Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

ΑΔΙΟΡΙΣΤΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΤΟΥ 3feeet ΜΑΣ ΓΡΑΦΕΙ:


Ορμώμενη από το γεγονός ότι αναλώνετε τόση ενέργεια συζητώντας για το αν και πόσο εξτρεμιστικό ,για τα προσωπικά σας γούστα ,είναι ένα video clip, τόλμησα να γράψω και να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου που προσεγγίζουν το θέμα λίγο διαφορετικά..
Έχουμε φτάσει σε μια εποχή που καθημερινά θίγονται τα συμφέροντά μας ,καταπατάται η ελευθερία μας και τα δικαιώματά μας παύουν να είναι δεδομένα. Δεν έχουμε πλέον δικαιώματα και ελευθερίες. Και αυτό το καταθέτω όχι σαν δικιά μου γνώμη αλλά σαν γενική και καθολική αίσθηση του κόσμου που με περιβάλλει.
Μέχρι πρότινος ,αν μου μιλούσες για εξτρεμιστικές δράσεις ,θα δήλωνα την πλήρη αντίθεσή μου ,γιατί πίστευα στο διάλογο και την ανταλλαγή ιδεών, στην συνδιαμόρφωση των απόψεων με στόχο τη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης και λειτουργικότερης θέσης. Πίστευα στην ισότητα ,όλων, απέναντι στους νόμους του κράτους μας, πίστευα στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, πίστευα στην ανθρωπιά των ανθρώπων που μας διοικούν, πίστευα στο θεό όπως μου είχαν μάθει να κάνω..
Δυστυχώς όμως........


, πλέον, δεν μπορώ να πιστεύω σε τίποτα από τα παραπάνω. Έχουν καταρριφθεί όλα. Έμαθα, πως οι νόμοι δεν είναι ίσοι ,ούτε καν ίδιοι για όλους. Αναρίθμητα παραδείγματα έχουν πλέον βγει στο φως της δημοσιότητας όπως η ατιμωρησία όλων των εμπλεκόμενων στο σκάνδαλο της Siemens, οι ατιμωρησία των επώνυμων πλέον φοροφυγάδων, όταν την ίδια στιγμή βλέπουμε να γίνονται κατασχέσεις σπιτιών για οφειλή ελάχιστων ποσών, προφυλακίσεις ή και φυλακίσεις ακόμα πολιτών παρόλο τα ελλιπή αποδεικτικά στοιχεία για την ενοχή τους, παραχώρηση ,από το κράτος ,δικαιώματος παρεμπόδισης της ελεύθερη διέλευσή των πολιτών από τους εθνικού μας δρόμους ,σε ιδιωτικές εταιρίες που δεν πληρούν τις προδιαγραφές και δεν τηρούν τις συμβάσεις που έχουν υπογράψει με το κράτος κτλ.
Δεν υπάρχει ελεύθερη διακίνηση ιδεών καθώς υπάρχουν πολλά παραδείγματα λογοκρισίας δημοσιογράφων πχ. Κούλογλου και είναι οφθαλμοφανές ότι η τηλεόραση είναι καθοδηγούμενη από τα πολιτικά συμφέροντα. Επιπροσθέτως, ακόμα και τα πανεπιστημιακά ιδρύματα που θεωρούνται τόπος ελεύθερης διακίνησης νέων ιδεών χειραγωγούνται και κατευθύνονται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και οι απέλπιδες προσπάθειες ορισμένων φοιτητών να εκφραστούν με τρόπο διαφορετικό ,καπελώνονται από τις φοιτητικές νεολαίες των κομμάτων.
Οι άνθρωποι που μας διοικούν είναι σάπιοι. Κινούνται με άξονα το χρήμα και όχι τον άνθρωπο. Δεν νοιάζονται για το καλό του τόπου παρά μόνο για το πως θα βγάλουν περισσότερα λεφτά για την πάρτη τους και πως θα βολέψουν τους δικούς τους. Όλοι μαζί, είτε άμεσα είτε με την ανοχή τους ,αποδέχτηκαν το ξεπούλημα του κράτους στα ξένα συμφέροντα. Κανείς δεν έκανε μια προσπάθεια να το αποτρέψει. Από κανένα κόμμα και καμιά παράταξη. Και δεν εννοώ με λόγια αλλά με πράξεις όπως κάποτε έκανε ο Σ. Γιώτας.
Ο Θεός δεν ξέρω αν υπάρχει, αλλά έχω πειστεί απόλυτα ότι η ηγεσία της εκκλησίας είναι πλήρως διεφθαρμένη και λειτουργεί εντελώς αντίθετα με αυτά που η θρησκεία που πρεσβεύουν, διακυρήσει. Μέσα σ’ όλα τα άλλα, μας λένε ότι δεν πρέπει να είμαστε ματαιόδοξοι και άπληστοι, αλλά αν δούμε παραδείγματα όπως η υπόθεση του Βατοπεδίου και οι δράσεις ενός, γνωστού σε όλους μας ,παπά της ενορίας μας, θα μας πείσουν πως αυτοί λειτουργούν με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο.
Όταν λοιπόν έχουν καταρριφθεί όλες οι κοινωνικές αξίες και τα ιδανικά που ως τώρα με βοηθούσαν να πορεύομαι σ’ αυτή την κοινωνία πώς εγώ θα λειτουργήσω;; Με έχουν αφήσει ξεκρέμαστη και από κάπου πρέπει να πιαστώ και να συνεχίσω. Το μόνο που μου έμεινε πλέον σαν πρόταση είναι η άμεση και αυθόρμητη δράση. Τα λόγια έχουν τελειώσει. Δεν μπορεί κανείς να επιχειρηματολογήσει στην κατάσταση που φτάσαμε. Δεν υπάρχουν επιχειρήματα που να πείθουν. Όλα έχουν ξεπουληθεί και εγώ και εσύ καλούμαστε να σώσουμε ότι προλαβαίνουμε. Τουλάχιστον την αξιοπρέπειά μας...Γιατί και αυτή πλέον κληδονίζεται όταν καλούμαστε πλέον να παρακαλάμε για μια δουλεία με μισθό πείνας και απαξιωτικές συνθήκες εργασίας. Και για να μοιραστώ μαζί σας μια προσωπική μου εμπειρία πάνω σ αυτό, την προηγούμενη βδομάδα είχα κατέβει στην Αθήνα για να ζητήσω απαντήσεις για την άδικη και αντισυνταγματική απόφαση του Υπουργείου Παιδείας για τον μη διορισμό ,εμού και άλλων εκπαιδευτικών, έχοντας ,προηγουμένως, από μεριάς μου, «παίξει» με όλους τους όρους που οι ίδιοι είχαν θέσει, όπως την απόκτηση πτυχίου από το ελληνικό πανεπιστήμιο, την επιτυχία μου σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ που οι ίδιοι διοργάνωσαν κτλ. Κατά την συνάντηση λοιπόν με έναν από τους συνεργάτες της κ. Διαμαντοπούλου, γιατί η ίδια δεν ευκαιρούσε να μας δεχτεί, δεν δόθηκε καμιά τεκμηριωμένη απάντηση που να στηρίζει αυτή τους την απόφαση. Το μόνο που ειπώθηκε από μεριάς της πολιτικής ηγεσίας ήταν ότι οι νόμοι δεν θεσπίζονται πάντα με γνώμονα την αίσθηση δικαίου και ότι τελικά θα γίνει ότι ο νόμος ορίζει. Ένας νόμος ,που θέλω να θυμίσω, έχει ήδη κριθεί αντισυνταγματικός και μπορεί να τροποποιηθεί ανά πάσα στιγμή ανάλογα με την πολιτική βούληση του εκάστοτε υπουργού.
Τι περιθώρια δράσης μου αφήνουν; Κανονίζουν τη ζωή ΜΟΥ με εμένα απλό θεατή..
Και τα παραδείγματα γύρω μας είναι πλέον πάνπολλα και ακόμα τραγικότερα..
Άρα δεδομένης της καταστάσεως ,δεν αρμόζει να κριτικάρω ανθρώπους για τις δράσεις τους είτε τις θεωρώ ακραίες είτε όχι.. Γιατί πλέον δεν έχουμε την πολυτέλεια του διαλόγου. Τα περιθώρια έχουν στενέψει. Και πάνω σ αυτό έχω ένα ερώτημα. Όταν η άλλη μεριά χρησιμοποιεί ύπουλα και βίαια μέσα εναντίων σου, εσύ πιστεύεις πως με την διαλλακτική σου στάση έχεις να κερδίσεις κάτι; Η αίσθησή μου είναι ότι αν φοβάσαι σε πατάνε ενώ αν σε φοβούνται σε σέβονται…
Και κάτι τελευταίο που αφορά την κουβέντα για την τρομοκρατία. Γιατί χαρακτηρίζουμε με τόση ευκολία τρομοκράτες μόνο αυτούς που κάνουν φασαρίες και βανδαλισμούς στους δρόμους ,είτε μας επηρεάζουν άμεσα είτε έμμεσα , και δεν χαρακτηρίζουμε τρομοκράτες αυτούς που κάθε μέρα, κάθε ώρα μας τρομοκρατούν κυριολεκτικά ,μέσα από τα ΜΜΕ και τα άνετα γραφεία τους με μείωση μισθών ,αύξηση ΦΠΑ, μείωση προσλήψεων ,χρεοκοπία και τόσα άλλα; Δεν ξέρω αν τον δικό σας μικρόκοσμο δεν τον έχουν πειράξει ακόμα, αλλά τον δικό μου τον έχουν τσακίσει .Και ναι, με τρομοκρατεί περισσότερο αυτή η αβεβαιότητα για το αύριο ΜΟΥ και το αύριο όλης της χώρας σε σύγκριση με αν απλά μια μέρα σε κάποια επεισόδια καεί το αυτοκίνητό μου ή αργήσω μια μέρα να πάρω το πτυχίο μου…Γιατί εγώ και το πτυχίο μου στην ώρα του το πήρα και στον ΑΣΕΠ έδωσα και πέρασα και το όνομά μου δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της κυβερνήσεως μέσα στους διοριστέους και όμως πάλι άνεργη είμαι!!! Για ποια τρομοκρατία μιλάμε λοιπόν;;;; Μήπως έχουμε μπερδέψει λίγο τα πράγματα; Μήπως δείχνουμε μεγαλύτερη ανοχή εκεί που δεν αξίζει και είμαστε πολύ σκληροί με άλλα που θα έπρεπε ίσως να τους δώσουμε μια ευκαιρία;
Και για να μην παρεξηγηθώ δεν είμαι υπέρ της βίας αλλά όταν παίζεται ή η ζωή μου ή η ζωή τους(στην προκειμένη η διατήρηση του υπάρχοντος συστήματος) δεν θα τους την δώσω έτσι απλά, χωρίς αγώνα με όλα τα μέσα που διαθέτω..

ΑΔΙΟΡΙΣΤΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ

3 σχόλια :

Ανώνυμος είπε...

πέστα χρυσόστομε!

Ανώνυμος είπε...

polu kalo daskala/e me vriskeis sumfwnw kai eimai sto pleyro sou!
makari na skeytoun etsi kai alloi....

Ανώνυμος είπε...

Η υπερηφάνεια η εμπιστοσύνη και η αξιοπρέπεια δεν είναι δεδομένα και ούτε τα απαιτείς, τα ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ.