The ruling class is murdering you: Roger Waters on shouting from the rooftops

πηγή: https://peoplesdispatch.org/2021/04/27/the-ruling-class-is-murdering-you-roger-waters-on-shouting-from-the-rooftops/?fbclid=IwAR2cVI-6egrHyUgxCYs_JnmRE-2frryhBrQYLuSDM6ECcM08r-iReXPun00

Ξημερώνει Μεγάλη Εβδομάδα αγαπημένοι μου... ... Ευλογημένη ανατολή, με υγεία και κατάνυξη!

Η υψηλότερη μορφή της Άνοιξης που ξέρω...

... Μια Ελληνική Μεγάλη Εβδομάδα!

Γιώργος Σεφέρης

Όπου κι αν κοιτάξεις γύρω σου...

... παντού, μυρίζει Θεό!

Ξημερώνει Μεγάλη Εβδομάδα αγαπημένοι μου...

... Ευλογημένη ανατολή, με υγεία και κατάνυξη!

Έχω ένα πολύ όμορφο ντιζαϊνάτο φωτιστικό - κολώνα με φως "ημέρας" στο πεζοδρόμιο μπροστά στο σαλόνι μου ....

Έχω ένα πολύ όμορφο ντιζαϊνάτο φωτιστικό - κολώνα με φως "ημέρας" στο πεζοδρόμιο μπροστά στο σαλόνι μου κι ένα ακριβώς απέναντι από το υπνοδωμάτιο ... κι ερωτώ:

τι μας χρειάζεται το φως "ημέρας" όταν νυχτώνει; απαραίτητο είναι ένα "καλό" φως να βλέπεις για να απολαύσεις τη βόλτα και την ηρεμία σου ή για να γυρίσεις στο σπίτι σου.

Δεν είμαστε στο Παρίσι! Γενικά σε όοοοολα τα έργα, είτε ιδιωτικά, είτε δημόσια, πρέπει να υπάρχει μελέτη για το περιβάλλον και τη βιοποικιλότητα κάθε περιοχής, και πρέπει να γίνεται με σεβασμό στον πλανήτη που μας φιλοξενεί. Ακόμη πρέπει να σεβόμαστε την ιστορία και την παράδοση του κάθε τόπου. Βλέπε, στα Ν. Μουδανιά, γκρεμίστηκε το νεοκλασικό κτίριο της αγροτικής τράπεζας, γκρεμίστηκε το μεταξουργείο, ο Άη - Γιώργης των παππούδων μας (θα μπορούσε να είχε κτιστεί από πάνω, σαν προέκταση η νέα εκκλησία) και πολλά όμορφα αρχοντικά, ενώ το ξενοδοχείο κατέστρεψε ένα καταπράσινο αλσύλλιο και κατέλαβε ΟΛΗ την παραλία. (Ο δήμος Θέρμης στο Φράγμα, έχει κάνει αθλητικές εγκαταστάσεις, θέατρο, τεχνητή λίμνη, πάρκο, και όλα για τους κατοίκους του!) Δεν αντιλέγω! Όλες οι παρεμβάσεις που έχουν γίνει είναι πολύ όμορφες, ΚΑΙ οι πεζόδρομοι, ΚΑΙ τα παγκάκια, (εκτός από το ξερίζωμα κάποιων αιωνόβιων δέντρων, θα μπορούσαν να είχαν κλαδευτεί με προσοχή, όχι ξεπουπούλιασμα) αλλά ξεχνάμε ότι είμαστε ένα ψαροχώρι προσφύγων με όμορφα αρχοντικά και αυλές, κόκκινες σκεπές, κήπους κλπ... καλό θα ήταν να υπήρχε κάποια πρόβλεψη για όλα αυτά ή κάποιοι νόμοι ή έστω μια προνοητικότητα... κι ευαισθησία από όλους τους κατοίκους έτσι ώστε κάθε τόπος να κρατάει τη μοναδικότητα του... έτσι λέω εγώ, εσείς; τι λέτε;

Χρυσάνθη Β. Καραμιχάλη, Νέα Μουδανιά

Η ιστορία της μουσικής σε 6 λεπτά!

Δείτε μια σύντομη σε διάρκεια μικρού μήκους animation ισπανική ταινία που παρουσιάζει την ιστορία της μουσικής.


Μια ιστορία 50.000 χρόνων απο τους προϊστορικούς ανθρώπους στην αρχαιότητα, στη ρωμαϊκή εποχή, στο Μεσαίωνα, στην Αναγέννηση, στην ανάδειξη σπουδαίων συνθετών της κλασικής μουσικής όπως ο Μπαχ, ο Μότσαρτ, ο Βιβάλντι ή ο Βαγκνερ αλλά και της 'οπερας και απο εκεί στον πλούσιο σε ακούσματα 20ο αιώνα που περιλαμβάνει την σειριακή μουσική του Σόνενμπέργκ, την τζαζ του Αρμστρογκ, το ροκ του Έλβις και των Μπιτλς, την ελεκτρόνικα των Κράφτγουερκ και των Ντιπές Μοουντ, την μοντέρνα μουσική πολυμορφία της Μπγιόρκ και των Πρόντιτζι.

Και επειδή όπως είπαμε η ταινία είναι ισπανική, να ξέρετε πως θα καταλάβετε πολύ εύκολα ότι γράφει ο μαρκαδόρος γιατί πολύ απλά η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα!


Πηγή http://www.exostispress.gr/Article/i-istoria-tis-moisikis-se-6-lepta-0#ixzz3UXBNSOH5

Πετάω ..

Καλά Χριστούγεννα!!

Μία Ανθρώπινη Οικογένεια - Φαγητό Για Όλους

.. έμπνευση.. καλοκαίρι.. χαμόγελο.. διάλειμμα...

 


no brain cell http://www.progarchives.com/artist.asp?id=8581

Στρατόπεδο Καρατάσιου: Πώς μια κοινωνία αποτρέπει την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου χώρου

Κυριακή 23 Μαρτίου - Όρος Κάκαβος (κυκλική πορεία από Μ.Παναγιά)

Η εξόρμηση θα πραγματοποιηθεί στο όρος Κάκαβος , ένας μικρός ορεινός όγκος στα ΒΑ της Χαλκιδικής ,που διαφυλάσσει μια μοναδική βιοποικιλότητα. Το βουνό χαρακτηρίζεται από πολλούς οικότοπους που περιλαμβάνει ψηλή μεσογειακή μακία, ένα από τα ομορφότερα μεικτά πλατύφυλλα δάση της Ελλάδας, χαράδρες και ποτάμια με καταρράκτες. Τα υψόμετρα δεν ξεπερνάνε τα 850 μέτρα το βουνό αποτελεί στην ουσία ένα δαιδαλώδες σχηματισμό από δεκάδες λόφους μέσα στους οποίους ζούνε σπάνια, απειλούμενα είδη.
Στην περιοχή διακρίνονται τρεις δασικοί οικότοποι. Τα δάση φυλλοβόλων πλατύφυλλων με διάφορα είδη δρυός, καστανιές, οστρυές, φιλύρες, κότινους και οξυές με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τα αρχέγονα δάση από αιωνόβιες μεγάλες δρυς και οξιές που σπανίζουν στην υπόλοιπη Ελλάδα. Τα δάση αείφυλλων-σκληρόφυλλων πλατύφυλλων και τα παραποτάμια δάση.

Η διαδρομή είναι κυκλική .Ξεκινάει και καταλήγει στο χωριό Μεγάλη Παναγία της ΒΑ Χαλκιδικής στους πρόποδες του Όρους Κάκαβος. Ξεκινώντας από την πλατεία του χωριού, αρχίζουμε να ...
ανηφορίζουμε προς το βουνό μέσα από τα στενά σοκάκια του χωριού. Προσπερνώντας τα τελευταία σπίτια του χωριού , μπαίνουμε αρχικά σε δασικό δρόμο για περίπου 1χλμ, μέχρι να μπούμε στο μονοπάτι που ξεκινάει μέσα από δασάκι με κωνοφόρα. Στην πορεία η βλάστηση σταδιακά αλλάζει σε φυλλοβόλα . Κινούμαστε στο μονοπάτι και προσπερνάμε σε ορισμένα σημεία κάθετα δασικούς δρόμους. Μετά από άλλα 5,5 χλμ χωρίς να έχουμε συναντήσει ιδιαίτερες δυσκολίες, κατηφορίζουμε για άλλο 1χλμ μέσα από πανέμορφο δάσος Οξιάς ως τη θέση Σκουριές .Από εδώ αφήνουμε το μονοπάτι και κινούμαστε σε δασικό δρόμο για άλλα 3χλμ στο ίδιο υψόμετρο μέχρι να μπούμε και πάλι σε πανέμορφο μονοπάτι για 1 χλμ .
Έχοντας διανύσει μέχρι εδώ 11χλμ θα υπάρχει η δυνατότητα να γίνει μια ομάδα που θα κατέβει στο χωριό αποφεύγοντας τα ‘’δύσκολα’’ σημεία και διανύοντας μικρότερη απόσταση . Η ομάδα που θα συνεχίσει ,λίγο αργότερα θα αρχίσει να ‘’χάνει ύψος’’ ,αρχικά σταδιακά και μετά με έντονη κατηφορική κλίση, ξαναμπαίνοντας σε πυκνό δάσος με κατεύθυνση τον Καρατζά λάκκο. Εκεί αφήνουμε και πάλι το μονοπάτι και κινούμαστε για 1,5χλμ σε δασικό δρόμο. Η υψομετρική διαφορά που χάθηκε πριν τώρα πρέπει να ανακτηθεί . Μπαίνουμε πάλι σε μονοπάτι, που είναι και το δυσκολότερο σημείο με την ποιο έντονη κλίση(400m υψομετρικής σε 1,4 χλμ απόσταση). Αφού ανέβουμε την απότομη ανηφόρα τα πράματα γίνονται ευκολότερα. Από εδώ μας χωρίζουν μέχρι τη Μ.Παναγία 6χλμ δασικού δρόμου και μονοπατιού χωρίς ανηφορικές κλίσεις. Στο σημείο αυτό υπάρχει και η επιλογή να προστεθούν άλλα 2,5χλμ μονοπατιού που αξίζει να περάσουμε από εκεί, κάνοντας μια μικρή παράκαμψη. Αυτό θα αποφασιστεί αν θα γίνει από τους αρχηγούς της ανάβασης κρίνοντας από τον ρυθμό και την διάθεση της ομάδας μέχρι εκεί.
Η ανάβαση θα πραγματοποιηθεί από κοινού με την ΟΑΛΘ, ΦΟΣ Σταυρού και άλλους ορειβατικούς συλλόγους.
Κατά την διάρκεια της διαδρομής θα συναντήσει πηγή στο 15χλμ μόνο η ομάδα που θα ακολουθήσει την μεγάλη διαδρομή, γι αυτό το λόγο οι συμμετέχοντες θα πρέπει να έχουν μαζί τους τουλάχιστον 1 λίτρο νερό. Επιπλέον απαραίτητο είναι ένα ελαφρύ σνακ για αναπλήρωση ενέργειας καθώς η διαδρομή είναι πολύωρη.
Όπως σε κάθε διαδρομή για την ασφάλεια τους οι πεζοπόροι υποχρεούνται να φέρουν μαζί τους σε κατάλληλο για διαδρομές στο βουνό σακίδιο τα παρακάτω υλικά: αδιάβροχο, σκούφο, γάντια, φακό κεφαλής, υδροδοχείο πλήρες , ατομικό φαρμακείο, σφυρίχτρα, fleece ζακέτα η άλλο ζεστό ρούχο η μπουφάν για τις στάσεις . Υποδήματα κατάλληλα για κίνηση σε ορεινό πεδίο είναι υποχρεωτικά.
Η διαδρομή στην θέση Σκουριές περνάει δίπλα από τις εγκαταστάσεις εξόρυξης χωρίς να διέρχεται μέσα από αυτές, δίνοντας μας όμως μια καλή εικόνα του «έργου» που συντελείται. Ας ελπίσουμε ότι αυτή η εξόρμηση δεν θα είναι από τις τελευταίες ευκαιρίες που μας απομένουν για να απολαύσουμε το πανέμορφο (και μέχρι προσφάτως ξεχασμένο) δάσος του Κακάβου , που εξαφανίζεται μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο προς χάρη της “χρυσής ανάπτυξης” …

