Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010
Η υπερκατανάλωση κρέατος της Δύσης και τα περιβαλλοντικά προβλήματα
Κάθε χρόνο περισσότερα από 50 δισεκατομμύρια ζώα καταλήγουν στο πιάτο για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες μας, με την εκτροφή τους να απαιτεί σε έκταση το 25% των ηπείρων της Γης.
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Smithsonian, κάθε λεπτό ισοπεδώνεται μια έκταση μεγέθους ίσου με αυτό 7 ποδοσφαιρικών γηπέδων προκειμένου να δημιουργηθεί χώρος για τη διατήρηση και την τροφή ζώων. Μόνο στις ΗΠΑ έχουν αποψιλωθεί περίπου 1 εκατ. στρέμματα δάσους μέχρι τώρα, για την εκτροφή ζώων..............
Κατασπατάληση υδάτινων πόρων
Όπως σημειώνεται από το ινστιτούτο για να παραχθεί ένα κιλό κρέας καταναλώνονται έως και 15.000 λίτρα νερό. Την ίδια στιγμή
Στον αντίποδα μία αμιγώς χορτοφαγική διατροφή απαιτεί την κατανάλωση 1,3 κυβικών μέτρων νερού, σε αντίθεση με την πλούσια σε κρέας που αντιστοιχεί σε 18 κυβικά ημερησίως. Μόνο τα βοοειδή που υπάρχουν στον πλανήτη καταναλώνουν τροφή που ισοδυναμεί με τις θερμιδικές ανάγκες 8,7 δισ. ανθρώπων.
Σημειώνεται ότι τα σιτηρά και η σόγια που χρησιμοποιούνται για την τροφή των βοοειδών στις ΗΠΑ θα μπορούσαν να χορτάσουν το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή περίπου 1,4 δισ. ανθρώπους.
Παχύσαρκοι από την αφθονία κρέατος
Σε εκτόξευση του αριθμού τον παχύσαρκων έχει οδηγήσει η υπερκατανάλωση κρέατος. Όπως σημειώνεται οι παχύσαρκοι υπολογίζονται σε 1 δισ., περισσότεροι δηλαδή από τον υποσιτισμένο πληθυσμό, ο οποίος υπολογίζεται σε 800 εκατ. ανθρώπους.
Υπερκατανάλωση κρέατος και περιβάλλον
Πρόσφατη μελέτη της Ολλανδικής Περιβαλλοντικής Υπηρεσίας εκτιμά ότι η μείωση των εκπομπών ρύπων μέχρι το 2050 θα στοιχίσει στην παγκόσμια κοινότητα περίπου 40 τρισ. δολάρια. Ωστόσο, με μια μικρή προσαρμογή στη διατροφή μας και τη μείωση της κατανάλωσης κρέατος, η ίδια υπηρεσία υπολογίζει ότι το κόστος θα μπορούσε να είναι ακριβώς το μισό.
Σύμφωνα με την Ολλανδική υπηρεσία η παραγωγή κρέατος είναι ουσιαστικά μια αλυσίδα άρρηκτα συνδεδεμένη με το κλίμα και το χρήμα. Η στροφή σε μια διατροφή με 70 γρ. βοδινού και 325 γρ. πουλερικών και αβγών εβδομαδιαίως, θα οδηγούσε στην αποδέσμευση περίπου 15 δισ. στρεμμάτων καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Η βλάστηση που θα φύτρωνε εκεί θα ισοσκέλιζε τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, ενώ η αναλογική μείωση του αριθμού των ζώων, θα επέφερε 10% λιγότερες εκπομπές ρύπων.
Ολόκληρα οικοσυστήματα θυσιάζονται στον βωμό της παραγωγής κρέατος, που αυξάνεται αλματωδώς. Σήμερα παράγονται 228 εκατ. τόνοι, ποσότητα που αναμένεται ότι θα διπλασιαστεί μέχρι το 2050 εάν δεν υπάρξει αλλαγή στη διατροφή μας.
Αρκετοί επιστήμονες κάνουν λόγο για «μαζική επίθεση εναντίον του περιβάλλοντος και του υδροφόρου ορίζοντα». Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ένα χοιροτροφείο με 5.000 ζώα, παράγει τα ίδια οργανικά απόβλητα με μια πόλη 50.000 κατοίκων, και μάλιστα, σύμφωνα με στοιχεία διαφόρων ερευνών, η μόλυνση που προκαλεί η άνευ επεξεργασίας κοπριά, είναι κατά 160 φορές μεγαλύτερη από το περιεχόμενο των υπονόμων μιας πόλης.
Εντομοφαγία
Ειδικοί των Ηνωμένων Εθνών, το τελευταίο διάστημα εξετάζουν την κατανάλωση εντόμων ως εναλλακτική λύση απέναντι στην ευρεία κατανάλωση κρέατος και ψαριού, ώστε να διασφαλιστεί η επάρκεια τροφής για τα 9 δισ. κατοίκους που θα αριθμεί ο πλανήτης έως το 2050.
Σύμφωνα με την Monde, ο FAO (Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ) σχεδιάζει επίσημη καμπάνια για να ενθαρρύνει τα κράτη-μέλη να υιοθετήσουν την εντομοφαγία.
Μάλιστα, σύμφωνα με τους υποστηρικτές της, ελάχιστοι στη δύση, παρουσιάζει διάφορα πλεονεκτήματα, όπως ότι ορισμένα έντομα είναι πηγή πρωτεϊνών, μετάλλων και βιταμινών, ενώ η περιεκτικότητά τους σε ευεργετικά συστατικά ξεπερνά σε κάποιες περιπτώσεις αυτή του κρέατος και του ψαριού.
Παράλληλα η εκτροφή τους είναι πιο εύκολη και οικολογική, αφού απαιτεί πολύ μικρότερες ποσότητες τροφής και νερού σε σχέση με την παραγωγή κρέατος.
Ας σημειωθεί ότι η κτηνοτροφία χρησιμοποιεί σήμερα το 70% των αρόσιμων εκτάσεων και το 9% των αποθεμάτων γλυκού νερού παγκοσμίως, ενώ θεωρείται υπεύθυνη για το 18% των εκπομπών διοξειδίων του άνθρακα, σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων του ΟΗΕ.
Στο μέλλον, αναμένεται θα επιχειρηθεί μία αλλαγή στην «ψυχολογία» των κατοίκων της Δύσης και στις διατροφικές του συνήθειες, καλώντας τους να δοκιμάσουν και να βάλουν σταδιακά στο διαιτολόγιό τους πιάτα που είναι συνηθισμένα στην Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική, όπου καταναλώνονται περί τα 1.400 είδη εντόμων: από ακρίδες, μυρμήγκια και τζιτζίκια μέχρι αράχνες και σκορπιοί.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου