Υπουργείο Πράσινης Υπανάπτυξης

Για πολλούς το “πράσινη ανάπτυξη” έχει γίνει το πιο σύντομο ανέκδοτο και δικαίως. Παρακολουθώντας τις πραγματικές εξελίξεις στον τομέα της ενέργειας σε σχέση με τις αρχικές εξαγγελίες ο Ευρωπαίος γελάει και ο Έλληνας που καταλαβαίνει πέφτει σε κατάθλιψη.

Η χώρα μας έχει απεριόριστο δυναμικό σε όλες τις μορφές ανανεώσιμων και παραδείγματα μεθόδων ανάπτυξης από χώρες που βασιστήκαν πάνω στις ΑΠΕ για να δυναμώσουν την οικονομία τους αλλά προφανώς οι υπεύθυνοι στο υπουργείο έχουν μπερδέψει τα παραδείγματα προς μίμηση με τα παραδείγματα προς αποφυγήν. Δεν εξηγείται αλλιώς πως μπορεί να έχει δημιουργηθεί τέτοιο μπάχαλο σε όλες τις ανανεώσιμες.

Στην Ελλάδα είχαν αναπτυχθεί ως ένα βαθμό τα υδροηλεκτρικά, τα αιολικά και τα βιοκαύσιμα ενώ ασκήσεις επί χάρτου είχαμε στην ηλιακή ενέργεια. Όλοι αυτοί οι τομείς όχι μόνο δεν έχουν ενισχυθεί αλλά αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα.


Στα υδροηλεκτρικά που είναι και ο πιο ανεπτυγμένος τομέας ο Ελληνικός Σύνδεσμος Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων καταγγέλλει το υπουργείο ότι ουσιαστικά υποβαθμίζει τη σημασία των υδροηλεκτρικών και της συμβολής τους στην εθνική οικονομία. Προφανώς εδώ κάτι γίνεται με τις επικείμενες εξελίξεις στη ΔΕΗ που έχει τα μεγάλα υδροηλεκτρικά.

Στα φωτοβολταϊκά επικρατεί το χάος. Ο Σύνδεσμος Εταιριών Φωτοβολταϊκών διαμαρτύρεται ότι τα σχέδια ευνοούν μόνο τις μεγάλες επενδύσεις και τους αγρότες. Αγρότες που έκαναν μελέτες και πλήρωσαν για αυτές διαμαρτύρονται ότι χάνουν τα λεφτά τους και ότι αλλά τους είχαν υποσχεθεί και αλλά εξαγγέλλουν τώρα. Το ποιος τελικά ωφελείται και τι θα γίνει είναι άγνωστο.

Στα βιοκαύσιμα οι ελληνικές εταιρίες παράγωγης φυτοζωούν και οι αγρότες που καλλιεργούσαν ενεργειακά φυτά δεν ξέρουν τι να κάνουν. Τον Αύγουστο γνωστή μεγάλη εταιρεία πετρελαιοειδών απορρόφησε μόνο τα μισά βιοκαύσιμα από όσα είχε υπογράψει και οι βιοκαλλιεργητές προχωρούν σε μαζικές αγωγές. Από το υπουργείο ακούστηκε ότι θα υπάρξουν κυρώσεις για την αθέτηση υποχρέωσης αλλά μέχρι τώρα το μόνο κατόρθωμα του οικολογικού μας υπουργείου είναι η περιθωριοποίηση των βιοκαυσίμων.

Για τα αιολικά έχει ακουστεί απλά ότι θα έχουν την σημαντικότερη συνεισφορά στις ΑΠΕ αλλά απαιτούν και την μεγαλύτερη επένδυση σε σχέση με τις θέσεις εργασίας που δημιουργούν. Όποιος έχει τις άδειες και το κεφάλαιο τα στήνει και μετά εισπράττει χωρίς πολλά έξοδα – και χωρίς παράλληλη ανάπτυξη άλλων κλάδων της οικονομίας.

Κανένας ευχαριστημένος και καμία ανάπτυξη. Η ανάπτυξη ξεκινά με την παράγωγη. Μπορούμε να παράγουμε φωτοβολταϊκά; Ναι μπορούμε, δημιουργώντας χιλιάδες θέσεις εργασίας. Μπορούμε να τα παράγουμε, να τα εγκαταστήσουμε σε μη αρόσιμες περιοχές και ακόμα και να τα εξάγουμε.

Μπορούμε να παράγουμε βιοκαύσιμα; Ναι μπορούμε και το κάνουμε. Μπορούμε να δώσουμε κίνητρα για αύξηση αντί μείωσης της παράγωγης, να τα βάλουμε στο ενεργειακό μείγμα και ακόμα και να τα εξάγουμε.

Μπορούμε να παράγουμε αιολικά; Όχι εύκολα. Μπορούμε να τα εγκαταστήσουμε και καλά θα κάνουμε αλλά τα αιολικά μπορούν να προσφέρουν μόνο στη παράγωγη ηλεκτρισμού και όχι τόσο στην οικονομική ανάπτυξη.

Τα στελέχη του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής πρέπει να καταλάβουν ότι Γερμανοί, Ισπανοί, Δανοί κλπ δεν είναι ανόητοι που έδωσαν έμφαση στη παράγωγη και που προσδιόρισαν τα σωστά μοντέλα εφαρμογής των ΑΠΕ. Η κυρία Υπουργός δεν εκλέχθηκε. Τοποθετήθηκε σε ένα από τα κρισιμότερα υπουργεία λόγο εξειδίκευσης ως καλύτερη επιλογή από κάθε αιρετό. Το υπουργείο έπρεπε να “πετάει” και όχι να πετάει στα σύννεφα.
.