Η έρευνα – σοκ της Statbank αποκαλύπτει το διαχρονικό πλιάτσικο των ταμείων.

..Αντί για εξυγίανση μεθοδεύουν την εκποίηση της Υγείας.



Εάν η μεθοδικότητα με την οποία δούλεψαν οι κυβερνώντες για να φέρουν το ΔΝΤ στη χώρα μεταφραζόταν σε δράση για εξυγίανση, τότε με τον μισό “μόχθο” θα είχαν καταφέρει να βάλουν την Ελλάδα σε τροχιά αυτόνομης ανάπτυξης. Αντί γι’ αυτό, διαιωνίζουν την αρρώστεια ώστε να ακρωτηριάσουν τον “μεγάλο ασθενή

Το μεγάλο φαγοπότι στο χώρο της υγείας το γνωρίζουμε καλά. Αυτό που δε γνωρίζαμε μέχρι την έρευνα της Statbank είναι η μέθοδος που οι ιθύνοντες δημιουργούσαν υπερκέρδη για συγκεκριμένες εταιρείες γονατίζοντας τα ασφαλιστικά ταμεία με υπερτιμολογήσεις φαρμάκων όταν οι εγχώριες εναλλακτικές είναι υπαρκτές και απείρως προτιμότερες για πολλούς λόγους. Τα στοιχεία είναι πραγματικά κόλαφος για όλες τις διοικήσεις:

* Στον κλάδο κυριαρχούν οι πολυεθνικές επιχειρήσεις αφού αυτές καλύπτουν το 88% της φαρμακευτικής δαπάνης. Ενώ, όμως οι ελληνικές βιομηχανίες συντελούν στο 12% της φαρμακευτικής δαπάνης κατέχουν το 50% των θέσεων εργασίας και το 80% των νέων επενδυτικών προγραμμάτων του κλάδου.

Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι οι πολυεθνικές εταιρείες έχουν κυριαρχήσει στην Ελληνική αγορά, αποκτώντας υπερκέρδη, χωρίς αυτό να μεταφράζεται ούτε σε επενδύσεις (αφού τα κέρδη βγαίνουν έξω) ούτε βεβαίως σε θέσεις εργασίας. Έχουμε λοιπόν μεταπραττικά υπερκέρδη τα οποία πληρώνουν οι Έλληνες ασφαλισμένοι, που δεν επενδύονται στη χώρα ούτε σε θέσεις εργασίας! Λογικό, αφού ο πελάτης (το Ελληνικό δημόσιο) είναι εξασφαλισμένος. Όταν δεήσει το κράτος να κάνει έναν έλεγχο στις συμβάσεις και στο οpportunity cost των εναλλακτικών προμηθευτών, είμαστε σίγουροι ότι θα βρει πολλές μικρές “Siemens” με πέπλο “μοναδικής επιλογής”. Γιατί το λέμε αυτό; Δείτε ακριβώς την πηγή του προβλήματος:

•Ας σημειωθεί ότι τα ουσιωδώς όμοια φάρμακα (generics) που παράγονται από τις ελληνικές βιομηχανίες είναι απολύτως βιοϊσοδύναμα με τα πρωτότυπα των πολυεθνικών οίκων ενώ την ίδια στιγμή είναι ως και 80% φθηνότερα. Έτσι, η κυβέρνηση θα μπορούσε να στηριχθεί στην εγχώρια παραγωγή φαρμάκων με σκοπό να πετύχει ένα εξορθολογισμό των δαπανών για τα φάρμακα.
Σε έναν τζίρο δεκάδων δις Ευρώ (3,5 δις + 700 εκ είναι μόνο οι οφειλές με το Χ/Ο κόστος) καταλαβαίνετε πως μεταφράζεται το “εως 80% φθηνότερα”.

Είναι όμως πασιφανές το ΓΙΑΤΙ αυτές οι συμφωνίες διαιωνίζονται: Όταν δημιουργείς αυτά τα υπερκέρδη χωρίς την “υποχρέωση” επενδύσεων, έχεις έναν πακτωλό χρημάτων στα χέρια σου για να επηρεάσεις τον “αιώνιο πελάτη” και τους κατά καιρούς “υπευθύνους” που “εκπροσωπούν τα συμφέροντα του”.

Προσθέστε στα ανωτέρω νούμερα τις επιπλέον επενδύσεις και θέσεις εργασίας που θα ωφελούσαν τη χώρα, όπως και την δυνατότητα εξαγωγών μέσω οικονομιών κλίμακος που θα καθιστούσαν τις Ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες ακόμα πιο ανταγωνιστικές στον διεθνή στίβο. Πραγματικά ασύμμετρα οφέλη εάν το κράτος αποφάσιζε έστω και τώρα να αναδιαρθρώσει τον τρόπο προμηθειών οδηγώντας στη δικαιοσύνη κάθε σύμβαση που υπογράφηκε με επιπλέον κόστος ενώ υπήρχε εγχώρια εναλλακτική.

Δυστυχώς, είναι τόσο βαθιά τα σημάδια της σήψης που το κράτος προτιμά να διαιωνίζει αυτό το συνεχιζόμενο έγκλημα δανειζόμενο για να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του, από το να δώσει ένα αποφασιστικό χτύπημα εις βάρος της διαπλοκής και του κρατικού γενιτσαρισμού απέναντι σε κάθε μορφή εγχώριας ανάπτυξης.