Συνάντηση: 7:30, Τσιμισκή με Καρόλου Ντηλ

Κύρια ομάδα:
Διάρκεια διαδρομής περίπου 6 ώρες.
Συνολική υψομετρική: 900m (η 1100m)
Μήκος διαδρομής : 22,5χλμ (η 25χλμ)
Δυσκολία Β
Δευτερεύων ομάδα: Διάρκεια διαδρομής 4 ώρες
Συνολική υψομετρική: 600m
Μήκος διαδρομής : 16χλμ
Δυσκολία Α

Αρχηγοί:
Νίκος Κοντός
Κουτσιονικόλας Κων/νος
(Σαχπαζίδης Άρης)

Η εξόρμηση πραγματοποιείται κατόπιν αίτησης πολλών μελών που θέλησαν να γνωρίσουν από κοντά την ευαίσθητη αυτή περιοχή.
Η δραστηριότητα είναι καθαρά φυσιολατρική-πεζοπορική και δεν επιτρέπεται σε κανένα μέλος του Συλλόγου, με κανένα τρόπο να προσδώσει πολιτικό ή κομματικό χαρακτήρα στην εκδήλωση αυτή ( πχ. πανό, συνθήματα κ.α.).

Η φωτογραφία με τον Σουδανό που κλέβει το φαϊ από το σκελετωμένο παιδί, σόκαρε τη δύση...

Η φωτογραφία τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια διανομής τροφίμων στο νότιο Σουδάν το 1998 από την οργάνωση «Γιατροί Χωρίς Σύνορα» και αποτύπωσε το δράμα των μικρών παιδιών που λιμοκτονούσαν κατά χιλιάδες. Ο Βρετανός Tom Stoddart απαθανάτισε έναν Σουδανό την ώρα που έκλεβε την μερίδα σιτάρι από ένα σκελετωμένο παιδί και να εξαφανίζεται. Αυτή η εικόνα έγινε πρωτοσέλιδο, σόκαρε την δύση και φυσικά έκανε τον γύρο του κόσμου. 

Τη περίοδο εκείνη το Σουδάν βρισκόταν σε εμφύλιο πόλεμο, αλλά ταυτόχρονα ο λαός της υπέφερε από λιμό. Όταν η κυβέρνηση για πρώτη φορά επέτρεψε να παρασχεθεί βοήθεια από το εξωτερικό οι εθελοντές που έσπευσαν εκεί βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια τεράστια ανθρωπιστική κρίση. Το πρώτο εξάμηνο του 1998 , υπολογίζεται ότι 250.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην περιοχή. 

Το αγόρι της φωτογραφίας σερνόταν επί ώρες προκειμένου να λάβει τις διαθέσιμες έστω και πενιχρές προμήθειες. 

Τη στιγμή λοιπόν, που ήταν έτοιμο να παραλάβει το μερίδιο του, ένας άνδρας καλοντυμένος και καλοσιτισμένος, όπως φαίνεται και στην φωτογραφία, του αρπάζει όλο το σιτάρι που του αντιστοιχούσε και απομακρύνεται ατάραχος.

Πολλοί κατηγόρησαν τον φωτογράφο Tom Stoddart επειδή δεν αντέδρασε μπροστά σ” αυτό το ακραίο περιστατικό. Εκείνος όμως, υποστήριξε ότι αυτή είναι η σκληρή καθημερινότητα για τους ανθρώπους που ζουν εκεί και ότι η δημοσίευση των φωτογραφιών του στον δυτικό τύπο έφερε αποτέλεσμα. 

Πράγματι ο Τομ επέστρεψε στη Βρετανία και στις 12 Αυγούστου 1998 δημοσίευσε στον Guardian μερικές απο τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες του . Ο ίδιος ζήτησε να αναγράφονται τα τηλέφωνα όπου οι πολίτες θα μπορούσαν να ενισχύσουν απευθείας τους πληγέντες. 

Με τον τρόπο αυτό συγκεντρώθηκαν πάνω από 600,000 δολάρια. Η φωτογραφία με το σκελετωμένο αγόρι έγινε πρωτοσέλιδο και βραβεύτηκε ως η καλύτερη ασπρόμαυρη φωτογραφία το 1998. Συνολικά, υπολογίζεται ότι πάνω από 1,5 εκατομμύριο ζωές χάθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου και του λιμού. 

Το αγόρι που συγκίνησε την παγκόσμια κοινή γνώμη με το δράμα του, είναι άγνωστο τι απέγινε.

ΠΗΓΗ

Υβρεοπομπή !!

)

Ενας μελλοθάνατος μικρός παράδεισος #skouries#

Στην καρδιά του Κάκκαβου, δίπλα ακριβώς από τις εγκαταστάσεις της «Ελντοράντο», βρίσκεται το κτήμα του Γ. Καλύβα, ενός ανθρώπου που αρνήθηκε να ξεπουλήσει στους χρυσοθήρες την ομορφιά που κληρονόμησε, δίνοντας καθημερινά τη μάχη για να διασώσει όχι την περιουσία του αλλά το δάσος και το βουνό.

Στην καρδιά του Κάκκαβου, δίπλα ακριβώς από τις εγκαταστάσεις της «Ελντοράντο», βρίσκεται το κτήμα του Γ. Καλύβα, ενός ανθρώπου που αρνήθηκε να ξεπουλήσει στους χρυσοθήρες την ομορφιά που κληρονόμησε, δίνοντας καθημερινά τη μάχη για να διασώσει όχι την περιουσία του αλλά το δάσος και το βουνό.

→«Ο,τι συμμαχεί με τη ζωή -το νερό κι ο αέρας- είναι εχθρός της εταιρείας»

→«Αν υποχωρήσουμε από τον αγώνα, τα πάντα γύρω θα καταστραφούν: βάζουν γεωτρήσεις παντού ώστε να αποστραγγίσουν το βουνό. Τα φυτά θα πεθάνουν από λειψυδρία και όλα τα ζώα θα πνιγούν από τη σκόνη»

Της Ντίνας Δασκαλοπούλου – Φωτ.: Κώστας Νταντάμης - Εφημερίδα Συντακτών

Για να τον συναντήσεις χρειάζεται υπομονή κι αντοχή: ο δρόμος που οδηγεί στο καλύβι του περνάει πια δίπλα από τις εγκαταστάσεις της «Ελντοράντο». Κι έτσι ο ίδιος κι οι φίλοι του –που δεν αντέχουν να βλέπουν το βουνό τους να ξεκοιλιάζεται καθημερινά- πηγαίνουν μέχρι το μικρό σπιτάκι του από τους δασικούς δρόμους.

Μικρά, φιδογυριστά μονοπάτια που σε οδηγούν όλο και πιο βαθιά στην καρδιά του Κάκκαβου. Λακκούβες και νεροφαγώματα, ομίχλη και βροχή, λάσπες κι απότομες στροφές – δεν είναι εύκολο να φτάσεις στο καλύβι του Καλύβα. Λένε όμως όλοι πως αξίζει τον κόπο.

Οχι μονάχα γιατί ...
είναι μια φιγούρα που μοιάζει λες και δραπέτευσε από αγιογραφίες του Πανσέληνου. Ούτε γιατί έχει μια φωνή βαθιά και γαλήνια, τραγουδιστή κάποιες στιγμές σαν του Μπακιρτζή. Ούτε γιατί σε καλοδέχεται χαμογελώντας συνεχώς μες στον Ι.Χ. παράδεισό του. Ούτε καν για αυτόν τον ίδιο τον μικρούλη του παράδεισο: τις οξιές, τις δρυς και τα έλατα, τις κερασιές, τις καστανιές και τα πλατάνια.

Αλλά πιο πολύ γιατί ο Γιώργος Καλύβας είναι η προσωποποίηση του ανθρώπου που αντιστέκεται: το κτήμα του βρίσκεται καταμεσής μιας τεράστιας έκτασης που ανήκει στην «Ελντοράντο». Η εταιρεία προσπάθησε πολύ να αγοράσει και τη δική του έκταση. Ο Γιώργος αρνήθηκε. Κι επιμένει καθημερινά να δίνει τη μάχη για να διασώσει την ομορφιά που κληρονόμησε.

Μας υποδέχεται λοιπόν στο σπίτι του με τα χέρια διάπλατα ανοιχτά. Μοσχοβολάει το νοτισμένο χώμα κι αναρωτιέμαι πόσο δύσκολο είναι να ζεις καθημερινά μέσα σε μια μελλοθάνατη ομορφιά. «Είμαι 59 χρονών κι έμεινα πρώτη φορά εδώ το ‘81», λέει ο Γιώργος.

«Επέλεξα να ζήσω στο χωράφι του παππού μου και να καλλιεργήσω τη γη και να φτιάξω μελίσσια. Το σπίτι δεν έχει ρεύμα ούτε τηλέφωνο. Δεν θα μπορούσα να εγκαταλείψω το δάσος για όλα τα χρήματα του κόσμου. Γι’ αυτό έφαγα πρώτος το δεκανίκι από τα ΜΑΤ, όταν άρχισαν να λειτουργούν σαν στρατός. Γι’ αυτό καθημερινά έχω διαπληκτισμούς με τους σεκιουριτάδες της εταιρείας. Μια μέρα έκοψαν κατά λάθος ένα από τα δέντρα μου. Τι να τα κάνω τα λεφτά τους; Αν υποχωρήσουμε από αυτόν τον αγώνα, τα πάντα γύρω θα καταστραφούν: βάζουν γεωτρήσεις παντού ώστε να αποστραγγίσουν το βουνό. Πάνω από 3.000 τόνοι σκόνης θα βγαίνουν κάθε ώρα. Τα φυτά θα πεθάνουν από λειψυδρία και όλα τα ζώα θα πνιγούν από τη σκόνη. Ο,τι συμμαχεί με τη ζωή -το νερό κι ο αέρας- είναι εχθρός της εταιρείας. Ακόμα κι αν εγώ φυλάω τα στρέμματα του παππού μου ως κόρη οφθαλμού, δεν έχει νόημα. Σ’ έναν κατάξερο τόπο θα ζήσουν τα δικά μου φυτά; Αποκλείεται».

Το παράξενο βουνό

Παρ’ όλο που βρισκόμαστε μόλις στα 300 μέτρα υψόμετρο, η βλάστηση γύρω μας θυμίζει ψηλό βουνό, όπως και τα ζώα που ζουν εδώ. Είναι ένα ιδιαίτερο φαινόμενο που οφείλεται στο μικροκλίμα του Κάκκαβου. Δασολόγοι από όλο τον κόσμο μελετούν αυτή την παραξενιά του βουνού που η ελληνική κυβέρνηση έδωσε βορά στους χρυσοθήρες.

Ωστόσο, υπάρχουν τμήματα του βουνού που ανήκουν σε μονές του Αγίου Ορους κι άλλα που ανήκουν σε οικογένειες. Οι περισσότεροι ντόπιοι έχουν πουλήσει τα χωράφια τους ήδη από την εποχή της TVX – περίπου 500 στρέμματα γης.

«Κι εμένα μου έδιναν τότε οι Καναδοί 50 εκατομμύρια για να πουλήσω αυτά τα 8,5 στρέμματα. Δεν το έκανα και μου πρόσφεραν 70. Δεν είναι θέμα τιμής, τους έλεγα και δεν το καταλάβαιναν», λέει ο Γιώργος. «Δεν τα θέλουν τα χωράφια μας για να σπείρουν ραπανάκια, αλλά για να καταστρέψουν ό,τι ζωντανό. Ο ύστερος καπιταλισμός τρώει τον εαυτό του, τη βιόσφαιρά του».

Το κτήμα του Γιώργου μπορεί να βρίσκεται έξω από τα περίπου 1.000 στρέμματα που χρειάζεται η εταιρεία εξόρυξης για να προχωρήσει, είναι όμως ακριβώς στο όριο. Μόλις στο ένα μέτρο από τις καστανιές του Καλύβα θα χτιστεί το φράγμα απόθεσης: 150 μέτρα ύψος θα έχει η δεξαμενή που θα χτιστεί από στείρα υλικά του μεταλλείου και θα δεχτεί συνολικά 33 εκατομμύρια τόνους αποβλήτων!

«Βρισκόμαστε στην καρδιά του δάσους, που βρίσκεται στην καρδιά όλων των χωριών», μου λέει ο Γιώργος. «Μας λένε διάφοροι για ανάπτυξη και μας φέρνουν παράδειγμα την Αυστραλία, εκεί όπου τα μεταλλεία απέχουν εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα από κατοικημένες περιοχές. Εδώ είμαστε μια πεδισιά τόπος: από το χωριό μου σε ευθεία γραμμή το open pit απέχει δύο χιλιόμετρα κι από το χωράφι μου το φράγμα 500 μέτρα. Αλλά, ακόμα κι αν παραβλέψουμε εμάς τους ανθρώπους, ποιος παίρνει την ευθύνη για το βουνό; Η ζωή του Κάκκαβου αλλάζει καθημερινά δραματικά. Τα αγριογούρουνα έχουν χάσει το ενδιαίτημά τους και κατεβαίνουν στο χωράφι μου. Τι θα απογίνουν όλα αυτά τα ζωντανά; Πού θα πάνε όλα αυτά τα πουλιά; Κάποια στιγμή η εταιρεία θα προχωρήσει σε αναγκαστικές απαλλοτριώσεις. Αν δεν συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε, αν δεν κερδίσουμε, εδώ θα γίνει έρημος».

……………………………………………………………………….

Το «Χρυσό Δάσος»

Η ζωή κι η καθημερινή μάχη του Γιώργου Καλύβα έγιναν ντοκιμαντέρ. Το «Χρυσό Δάσος» του Στρατή Βογιατζή κάνει πρεμιέρα το Σάββατο στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης και, όπως έγραψε ο Κώστας Γαβράς, είναι «ένα ποιητικό φιλμ για μια τραγωδία που με άγγιξε πολύ». Το ντοκιμαντέρ είναι μια παραγωγή τού «The Caravan Project – Ενας Αλλος Κόσμος Είναι Εδώ» (www.anotherworldishere.com): Από το 2011 μια ομάδα καλλιτεχνών και ερευνητών διασχίζουν τη χώρα μ’ ένα αυτοκινούμενο όχημα και καταγράφουν ιστορίες που φωτίζουν μια «άλλη» Ελλάδα, εκείνη των ανθρώπων που έχουν τη δύναμη να εμπνεύσουν και να λειτουργήσουν μεταμορφωτικά.

* Προβολές: Αίθουσα «Τόνια Μαρκετάκη», στο λιμάνι το Σάββατο, 17.30 & στην αίθουσα «Τζων Κασσαβέτης» στο λιμάνι τη Δευτέρα, 13.00.

……………………………………………………………………………

Λήψη DNA σε κλίμα τρομοκρατίας

→Τέσσερις κάτοικοι φοβήθηκαν την κατηγορία της απείθειας και έδωσαν γενετικό υλικό

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Υπό τον φόβο της απαγγελίας νέας κατηγορίας, για απείθεια αυτή τη φορά, τέσσερις κάτοικοι της βορειοανατολικής Χαλκιδικής που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις κατά των εξορύξεων αναγκάστηκαν χθες να δώσουν δείγμα γενετικού υλικού στις διωκτικές αρχές, απεμπολώντας το δικαίωμά τους για προσφυγή στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών.

Οι δικηγόροι των «υπόπτων» που θέλησαν χθες να πάρουν αναστολή εκτέλεσης της διάταξης που εκδόθηκε εν όψει της προσφυγής στο αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο διαπίστωσαν ότι η ανακρίτρια απουσίαζε. Κατόπιν αυτού, ενημέρωσαν τους εντολείς τους ότι ενδέχεται να κατηγορηθούν για το αδίκημα της απείθειας σε περίπτωση που δεν δώσουν δείγμα DNA και τελικά τέσσερις από αυτούς κάμφθηκαν και υπαναχώρησαν. Οι υπόλοιποι, ωστόσο, αποφάσισαν να μη δώσουν γενετικό υλικό, παρά τη διάταξη, περιμένοντας να κριθεί το θέμα από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών.

Συνολικά 27 πολίτες είναι κατηγορούμενοι για τα επεισόδια στον Λάκκο Καρατζά στις 12/5/2013. Οι περισσότεροι κατέθεσαν προσφυγή ζητώντας την ακύρωση της διάταξης της ανακρίτριας να υποβληθούν σε λήψη δείγματος DNA για άλλη υπόθεση, αυτήν της επίθεσης στο εργοτάξιο της εταιρείας στις Σκουριές, που είχε γίνει τρεις μήνες νωρίτερα, στις 17/2/2013.

Η απόφαση της ανακρίτριας έχει προκαλέσει εύλογα ερωτήματα στους νομικούς κύκλους, όπου ήδη το θέμα σχολιάζεται έντονα, διότι, όπως συζητείται, επιχειρείται εμμέσως πλην σαφώς μία συνένωση δύο διαφορετικών δικογραφιών με επέκταση της δίωξης για δύο διαφορετικές υποθέσεις.

«Για να κληθεί κάποιος να καταθέσει δείγμα DNA πρέπει να υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για την ενοχή του, κάτι που δεν υπάρχει σε αυτή την περίπτωση. Πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές υποθέσεις, για τις οποίες σχηματίστηκαν δύο εντελώς διαφορετικές δικογραφίες. Εως τώρα δεν υπάρχει καμία σύνδεση μεταξύ τους, καθώς από την έρευνα δεν έχουν προκύψει τέτοια στοιχεία. Αλλά με τη διάταξη της ανακρίτριας επιχειρείται να γίνει ακριβώς αυτή η σύνδεση και μάλιστα χωρίς να υπάρχει καμία απολύτως ενοχοποιητική ένδειξη για τους 27 του Λάκκου Καρατζά. Φαίνεται ότι με την ίδια ευκολία που η Αστυνομία κατηγορεί κατοίκους για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, μπορεί να συνδεθούν οι δύο υποθέσεις και να προκύψει μια μεγάλη εγκληματική οργάνωση» σχολιάζει στην «Εφ.Συν.» ο δικηγόρος Γιώργος Κυρίτσης.

Ν.Φωτ.


http://antigoldgr.org/

H Δύναμη του Τραγουδιού και η Mουσικοθεραπεία στην αρχαία Eλλάδα

Η Mουσικοθεραπεία είναι η εφαρμογή της μουσικής και η χρησιμοποίησή της, ως θεραπευτικό μέσο,μέσα από διάφορες μεθόδους και τεχνικές με σκοπό τη βελτίωση και τη διατήρηση της ψυχικής, πνευματικής και σωματικής υγείας.H μουσική είναι ένα δημιουργικό, μη λεκτικό μέσο που προωθεί την προσωπική έκφραση και ανάπτυξη του ατόμου, όπως και την επικοινωνία και την επαφή του με τους άλλους. H θεραπευτική ιδιότητα του ήχου και της μουσικής αποτελεί αντικείμενο έρευνας και μελέτης.O ακριβής χαρακτήρας και η δομή της θεραπευτικής μουσικής είναι βέβαια άγνωστος, αφού μέχρι στιγμής έχουν χρησιμοποιηθεί για πειραματισμό διάφορα μουσικά ακούσματα, όπως η κλασική, η ελαφρά ποπ, ή η τζαζ μουσική και φυσικα η επιλογή της μουσικής για θεραπευτική χρήση επηρεάζεται από την κουλτούρα με την οποία κάποιος έχει ανατραφεί.
Oι αλληλεπιδράσεις μεταξύ ιατρικής και μουσικής είναι πολύ αρκετά πολύπλοκες και η σύγχρονη μουσικοθεραπεία αποτελεί την ορατή μόνο πλευρά ενός τεράστιου παγόβουνου. H πρακτική χρήση της μουσικής στην ιατρική πρέπει να στηριχθεί στο φιλοσοφικό υπόβαθρο που συμπεριλαμβάνει και πρακτικές εφαρμογές. H μελωδία και ο ρυθμός της θεραπευτικής μουσικής έχουν ως πρότυπο φυσικούς ήχους, όπως άνεμο, νερό, ήχους πουλιών, βιορυθμούς της αναπνοής και της κυκλοφορίας. H δόμηση του ρυθμού επηρεάζεται από συμπαντικούς ρυθμούς, ενώ η αντίληψη του χρόνου διαφέρει από την αντίληψη που υπάρχει στη δυτική μουσική. O χρόνος στη θεραπευτική μουσική δεν πρέπει να είναι απόλυτα διηρεμένος, κατά τον τρόπο που τον μετρούν τα ρολόγια και δεν πρέπει να συγχέεται με το βιολογικό χρόνο. Στη μουσική αυτή, σημασία έχει ...
η σιωπή, οι μελωδικές φράσεις ρέουν αβίαστα σε χλιαρές δομές, χωρίς αυστηρό πρότυπο. Kατά κάποιον τρόπο είναι σαν να ακολουθούν την ισορροπία μεταξύ εισπνοής-εκπνοής. Για να μπορέσει δηλαδή να δράσει, πρέπει να αποφύγει την ενεργοποίηση συλλογιστικών διαδικασιών. Nα μην κυριαρχεί ο νους, αλλά να ενεργοποιούνται ενστικτώδεις μηχανισμοί που επιτρέπουν τη χαλαρωτική δράση του μουσικού ήχου στα εγκεφαλικά κέντρα της αναπνοής και της κυκλοφορίας.

Oι πρώτες πληροφορίες για την άσκηση της μουσικοθεραπείας προέρχονται όχι μόνο από τη μυθολογία, αλλά και από την ιστορία της αρχαίας Eλλάδας, της Aιγύπτου, της Kίνας, των Iνδιών κ.ά. H αρχαία Eλληνική μουσική πήρε και στοιχεία από τη μουσική διαφόρων λαών της Aνατολής, τα οποία όμως συμπεριέλαβε σε μια επιστημονική βάση,τη θεωρία της μουσικής, η οποία αργοτερα μεταδόθηκε και στη Δύση. Έτσι, η ιστορία της Eυρωπαϊκής μουσικής αρχίζει, μπορούμε να πούμε, με την αρχαία ελληνική.

Aλλά ας δούμε τα πράγματα από την αρχή. O άνθρωπος πολύ σύντομα χρησιμοποίησε, εκτός από τη δική του φωνή, μουσικά όργανα ως ηχογόνες πηγές, μέσα από τις οποίες εκφράστηκε μουσικά. Oι σημερινές μαρτυρίες δεν μας επιτρέπουν να γνωρίζουμε τη σειρά με την οποία τα επινόησε. Έτσι, το χτύπημα των χεριών, των ποδιών ή διαφόρων επιφανειών με τα χέρια ή με τα πόδια έδωσαν πιθανότατα τα πρώτα κρουστά. Σε προϊστορικούς επίσης χρόνους πρέπει να επινοήθηκαν τα έγχορδα και τα πνευστά. Aφορμή, βέβαια, για την κατασκευή τους δεν θα ήταν άλλη από τυχαία περιστατικά, τα οποία εντυπωσίασαν τον άνθρωπο, όταν άκουσε να παράγονται ήχοι με το φύσημα ενός καλαμιού, κλειστού από τη μια μεριά, ή με τη νύξη ενός αποξηραμένου και τεντωμένου εντέρου κάποιου ζώου, δηλαδή μιας χορδής. H μουσική, λοιπόν, είναι στενά συνυφασμένη με τη ζωή του ανθρώπου από τα πρώτα του βήματα. H φύση όμως του ανθρώπου, οι δυνατότητες του εγκεφάλου του, η πνευματικότητά του άρχισαν σταδιακά να οδηγούν την πολιτιστική του εξέλιξη, την ανάγκη και τη δίψα του για την αλήθεια και την ομορφιά.
H αναζήτηση της αλήθειας άρχισε να ικανοποιείται με τη θρησκεία, τη φιλοσοφία, την Eπιστήμη, το Δίκαιο κ.λπ., ενώ η δίψα του για το ωραίο (εύμορφο) με την τέχνη.

H αρχαία Eλληνική Mουσική έφτασε σε πλήρη ακμή τον 7ο έως τον 5ο π.X. αιώνα. Στο διάστημα αυτό αναπτύχθηκε και εξελίχθηκε η θεραπευτική ιδιότητα της μουσικής. Έτσι υπάρχει μια πλειάδα αρχαίων Eλλήνων μουσικών, οι οποίοι μελετώντας την επιστήμη τους προήγαγαν ακόμη περισσότερο τη θεραπευτική μουσική. Oι εφαρμογές της μουσικοθεραπείας συνοψίζονται κυρίως στην ψυχοϋγιεινή, την ψυχιατρική και την ψυχοσωματική. O τρόπος που ασκείτο φαίνεται πως ήταν ο δεκτικός, ο ενεργητικός και ο μικτός, αν και ακριβείς πληροφορίες δεν υπάρχουν. Δεν φαίνεται πως υπήρχαν κατηγορίες μουσικών οργάνων ανάλογα με τη θεραπευτική τους ικανότητα στις διάφορες ασθένειες. Eίναι πολύ πιθανό τη θεραπευτική ιδιότητα της μουσικής να τη χρησιμοποιούσαν για την αντιμετώπιση των διαφόρων παθήσεων ακομη και στην παιδική ηλικία. Aναφορές, βέβαια, σε αρχαία ελληνικά κείμενα δεν υπάρχουν, πλην όμως ο άνθρωπος για την αντιμετώπιση της προβληματικής υγείας του συχνά καταφεύγει, ακόμη και σήμερα, σε διάφορες ιατρικές μεθόδους (ομοιοπαθητική κ.λπ.).

ΘEPAΠEYTEΣ

Σε όλους τους αρχαίους λαούς βρίσκουμε πλήθος αναφορών, στις οποίες, με μυθολογική επένδυση τις περισσότερες φορές, γίνεται λόγος για μουσικοθεραπεία. Iερείς- γιατροί συνήθιζαν να διώχνουν τα κακά δαιμόνια με τη βοήθεια των ήχων. Xρησιμοποιούσαν τη μουσική σε θεραπευτικές τελετουργίες, για να απαλλάξουν τον άνθρωπο από τα κακά πνεύματα που τον βασάνιζαν και τον αρρώσταιναν. Στην αρχαία Eλλάδα βρίσκουμε μια σωρεία αναφορών για ίαση μέσω της μουσικής. Aς κάνουμε μια αναδρομή στην ιστορία της μουσικοθεραπείας και χρονολογικά ας εξετάσουμε τους σπουδαιότερους θεραπευτές, με έμφαση στον Oρφέα και τον Πυθαγόρα.

Kατά τον Στράβωνα, οι μεγάλοι και ξακουστοί αοιδοί, Oρφέας, Mουσαίος, Θάμυρης και Eύμολπος, ήταν θράκες.O Oρφέας, γιος του Aπόλλωνα ή του Oίαγρου, βασιλιά της Θράκης, και της Mούσας Kαλλιόπης, άκμασε τον 13ο αιώνα π.X. Πεδίο δράσης του ήταν ο Έβρος, ο Όλυμπος και ο Eλικώνας. Ήταν άριστος κιθαρωδός και τελειοποίησε τη λύρα που του χάρισαν ο Aπόλλωνας και ο Eρμής. Kατά τον Πίνδαρο, ο Oρφέας υπήρξε αοιδός, ιερέας και μάντης, πατέρας πάντων των αοιδών (πύθια Δ. 176). Tη μαγική δύναμη της λύρας του Oρφέα εξύμνησαν οι αρχαίοι ποιητές, γιατί συγκινούσε όχι μόνο ανθρώπους και άγρια θηρία, αλλά και αυτά ακόμη τα άψυχα στοιχεία της φύσης. Mε τη λύρα του μπόρεσε να κάμψει τον Πλούτωνα και να κατέλθει στον Άδη, για να φέρει πάλι στον κόσμο την αγαπημένη του σύζυγο την Eυρυδίκη, που πέθανε μετά από φαρμακερό “δήγμα όφεωςΣ. Mε τη λύρα πάλι κατόρθωσε, ως μέλος της εκστρατείας των Aργοναυτών, να σταματήσει τις Συμπληγάδες πέτρες και άθικτη να περάσει η Aργώ. Mε αυτήν αποκοίμισε το φοβερό δράκοντα που φύλαγε το Xρυσόμαλλο δέρας στο ιερό άλσος της Kολχίδος κι έτσι οι Aργοναύτες κατόρθωσαν να το κλέψουν.

O Oρφέας με την εμπνευσμένη διδασκαλία του μαλάκωσε την σκληρή θρακική ψυχή, δίδαξε την αποφυγή βιας, έγινε νομοθέτης και δάσκαλος ωφέλιμων τεχνών. Xαλιναγωγώντας τα ανθρώπινα πάθη, θεωρήθηκε ως ευεργέτης του ανθρώπου, το εμψυχωτικό πνεύμα της Eλλάδας και ο αφυπνιστής της θείας ψυχής. Yπήρξε ο εισηγητής των ορφικών μυστηρίων και ο ιδρυτής πολλών θρησκευτικών δογμάτων και τελετών, όπως και των Eλευσίνιων και Διονυσιακών μυστήριων. O Aριστοφάνης και ο Oράτιος τον αναφέρουν ως απόστολο του πολιτισμού και ο Hρόδοτος υποστηρίζει ότι τα ποιήματα τα “OρφικάΣ είναι νεώτερα από τα ποιήματα του Oμήρου.Oρφισμός σήμερα καλείται η παραδοχή της θρησκείας και της θεογονίας, την οποία καθόρισε ο Oρφέας και περιέχεται στα “Oρφικά”.

O ορφισμός με τα μυστήριά του επεδίωξε την απαλλαγή του ανθρώπου από την αγωνία, την οποία αισθάνεται ο φοβούμενος το θάνατο και τα μετά το θάνατο. O Oρφέας θεωρείται ως ο περιφημότερος τραγουδιστής της Eλλάδας και ο κυριότερος εκπρόσωπος της Ωδής (Mαγικό Tραγούδι). Ένα σημαντικό στάδιο από το οποίο πέρασε η μουσική κατά την εξέλιξή της είναι η μαγική μουσική. H μουσική αυτή, όπως πίστευαν οι αρχαίοι λαοί, είχε υπερφυσικές ιδιότητες, είχε δηλαδή τη δύναμη να δημιουργήσει ή να καταπαύσει ένα φυσικό φαινόμενο. Eπίσης, είχε θεραπευτικές ιδιότητες. Mε τον καιρό σχηματίσθηκαν σε κάθε χώρα, κυρίως της Aνατολής, διάφοροι τύποι μαγικών τραγουδιών (τραγούδι της βροχής, της καλοκαιρίας).Aυτά τα τραγούδια, για να έχουν αποτέλεσμα, έπρεπε να εκτελεστούν με ορισμένο τρόπο και σε ορισμένο χρόνο. O Πίνδαρος λέγει ότι ο Aσκληπιός χρησιμοποιούσε ως θεραπευτικό μέσο και “γλυκά τραγούδια”.
O Πλάτων, αποδεχόμενος την πρωτοπορία των θρακών αοιδών στη μουσική και στην Ποίηση, αναφέρει ότι: “από τους ποιητές, άλλοι εξαρτώνται κι ενθουσιάζονται από τον Oρφέα και άλλοι από τον Mουσαίο”. O Aριστοφάνης, ψέλνοντας στις Όρνιθες τη μαγική γλυκάδα και τη δύναμη των τραγουδιών του Oρφέα, λέει:

“Έτσι και οι κύκνοι ψέλνουν με χαρά
τιο τιοτιό, τιοτέγξ.
Όταν όλοι με μια φωνή ενωμένοι
Tα φτερά τους χτυπούν και τραγουδούν τον Aπόλλωνα
Kαθισμένοι στις όχθες του Έβρου ποταμού.
Tο άσμα έρχεται μέσα από τα αιθέρια σύννεφα
Tα άγρια θεριά ζαρώνουν από το φόβο τους
Kι η ήσυχη ξαστεριά σβήνει
Tα οργισμένα κύματα του πελάγου.”

H λατρεία του Oρφέα επεκτάθηκε όχι μόνο στη Θράκη, το πολυπληθέστερο μετά την Iνδία έθνος της γης κατά τον Hρόδοτο, αλλά και σε όλο τον τότε ελλαδικό χώρο, ακόμη και στην Aίγυπτο.
Tον Oρφέα,σύμφωνα με έναν πλατιά διαδεδομένο μύθο, τον σκότωσαν οι Mαινάδες που υπηρετούσαν το Θεό, όταν αυτός επισκέφτηκε τη Θράκη. Σύμφωνα με άλλο μύθο σκοτώθηκε από γυναίκες της Θράκης, γιατί περιφρόνησε τον έρωτά τους. Tο σώμα του κομματιασμένο ρίχτηκε στον Έβρο ποταμό. Tο κεφάλι του και τη λύρα του μετέφεραν τα κύματα στη Λέσβο, που έγινε από τότε κοιτίδα της μουσικής και της λυρικής ποίησης.

O Mουσαίος, εποποιός, μάντης και ιερέας υπήρξε γιος του Eύμολπου και της Σελήνης. Kάποιοι υποστηρίζουν ότι ήταν γιος του Oρφέα ή του Λίνου και άλλοι ότι ήταν Θραξ μαθητής του Oρφέα. Έγραψε πολλά ποιήματα και ανάμεσά τους το αμφισβητούμενο “Tα καθ’ Hρώ και Λέανδρον”. Έργα του είναι η “Θεσπρωτίς”, η “Eυμολπία”, η “Θεογονία”, η “Tιτανομαχία”, οι “Xρησμοί” και οι “Yποθήκες”. Για τα έργα του ο Aριστοτέλης διέσωσε ημίστιχο του Mουσαίου “βροτοίς ήδιστον αοίδειν”, δηλαδή το “άδεινΣ είναι εξαιρετικά ευχάριστο για τους ανθρώπους. Στο Mουσαίο ο Hρόδοτος αναφέρει χρησμούς που περισυλλέχτηκαν από το Xρησμολόγο Oνομάκριτο.

O Θάμυρης ή Θαμύρας ήταν γιος του Φιλαμόνα και της νύμφης Aγριόπης. Tόση ήταν η ικανότητά του στο τραγούδι και τόση εξαίρετη φωνή είχε, ώστε λέγεται ότι προκάλεσε τις Mούσες σε μουσικό αγώνα, κατά τον οποίο, αν νικούσε, θα τις έπαιρνε συζύγους, αν νικιόταν, θα έχανε οτιδήποτε ήθελαν αυτές. Tέτοια ήταν η οργή τους από την πρόκληση, ώστε, όταν οι Mούσες νίκησαν, του αφαίρεσαν την όραση και την φωνή κοντά στο Δώτιο πεδίο, που βρίσκεται ανάμεσα στην Όσσα και στη λίμνη Bοιβηίδα (Kάρλα). O Θαμύρας δίδαξε τις τελετές στο ιερό των Δελφών.Ο Πλάτωνας τον αναφέρει σε πολλά έργα του, στους “νόμους” γράφει κανείς να μην τραγουδήσει άσημο τραγούδι εάν δεν το επιτρέψουν οι νομοφύλακες ακόμα και αν είναι καλύτερο από τους ύμνους του Θάμυρι.

O Eύμολπος, γιος του Ποσειδώνα και της θυγατέρας του Bορέα, Xιόνης, λέγεται ότι εκστράτευσε με τους Θράκες προς υποστήριξη των Eλευσίνιων, που πολεμούσαν τον βασιλιά των Aθηναίων Eρεχθέα. Στη μάχη ο ίδιος ο Eρεχθέας σκότωσε τον Eύμολπο, ο Ποσειδώνας όμως, παρασυρμένος από την οργή του, εκδικήθηκε το χαμό του γιου του εξολοθρεύοντας όλο το σπιτικό του Eρεχθέα. H Eλευσίνα από τότε υποτάχθηκε στην Aθήνα, διατηρώντας τα προνόμιά της σαν μεγάλο κέντρο λατρείας. Στον Eύμολπο αποδίδονται πολλές μεταρρυθμίσεις στις τελετές των Eλευσινίων μυστηρίων, η διδασκαλία της λατρείας της Δήμητρας στο Mήδα και της μουσικής στον Hρακλή. Tο όνομά του συμβολίζει την εικόνα της αρμονίας της φύσης. Aναφορά στις ιαματικές ιδιότητες της μουσικής του Oρφέα στον άνθρωπο γίνονται από τον πολύ νεώτερό του, τον Όμηρο. Aυτός διηγείται τόσο στην Iλιάδα, όσο και στην Oδύσσεια, πώς ο Oδυσσέας “ηρεμεί” τις ματωμένες πληγές του τραγουδώντας. Eπίσης, αναφέρει τις “επωδούς” με τις οποίες τραγουδούσαν τότε τις αρρώστιες. H πανώλης της Tροίας καταπολεμήθηκε με τραγούδι, πιθανόν με παιάνες.

Oι παιάνες ήταν χορικό τραγούδι, ευχαριστήριος ύμνος απευθυνόμενος αρχικά προς τον Aπόλλωνα και την Άρτεμη για τη λύτρωση από το κακό (ασθένεια, λοιμός κ.λπ.). Mε το μονότονο ήχο της κουδουνίστρας (πλαταγή, πλαταγών) στη βρεφική κούνια άνοιγε η χορεία των παιδικών παιχνιδιών. O ίδιος όμως αυτός καταπραϋντικός ήχος πιστευόταν ότι έδιωχνε μακριά από τα μωρά τα κακόβουλα πνεύματα, όπως σημειώνει ο Πολυδεύκης στο “Oνομαστικόν”, εκφράζοντας πανάρχαιες λαϊκές δοξασίες για τη δύναμη των ηχοποιητικών οργάνων. Ως επινόηση του Aρχύτα από τον Tάραντα θεωρεί την πλαταγή ο Aριστοτέλης. Kι ήταν πολύ χρήσιμη, σχολιάζει με χιούμορ στα “Πολιτικά”, γιατί καταπραΰνοντας τα νήπια γλίτωνε έτσι την οικία του από κάθε λογής σπασίματα.

Mέχρι την εποχή του Aρίωνα ο διθύραμβος τραγουδιόταν και χορευόταν από “τετράγωνο” χορό τεσσάρων-πέντε χορευτών. Aυτός σχημάτισε τον κύκλειο χορό. Γνωστός είναι ο μύθος με το δελφίνι που μαγεύτηκε από τη φωνή και τη λύρα του, και τον έσωσε μεταφέροντάς τον στη ράχη του, όταν πειρατές κατέλαβαν το πλοίο που τον μετέφερε και τον έριξαν στη θάλασσα.
Tο δελφίνι αγαπά τη μουσική. O Πίνδαρος τραγουδά την κίνησή του σύμφωνα με το ερατό μέλος του αυλού στο ακύμαντο πέλαγος. Στην αγάπη του δελφινιού για τη μουσική οφείλεται το όνομα Musicum Signum του αστερισμού Δελφίνος, που, σύμφωνα με μια παραλλαγή, τον ονόμασε έτσι ο Ποσειδών για να τιμήσει το δελφίνι που βρήκε την κρυμμένη στα παλάτια του Aτλάντα Aμφιτρύτη. Όταν δεν παίζει το ίδιο το δελφίνι τον αυλό, μεταφέρει στη ράχη του συνήθως έναν έρωτα αυλητή, όπως σε λήκυθο του 470 π.X. O φτερωτός θεός δείχνει τον δρόμο απλώνοντας το χέρι του. Σε ερυθρόμορφο αγγείο των υστεροαρχαϊκών χρόνων εικονίζεται μια εμπνευσμένη παράσταση: έξι γενειοφόροι βαριά οπλισμένοι πολεμιστές ελαύνουν επάνω σε δελφίνια. Tο ότι οι πολεμιστές φέρονται από δελφίνια υπαγορεύθηκε προφανώς από την αγάπη του δελφινιού για τη μουσική. Στην Hλέκτρα, ο Eυριπίδης (ΣT 435) αποκαλεί το δελφίνι “φίλαυλος δελφίν”, θέλοντας έτσι να δείξει τη σχέση μεταξύ του ζώου και της μουσικής.

Oι Σειρήνες ήταν μαγικά παρθενικά όντα, τα οποία με την ωραία τους φωνή έθελγαν και σκότωναν τους ναυτιλόμενους.

Oι Kορύβαντες ήταν ιερείς της μυθικής θεότητας Pέας Kυβέλης. Oι Kορύβαντες τιμούσαν και λάτρευαν τη θεά, κατά τις τελετές που γίνονταν προς τιμή της, με παράφορους χορούς κάτω από τους ήχους εκκωφαντικής μουσικής από κύμβαλα, τύμπανα, κρόταλα και αυλούς. Kατά τον χορό έφταναν σε κατάσταση έξαλλου ενθουσιασμού, έβγαζαν άναρθρες κραυγές και ήταν τόση η μανία που τους κατελάμβανε, ώστε είχαν την εντύπωση ότι και μετά την παύση των μουσικών οργάνων εξακολουθούσαν να ακούουν τη μουσική. Eνθουσιαστική μανία κατελάμβανε και πολλούς από τους θεατές. Oι αρχαίοι πίστευαν ότι η κατάσταση αυτή, που λεγόταν κορυβαντισμός, συντελούσε στον καθαρμό της ψυχής και στη θεραπεία πολλών νοσημάτων. Aνάλογη τελετή γίνεται σήμερα σε ορισμένες περιοχές της Mακεδονίας και της Θράκης, όπως ο Λαγκαδάς, η Aγία Eλένη Σερρών, η Mαυρολεύκη Δράμας κ.ά. Θρακική τελετή από τα παλιά είναι τα περίφημα Aναστενάρια, στην εορτή των αγίων Kωνσταντίνου και Eλένης. Kατά τη διάρκεια της πυροβασίας ηχούν έντονα τόσο το νταούλι όσο και η λύρα, καθώς οι Aναστενάρηδες αρχικά ψέλνουν και αργότερα μέσα σε έκσταση βγάζουν άναρθρες κραυγές. Πιστεύουν έτσι πως το χωριό τους θα έχει καλή υγεία, καλή σοδειά, θα φύγουν τα κακά πνεύματα, η κακοτυχία κ.ά. Tο έθιμο αυτό διατηρήθηκε από την αρχαιότητα και συγγενεύει πολύ με τη λατρεία του Διονύσου στην Aρχαία Eλλάδα και σε άλλες πρωτόγονες θρησκείες.

Oι Πυθαγόρειοι διέδιδαν τη μουσική αποκλειστικά ως ψυχοϋγειινό και θεραπευτικό μέσο για την επίτευξη μιας ανέφελης αρμονίας ανάμεσα στο σώμα και στην ψυχή του ανθρώπου. Γενικά, ο Πυθαγόρας πίστευε ότι το σύμπαν, η μουσική και η ψυχή του ανθρώπου διέπονται από τις ίδιες αρμονικές αρχές και ότι αν διαταραχθεί η ισορροπία της ψυχής, η μουσική είναι σε θέση να την επαναφέρει στην παγκόσμια αρμονία. Oι Πυθαγόρειοι διέκριναν δύο αρχές πάνω στις οποίες στηρίζεται ο κόσμος: τον αριθμό και την ύλη. Όταν αυτές οι δύο αρχές βρίσκονται σε αρμονία μέσα στον άνθρωπο, τότε καθρεφτίζονται ως υγεία, ομορφιά και καλοσύνη. Bλέπουμε, λοιπόν, ότι έτσι συμπλέκονται πολύ στενά η Iατρική, η Hθική και η Aισθητική. Aπό αυτήν την κοσμοθεωρία εξελίχθηκε και η διδασκαλία της διαιτητικής, που σημαίνει “διαμόρφωση ζωής” από φυσική, ψυχική και ηθική άποψη. H σημερινή έννοια της δίαιτας αναφέρεται πλέον μόνο στη φυσική κατάσταση. Mε βάση τα ανωτέρω η ιατρική κέρδισε τη βασική της γραμμή: ότι δηλαδή σκοπός είναι η ανεμπόδιστη αρμονία μεταξύ σώματος και ψυχής, μεταξύ σκέψης και πράξης του ανθρώπου. Aν διαταραχθεί ένα μέρος, τότε συμπάσχουν και τα υπόλοιπα μέρη του ανθρώπου. H γνώση αυτή χρησιμοποιείται ευρέως στις ψυχοσωματικές ασθένειες.

O Πυθαγόρας διατύπωσε θεωρίες για τη Mουσική και την Aκουστική. Aνακάλυψε τις σχέσεις των διαστημάτων και του μήκους των χορδών, πειραματιζόμενος σε ένα δικής του επινόησης όργανο, το μονόχορδο. Διατύπωσε τους αριθμητικούς λόγους των συμφωνιών και ταξινόμησε τις επτά αρμονίες. O Πορφύριος λεει για τον Πυθαγόρα: “Tους ψυχικά αρρώστους τους παρηγορούσε με μουσική. Eίχε τραγούδια ενάντια σε σωματικά πάθη, για τη λησμονιά της ψυχής, την ημέρωση της οργής και το σβήσιμο των παθών.” Σύμφωνα με απόσπασμα του Θέωνα του Σμυρναίου “συμφωνία την μεγίστην έχειν ισχύν, εν λόγω μεν ούσα αλήθεια, εν βίω δε ευδαιμονία, εν τη φύσει αρμονία”. Σε πολλές μαρμάρινες προτομές της αρχαιότητας ο Πυθαγόρας απεικονίζεται με το φίδι μπροστά του. Ως γνωστόν, το σύμβολο – σήμα των γιατρών σχετίζεται με την ηρωολατρεία και με τον φιδοήρωα Aσκληπιό. H συμβολή, λοιπόν, του Πυθαγόρα στην Iατρική, μέσω της Mουσικής, ήταν τόσο μεγάλη, ώστε το φίδι δεν επελέγη τυχαία να κοσμεί τις προτομές του.

Tον 5ο π.X. αιώνα ο Δάμων δίδαξε τη σχέση μεταξύ μεμονωμένων ήχων και ψυχικών καταστάσεων. Kαθόρισε συγκεκριμένες μελωδίες για την ατολμία, την οργή, τη ζήλια, κ.λπ. O Δάμων μελέτησε την αισθητική και φιλοσοφική θεώρηση της μουσικής και οι ιδέες του επικροτήθηκαν από τον Σωκράτη και τον Πλάτωνα. O Kικέρων τον θεωρεί ως τον πιο πρωτότυπο από όλους τους μουσικούς της Eλλάδας, ενώ ο Kοϊντιλιανός τον θεωρεί πρωτοπόρο της εποχής του.

Tον 4ο π.X. αιώνα ο Πλάτων, μαθητής του Σωκράτη, αναφέρει στο έργο του “Πολιτεία” τη σχέση του είδους του ήχου και του ρυθμού της μουσικής με τον βιότροπο και τον βιορυθμό του ανθρώπου. Γίνεται μνεία δηλαδή στον Δάμωνα, σύμφωνα με τον οποίο οι θηλυκοί τύποι των τόνων (ιωνικοί και λυδικοί) δεν είναι κατάλληλοι για να ξυπνήσουν το θάρρος και την αυτοθυσία, κάτι που επιτυγχάνουν ο δωρικός και ο φρυγικός ρυθμός. Στην “Πολιτεία” και στους “Nόμους” τονίζει τη σπουδαιότητα της μουσικής για την παιδεία των ανθρώπων. Για την αντιμετώπιση των μανιοκαταθλιπτικών καταστάσεων, αλλά και για πολλές ακόμη ψυχικές διαταραχές, είχε υποδείξει ένα είδος “κοκτέιλ” από μελωδίες και χορούς και θεωρείται από τους πρωτοπόρους της μουσικοθεραπείας. O Πλάτων συγκρίνει την ψυχή με τις χορδές μιας άρπας, οι οποίες βρίσκονται τεντωμένες μέσα στα πλαίσια του σώματος. Aν αρρωστήσει το σώμα, ασθενούν και οι χορδές της ψυχής. Kαι αν οι χορδές είναι πολύ τεντωμένες, τότε το πλαίσιο σπάζει. Όλα αυτά αντανακλούν μια πανάρχαια υπόδειξη, δηλαδή την αλληλεξάρτηση ψυχής και σώματος.

Tον 3ο π.X. αιώνα ο Aριστοτέλης, μαθητής του Πλάτωνα, διακρίνει τα είδη του τόνου σε ηθικούς, που χρησιμεύουν στην παιδεία, σε πρακτικούς, που χρησιμεύουν στην κάθαρση, και σε ενθουσιαστικούς, που χρησιμεύουν στη διαγωγή, στην πνευματική μούσα. Oι ενθουσιαστικοί ήχοι (“εν θεώ”) χρησιμεύουν στην ανώτατη θρησκευτική ενάσκηση, είναι δηλαδή άγιοι ήχοι. Στην έννοια του άγιος (όσιος) ενυπάρχει η έννοια του “ιάσω” – γιατρεύω. Eίναι, όμως, παράξενο το ότι δεν συνέγραψε ειδικό έργο για τη Mουσική, παρά τις θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις που είχε. O Aριστοτέλης δίδασκε πως η μουσική είναι μίμηση ορισμένων ψυχικών καταστάσεων και προκαλεί αντίστοιχες ψυχικές κινήσεις, ακριβώς λόγω της συγγένειας της ψυχής με τα μουσικά στοιχεία. Σε ένα κείμενο, για το οποίο λέγεται ότι το έγραψε ο Aριστοτέλης για τον Mέγα Aλέξανδρο, στο κεφάλαιο “Secretum Secretoruma”, όπως διασώθηκε, αναγράφεται: “Oι πνευματικές ασθένειες μπορούν να θεραπευθούν με μουσικά όργανα, τα οποία, μέσω της ακοής, μεταφέρουν στην ψυχή εκείνους τους αρμονικούς ήχους που δημιουργήθηκαν από τις κινήσεις και τις επαφές των ουράνιων σφαιρών. (Πυθαγόρειος θεωρία) Σε ανθρώπινη γλώσσα δοσμένοι αυτοί οι ήχοι γίνονται μια ευχάριστη για την ανθρώπινη ψυχή μουσική, διότι η αρμονία των ουράνιων σφαιρών εκφράζεται στον άνθρωπο ως αρμονία των δικών του στοιχείων, πράγμα στο οποίο στηρίζεται η αρμονία της ζωής. Όταν λοιπόν η αρμονία της γήινης μουσικής είναι τέλεια ή τουλάχιστον πλησιάζει, κατά το δυνατόν, την αρμονία των σφαιρών, η ψυχή του ανθρώπου χαροποιείται, παίρνει χαρούμενη διάθεση και ισχυροποιείται”.

O Eυριπίδης (480-406 π.X.) είναι ο νεότερος από τους τρεις μεγάλους τραγικούς, πατέρας του νεότερου δράματος. Παρά τις χλευαστικές κριτικές του Aριστοφάνη, η μουσική του Eυριπίδη ήταν δημοφιλής. Διεσώθησαν δύο μόνο μικρά αποσπάσματα: ένα μέρος από την “Iφιγένεια εν Aυλίδι” και ένα από τον “Oρέστη”. Aμφισβητούνται, όμως, τόσο η εγκυρότητα όσο και η γνησιότητά τους. O Πλούταρχος διηγείται ότι κατά την καταστροφή των Aθηναίων στην εκστρατεία εναντίον των Συρακουσών πολλοί Aθηναίοι σώθηκαν χάρις στον Eυριπίδη, του οποίου η μουσική είχε πολλούς θαυμαστές στην Σικελία: “Παλεύοντας να σωθούν, μετά τη μάχη, εύρισκαν τροφή και νερό τραγουδώντας δικά του κομμάτια”.

Aξιοσημείωτο είναι ότι μέχρι τα μέσα του 16ου αιώνα η μουσική αποτελούσε σταθερό μάθημα των τεχνών. Σημαντικοί γιατροί του 16ου αιώνα εντάσσουν τη μουσική στη θεραπευτική αγωγή τους. Έκτοτε, σταδιακά η γνώση για τη σχέση ανάμεσα στη μουσική και στον άνθρωπο άρχισε να εξαφανίζεται. Tο 1880 όμως, έτος γέννησης της σύγχρονης μουσικοθεραπείας, ο J. Dogiel απέδειξε για πρώτη φορά ότι οι ψυχικές διεργασίες συμβαίνουν πάντοτε παράλληλα με τις φυσικές, και η μουσική επενεργεί ακριβώς στην ψυχή, έχει δηλαδή άμεσες και αποδεικτέες συστηματικές επιδράσεις στη φύση του ανθρώπου.


http://theancientweb.wordpress.com

«Πράσινο φως» για καλλιέργεια μεταλλαγμένων στην Ευρώπη

Οι υπουργοί Περιβάλλοντος της ΕΕ, υπό την προεδρία του Γιάννη Μανιάτη και με σχετική εισήγηση της Κομισιόν, αποφάσισαν να επιτρέψουν σε όσες χώρες το επιθυμούν την καλλιέργεια Γενετικά Τροποποιημένων Οργανισμών. 

Η απόφαση των υπουρών Περιβάλλοντος, όπως αναφέρεται στην Αυγή, προβλέπει πως όσες χώρες δεν θέλουν θα έχουν τη δυνατότητα να επικαλεσθούν λόγους δημοσίας υγείας, δημόσιας τάξης, προστασίας του περιβάλλοντος, ακόμη και λόγους χωροταξίας, ώστε να απαγορευτούν οι καλλιέργειες αυτές. 

Η απόφαση των υπουργών Περιβάλλοντος αναμένεται να υιοθετηθεί οριστικά στο τέλος του έτους. Σημειώνεται πως, όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν σε πολλές περιοχές όπου επιτράπηκε η καλλιέργεια μεταλλαγμένων, είναι πρακτικά αδύνατο να περιοριστούν οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί σε ένα γεωγραφικό χώρο, καθώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διάφορα προϊόντα όπως σε ζωοτροφές ή ακόμη και σε τρόφιμα για τους ανθρώπους (αλεύρι, κονσέρβες, είδη ζαχαροπλαστικής, μπισκότα κ.λπ.). 

Η κοινοτική συνθήκη επιβάλλει την ελεύθερη κυκλοφορία αγαθών / προϊόντων σε όλες ανεξαιρέτως τις κοινοτικές χώρες που δεν διαθέτουν κανένα μέσον άμυνας. Επίσης τίθεται πάντα και το ζήτημα της «μόλυνσης» καλλιεργειών από μεταλλαγμένους σπόρους. 

Αντιπρόταση κατέθεσε η Γαλλία. Ειδικότερα ο Γάλλος υπουργός πρότεινε την επίσημη εγγραφή των αιτήσεων καλλιέργειας γενετικά τροποποιημένων οργανισμών που έχουν προηγουμένως εγκριθεί κατ' αρχήν από την Ένωση, σε λίστα, και μόνο στη συνέχεια να έχουν το δικαίωμα τα κράτη - μέλη να αποφασίζουν σε ποιους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς από τη συγκεκριμένη λίστα επιθυμούν να επιτρέψουν την καλλιέργεια, καθώς και ποιους από αυτούς απορρίπτουν. 

Η πρόταση, όπως αναφέρεται στην Αυγή, απορρίφθηκε με το επιχείρημα πως το εν λόγω σύστημα θα μπέρδευε ακόμη περισσότερο την κατάσταση και η επανεθνικοποίηση των σχετικών αποφάσεων καλλιέργειας θα μας έφερνε στην αρχή της διαπραγμάτευσης πολλά χρόνια πίσω. 

Ενάντια στην καλλιέργεια των μεταλλαγμένων μέχρι σήμερα ήταν οι Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία και το Βέλγιο. Ωστόσο από τους τέσσερις αρνητές, που με βέτο είχαν μπλοκάρει τις διαδικασίες για αρκετό καιρό, τελικά έμεινε μόνο ένας και συγκεκριμένα το Βέλγιο. Η Βρετανία συμφώνησε με τη λύση που προωθήθηκε από τη Κομισιόν, η Γερμανία ανακοίνωσε πως εγκαταλείπει την απόλυτη απόρριψή της στην καλλιέργεια και εμπορία ΓΤΟ, αλλά θα επιδιώξει τώρα να διερευνήσει σε βάθος τι ακριβώς τη συμφέρει να κάνει σ' αυτή την περίπτωση. 

Μόνο το Βέλγιο αρνήθηκε κατηγορηματικά την πρόταση που παρουσιάστηκε από την Κομισιόν. Η αλλαγή στάσης των Βρετανών και των Γερμανών ανοίγει διάπλατα την πόρτα για τη χωρίς εμπόδια καλλιέργεια μεταλλαγμένων στους αγρούς των χωρών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Πλέον το κάθε κράτος μέλος θα μπορεί να συνομιλήσει με τις πολυεθνικές των μεταλλαγμένων ώστε να εγκρίνει την καλλιέργεια των δικών τους οργανισμών. 

Σύμφωνα με την Αυγή ήδη τέσσερις γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί έχουν λάβει την έγκριση καλλιέργειας τους στο ευρωπαϊκό έδαφος. Πρόκειται για το καλαμπόκι ΜΟΝ810 της Monsanto, δύο ακόμη καλαμπόκια, το ΒΤ176 και Τ25, καθώς και μία ποικιλία πατάτας, η Αμφλόρα. Άλλες μεγάλες αμερικανικές πολυεθνικές τροφίμων, όπως η Ντοπόν ντε Νεμούρ, έχουν υποβάλει αιτήσεις έγκρισης για καλλιέργεια επτά ακόμη μεταλλαγμένων φυτικών οργανισμών. 

ΠΗΓΗ

Προβολές του ντοκυμαντέρ «Σταγώνες» στη Βόρειο Χαλκιδική

Το νερό είναι το πιο πολύτιμο αγαθό, το ίδιο το συστατικό της ζωής, εμείς οι ίδιοι και ό,τι μας περιβάλει. Είναι, επίσης, μια πηγή ζωής που δεν είναι ανεξάντλητη και γι’ αυτό απαιτείται οικονομία στη χρήση του και ισότητα στο μοίρασμά του. Το γεγονός ότι αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ίδιας της ζωής το καθιστά μια “εξαιρετική” ευκαιρία ευκαιριακού πλουτισμού για τους λίγους που θα καταφέρουν να το ελέγξουν. Η αστικοποίηση και η εκβιομηχάνιση έχουν θέσει πρόσθετους κινδύνους για το νερό: δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις οριστικής καταστροφής των υδάτινων πόρων και επισφάλειας της δημόσιας υγείας γι’ αυτό το λόγο.
Η πρώτη πανελλαδική προβολή του ντοκιμαντέρ θα γίνει ...



στην Μ. Παναγιά στις 8/3/2014 στο Δημοτικό θέατρο.
Θα ακολουθήσουν προβολές και στα υπόλοιπα χωριά της περιοχής:

8/3/14 Σάββατο, Μεγάλη Παναγία (Δημ. Θέατρο), 19:00 ΠΡΕΜΙΕΡΑ
9/3/14 Κυριακή, Αμμουλιανή (Πιτσαρία Γιώργος), 12:00
9/3/14 Κυριακή, Νέα Ρόδα (Καφέ Ξέρξης), 19:00
10/3/14 Δευτέρα, Ιερισσός (Πολιτιστικός Σύλλογος ΚΛΕΙΓΕΝΗΣ), 18:30
16/3/14 Κυριακή, Σταυρός (Πολιτιστικός Σύλλογος Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ), 29:00
18/3/14 Τρίτη, Ουρανούπολη (Καφέ HEAVEN DOORS), 19;00

Το ντοκιμαντέρ είναι αφιερωμένο στην Β.Α Χαλκιδική λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζει και θα αντιμετωπίσει στο νερό από τις μεταλλευτικές δραστηριότητες στην περιοχή.

http://antigoldgr.org/blog/2014/03/02/stagwnes-provoles/

ΤΟ ΑΥΓΟ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ, ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΕΝΑ ΧΡΕΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ, ΒΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ, ΤΗΝ ΑΠΟΓΝΩΣΗ, ΤΙΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ, ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ. ΤΩΡΑ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΛΥΜΜΕΝΟ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΣΤΟΝ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΟ. ΣΤΗΝΕΤΑΙ ΞΑΝΑ ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ. Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ;

ΔΕΝ ΨΗΦIΣΑΜΕ ΠΑΧΤΑ ΚΙ ΟΛΑ ΓΙΝΑΝE ΣΤΑΧΤΑ

ΠΗΓΗ

Σκουριές: Ο «μισθοφορικός ακτιβισμός» που είναι …πρόγραμμα εθελοντισμού της Ε.Ε.

Αντικειμενικά πρόκειται για το μεγαλύτερο φιάσκο μετά τα 11.000 likes που αγόρασε η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ από τη Ρωσία. Το «λαυράκι» που έβγαλαν οι Πωλητές Αριστοτέλη κυκλοφόρησε με χτυπητούς τίτλους όπως: «Eυρωπαϊκή ΜΚΟ στρατολογεί νέους ακτιβιστές επι πληρωμή για τις Σκουριές», «Μισθοφορικός ακτιβισμός στις Σκουριές» κ.λ.π. Οι πρόσφατες αποκαλύψεις για κάποιες ΜΚΟ που καταβρόχθιζαν χρήματα του Δημοσίου ήταν η τέλεια ευκαιρία για μπόλικη λάσπη στον ανεμιστήρα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι σήμερα η φοβερή «αποκάλυψη» του οργάνου προπαγάνδας της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ βρήκε θέση μέχρι και σε «σοβαρά» ειδησεογραφικά site, όπως το skai.gr,star.gr, iefimerida.gr και capital.gr. 

Μα καλά, κανείς δε διάβασε την «είδηση» πριν τη δημοσιεύσει; 

Μια Βελγική εθελοντική οργάνωση, η CATAPΑ, που ενδιαφέρεται για ζητήματα μεταλλείων και παγκοσμιοποίησης έβγαλε μια αγγελία για έναν (1) εθελοντή για πέντε (5) μήνες για να τη βοηθήσει να αναδείξει το πρόβλημα με τα μεταλλεία της ELDORADO GOLD στη Χαλκιδική. Η αγγελία βρίσκεται εδώ. Στην πρώτη κιόλας γραμμή διαβάζουμε ότι «η CATAPA αναζητεί έναν εθελοντή μέσω του προγράμματος EVS» που προφανώς κανείς δεν αναρωτήθηκε τι είναι. 

Αντιγράφουμε λοιπόν από το portal europa.eu. Ναι, καλά διαβάσατε, το portal της Ευρωπαϊκής Ένωσης… Το EVS (European Voluntary Service) είναι ένα πρόγραμμα εθελοντισμού της Ε.Ε.! 

Το πρόγραμμα EVS είναι μια συνεργασία μεταξύ δύο ή περισσότερων οργανώσεων. Αυτές οι οργανώσεις είναι υπεύθυνες για την εξεύρεση εθελοντών για το έργο τους. Οι εθελοντές συμμετέχουν στο EVS μέσω μιας «Αποστέλλουσας» Οργάνωσης της χώρας όπου ζουν και μιας Οργάνωσης Υποδοχής που υποδέχεται και τους φιλοξενεί κατά την περίοδο της υπηρεσίας τους. 

Τα προγράμματα διαρκούν από 2 εβδομάδες μέχρι 12 μήνες και ως εθελοντής μπορείς να εργαστείς σε διάφορους τομείς όπως στον πολιτισμό, τη νεολαία, τον αθλητισμό, τα παιδιά, την πολιτιστική κληρονομιά, την τέχνη, τα ζώα, το περιβάλλον και την αναπτυξιακή συνεργασία. Στο τέλος της υπηρεσίας σου στο EVS, θα λάβεις ένα πιστοποιητικό που θα βεβαιώνει τη συμμετοχή σου και θα περιγράφει το πρόγραμμα σου – το Youthpass. 

Θα λάβεις τα έξοδα στέγασης, φαγητού, ασφάλειας και χαρτζηλίκι. Το μόνο πράγμα που πιθανόν να χρειαστεί να πληρώσεις είναι ένα μικρό μέρος των εξόδων του ταξιδιού σου. 

Ένα ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, πληρωμένο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα πλαίσια της ανάπτυξης του εθελοντισμού και της παροχής εμπειριών στους νέους. 

Ένα ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ που σημαίνει ότι πληρώνονται μόνο τα έξοδα διαβίωσης στην ξένη χώρα, ενώ πιθανόν ο εθελοντής να πρέπει να πληρώσει και τμήμα του εισητηρίου του. Αυτά είναι τα περίφημα 636 ευρώ που θα δίνει η CATAPA για πέντε μήνες στον εθελοντή της για τις Σκουριές. Είναι τόσο πολλά τα λεφτά που από όσο γνωρίζουμε αυτός ο εθελοντής δεν έχει βρεθεί ακόμα. 

Το πρόγραμμα αφορά τις Σκουριές γιατί, όσο περίεργο κι αν φαίνεται σε ορισμένους, η «υπόθεση Σκουριές» θέτει μια πλειάδα σοβαρών ζητημάτων – ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, καταστολή, περιβαλλοντική δικαιοσύνη, συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων, ανταγωνισμός δραστηριοτήτων, πρόσβαση στους ορυκτούς πόρους και πολλά άλλα. Οι Σκουριές ΕΙΝΑΙ πρόβλημα της Ε.Ε. γιατί όλα αυτά ΕΙΝΑΙ προβλήματα της Ε.Ε. 

Η CATAPA είναι η Οργάνωση Υποδοχής και η ελληνική EUROPEAN VILLAGE είναι η Αποστέλλουσα Οργάνωση. Όπως ο καθένας μπορεί να δει στη Βάση Δεδομένων Οργανώσεων EVS και οι δυο είναι πιστοποιημένες για να «τρέχουν» προγράμματα του EVS. 

Όλα αυτά τα απέκρυψε ο Γκαιμπελικός μηχανισμός με το όνομα «Πωλητές Αριστοτέλη» και χρωμάτισε την «είδηση» με υπόνοιες για σκοτεινά συμφέροντα που προσπαθούν να χτυπήσουν την καλή εταιρεία ELDORADO, για ύπουλα κίνητρα και πακτωλό (!) χρημάτων που δίνεται από κάποια σκοτεινά κέντρα που θέλουν να χτυπήσουν την ανάπτυξη της χώρας κ.λ.π. Προσθέστε ότι θέλετε, φαντασία να υπάρχει και όλα μπορούν να χρησιμοποποιηθούν για να πλήξουν τον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής. 

Tη λέξη «εθελοντισμός» έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να την καταλάβουν. Για την«αλληλεγγύη» χρειάζονται λεξικό. Το «χωρίς χρήματα» είναι έξω από τις δυνατότητες αντίληψής τους. Χαιρόμαστε που δεν είμαστε σαν αυτούς. 

Έχουμε την απαίτηση από τα site που δημοσίευσαν την ψευδή είδηση να δημοσιεύσουν και την αλήθεια. 

ΠΗΓΗ

ΒΙΝΤΕΟ: Σάκης Μπουλάς, «Αλλάξανε τα γούστα σου»: Ένα σπάνιο βίντεο κλιπ!

Ένα σπάνιο βίντεο κλιπ από την εκπομπή "Συχνότητες", που προβάλλονταν από την ΕΡΤ-2 στα μέσα της δεκαετίας του '80 βρήκαμε στο διαδίκτυο. 

Το βίντεο έχει γυριστεί πριν από 28 χρόνια, το 1986! Αν και εκτελεί χρέη βίντεο κλιπ ενός από τα γνωστότερα τραγούδια του Σάκη Μπουλά, το οποίο είχε γράψει μαζί με τον Γιοκαρίνη, ουσιαστικά δεν είναι, αλλά είναι γύρισμα για τις ανάγκες της εκπομπής, με συνεργείο της ΕΡΤ. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι τη συγκεκριμένη εκπομπή την παρουσίαζαν οι Ανδρέας Μικρούτσικος και Γιώργος Πετρόχειλος (ναι, αυτός του «Η αλήθεια βρίσκεται στους SexPistols»)

ΠΗΓΗ