βουνά μας , στα δάση μας ενδεχομένως κάτω απ'τα σπίτια μας. Υπάρχει ένας κρυμμένος θησαυρός λοιπόν και μια σοβαρή υποτίθεται εφημερίδα δημοσιεύει για ένα τόσο σοβαρό θέμα άρθρα κατά παραγγελία. Που μόνο σκοπό έχουν να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Αποδεικνύοντας για μια ακόμα μια φορά ότι τα συμφέροντα αλληλοεξυπηρετιούνται. Για το λόγο αυτό και σε ένδειξη διαμαρτυρίας αναρτώνται δύο απ΄ τις επιστολές που σταλθήκαν στην εφημερίδα στον απόηχο του δημοσιεύματος
Αγαπητή Ελευθεροτυπία:
Το άρθρο «ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ -20 δις. Θαμμένα στη Β. Ελλάδα» της έκδοσης του Σαββάτου, μου γέννησε αμφιβολίες σχετικά με τον τίτλο της εφημερίδας που το έγραψε.
Πέρα από τον απίστευτο λαϊκισμό μιας τέτοιας λεζάντας, στις κρίσιμες περιόδους που διανύουμε, μου θύμισε εκπομπές του Πλεύρη και του Βελόπουλου, καθώς και ένα κίτρινο αφιέρωμα της ζούγκλας του Μάκη· σ’ όλα αυτά υπήρχαν πάνω κάτω οι ίδιες πηχαίες κορώνες: λεφτά υπάρχουν, αρκεί να τα ξεθάψουμε απ’ το χώμα.
Δεδομένου του ότι σε κάποιο παλιό αφιέρωμα του «ιού» υπήρχε η ανάδειξη του προβλήματος της μεταλλευτικής εξόρυξης, δηλαδή η μη αναστρέψιμη ρύπανση και η καταστροφή του υδροφόρου ορίζοντα, έκανα κουράγιο και άνοιξα στις σελίδες 38-39 που το άρθρο παρέπεμπε. Πίστευα ότι μια αντικειμενική πληροφόρηση θα επεξηγούσε την κατάσταση και θα έδινε αντικειμενικά στοιχεία για το όλο θέμα. Εκεί με έκπληξη πληροφορήθηκα λοιπόν στα επι μέρους άρθρα, για «κυνήγι θαμμένου θησαυρού»,που «οι αρχαίοι τα ‘παιζαν στα δάχτυλα» καθώς και για «κοιτάσματα στο σκοτάδι», εκφράσεις που κάποιες δεκαετίες πριν θα με γέμιζαν εθνική υπερηφάνεια, διαβάζοντας όμως τα σχετικά άρθρα μου προκάλεσαν ρίγη, και όχι συγκίνησης.
Γιατί βλέπεις αγαπητή Ελευθεροτυπία, είμαι κάτοικος της περιοχής και γνωρίζω.
Γνωρίζω και το επενδυτικό σχέδιο αυτής της εταιρίας, που έχει «κεφάλαια Αγγλοσαξονικά (ΗΠΑ, Βρετανία, Καναδάς) στα οποία θα συμμετέχουν και ελληνικές εταιρίες όπως ο ‘ΑΚΤΩΡ’», καθώς και τι σημαίνει το συγκεκριμένο έργο για τις ανάγκες για «ορυκτά στη ζωή μας», όπως προπαγάνδιζε ο σχετικός πίνακας του ΕΜΠ, που παρατίθεται στο συγκεκριμένο φύλλο και μας πληροφορεί, ότι η μέση κατανάλωση ορυκτών πρώτων υλών στη διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου, μεταξύ άλλων είναι «311 εκατ. λίτρα πετρέλαιο», «5,71 εκατ. κυβ. πόδια φυσικό αέριο», «48 κιλά χρυσός» και «633 κιλά χαλκός».
Ειδικά το νούμερο του χρυσού μου φαίνεται απαράδεκτο για έναν άνθρωπο –δεδομένου ότι γνωρίζω πια πως γίνεται η εξόρυξη ντρέπομαι αν είναι αλήθεια– και αν έχω καταλάβει σωστά, αυτός δεν είναι χρυσός που χρησιμοποιείται για οδοντικά σφραγγίσματα.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι μια έγκριτη εφημερίδα μπορεί να προπαγανδίζει ένα έργο-καταστροφή για το φυσικό περιβάλλον, σαν ξεπεσμένος πολιτικός, που μιλά για την αρχαιολογική αξία της μεταλλουργίας στο σήμερα.
Η πρωτιά μας σε μεταλλευτικές δραστηριότητες που παρατίθεται σ’ αυτό το δισέλιδο-ύμνο της μςταλλευτικής δραστηριότητας, είναι μάλλον απογοητευτική, δεδομένης της ρύπανσης που προκαλούν τα κυανυούχα και άλλα χημικά απόβλητα τέτοιων εξορύξεων. Γιατί δηλαδή στις ΗΠΑ και αλλού έχουν σταματήσει εδώ και δεκαετίες τέτοιες εξορύξεις –αυτοί δεν έχουν τεχνογνωσία για openpit και ανοικτή εξόρυξη;
Δεν είχα το κουράγιο να διαβάσω όλα τα επιμέρους άρθρα γι’ αυτό και άρχισα να ξεφυλλίζω, ως που έπεσα σε ένα άρθρο σχετικό με συλλήψεις στην Κερατέα.
Αναρωτήθηκα πόσος καιρός μας μένει, μέχρι ν’ αρχίσουνε κι εδώ τα επεισόδια. Γιατί αγαπητή Ελευθεροτυπία, αν κάνεις τον κόπο και έρθεις από δω, θα δεις ότι δεν είμαι ο μόνος που αντιδρώ σ’ αυτό το έργο, που θα φέρει τρεις χιλιάδες, τέσσερεις χιλιάδες, ή πέντε χιλιάδες θέσεις εργασίας, σύμφωνα με την πλειοψηφούσα κορώνα του κ. Πάχτα, νυν δημάρχου, που βαυκαλίζεται ότι θα σώσει τον τόπο.
Και τότε μου ήρθε μία ιδέα: κάθε χρόνο παράγονται τόνοι σκουπίδια, που πληρώνουμε πρόστιμα στην Ε.Ε. γιατί τα πετάμε στις χωματερές, μολύνονται τα νερά μας, γιατί νομίζουμε ότι είναι ανεξάντλητα, και καταστρέφονται τα ελληνικά δάση, γιατί όλοι νοιάζονται για τη δασοπυρόσβεση και κανένας για τη δασοπροστασία.
Μήπως θα ‘πρεπε στα πλαίσια μιας πράσινης ανάπτυξης να ξεκινήσουμε από κει; Γιατί είμαι σίγουρος, ότι στις ελληνικές χωματερές υπάρχουν πραγματικά θαμμένα πολλά εκατομμύρια ευρώ, που μένουν αναξιοποίητα· δε χρειάζεται να καταντήσουμε χωματερή γεμάτη τοξικά απόβλητα άλλο ένα μεγάλο δάσος της πατρίδας μας.
"Το κυνήγι της χαμένης αξιοπρέπειας"
Στο άρθρο του Σαββατιάτικου φύλλου της Ελευθεροτυπίας (22/01/2011) σχετικά με τα μεταλλευτικά σχέδια εξόρυξης των "αγγλοσαξονικών εταιρειών" στην χώρα μας, θα ήθελα να θέσω τα παρακάτω ερωτήματα/παρατηρήσεις:
1)"Τα κοιτάσματα του ορυκτού πλούτου... μπορούν να προσφέρουν ένα τεράστιο άλμα στην ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας και της ανάπτυξης και να συμβάλλουν στην έξοδό μας από την κρίση..."
Οι υπεύθυνοι για την εφαρμογή της θεωρίας και πράξης του ληστρικού καπιταλισμού, αυτουργοί της κρίσης και των δεινών του πλανήτη, μας υπόσχονται την ευημερία!
2)"...Η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της Β. Ελλάδας στερεί (sic) από την περιοχή επενδύσεις τουλάχιστον 2 δις ευρώ σε πρώτη φάση, αλλά και τη δημιουργία εκατοντάδων θέσεων εργασίας..."
Κανένας δεν έχει εγγυηθεί "τη δημιουργία εκατοντάδων θέσεων εργασίας", κανένας δεν έχει εγγυηθεί αντισταθμιστικά οφέλη υπέρ της τοπικής κοινωνίας και επίσης κανένας δεν έχει εγγυηθεί την προστασία του περιβάλλοντος απο τις τεράστιες (και μη αναστρέψιμες) επιβαρύνσεις που θα δεχθεί. Οι "αγγλοασαξωνικές εταιρίες" καθώς και τα ελληνικά παραρτήματα τύπου "ΑΚΤΩΡ" έχουν στην κορυφή του αξιακού τους συστήματος το ΚΕΡΔΟΣ. Με δεδομένο την κοινωνικοπολιτική κατάσταση στη χώρα, με το "πράσινο" ΠΑΣΟΚ "της ήπιας ανάπτυξης" να ξεπουλάει με συνοπτικές διαδικασίες τον πλούτο μας αντιλαμβανόμαστε οτι οι πολυεθνικές δεν πρόκειται να σεβαστούν και να τηρήσουν τίποτα το οποίο πρόκειται να μειώσει τα κέρδη τους.Όταν μας ξεζουμίσουν θα πεταξουν την λεμονόκουπα στον σκουπιδοτενεκέ...
3) Το άρθρο σας είναι μονόπλευρο διότι παρουσιάζει τη μια πλευρα του νομίσματος.Καμία αναφορά στον αγώνα των κατοίκων οι οποίοι αντιτίθενται στα σχέδια των πολυεθνικών,καμία αναφορά στις πρωτοβουλίες και κινήσεις τους, καμία αναφορα στις διαδηλώσεις τους στη Χαλκιδική,καμία αναφορά στους αγώνες των κατοίκων της Ολυμπιάδας απο το 1987,καμιά αναφορά στην περσινή βιβλική καταστροφή που υπέστη το χωριό Στρατώνι Χαλκιδικής από τις παράνομες αποθέσεις υλικών από τα μεταλλεία στα ρέματα της περιοχής τα οποία έπνιξαν το χωριό ύστερα από έντονα καιρικά φαινόμενα και τέλος καμία αναφορά στην αιφνιδιαστική ακύρωση της δημόσιας διαβούλευσης με ευθύνη του ΥΠΕΚΑ, η οποία θα πραγματοποιούνταν στις 18/12/2010 στην Ιερισσό Χαλκιδικής και ανεβλήθη όπως ενημέρωσε η Ειδική Γραμματέας Επιθεώρησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας με κατεπείγων έγγραφο "... καθώς ο απόηχος των πρόσφατων «εντάσεων» δεν βοηθά στη διασφάλιση της ουσιαστικής ενημέρωσης των πολιτών." και μας ενημέρωσε επίσης "...ότι η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ αποφάσισε τον επαναπροσδιορισμό της διαδικασίας με συνέχιση της ενημέρωσης και ανταλλαγής θέσεων και απόψεων με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς στην Αθήνα, σε χώρο και ημερομηνία που θα ανακοινώσει εντός των προσεχών ημερών..."!
"Μόνο όταν το τελευταίο δέντρο έχει πεθάνει και ο τελευταίος ποταμός δηλητηριαστεί και το τελευταίο ψάρι πιαστεί θα συνειδητοποιήσουμε πως δεν μπορούμε να φάμε τα λεφτά."
Παροιμία Ινδιάνων Κρεέ
proevla.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου