Ουίσκι δεν παράγουν μόνο στη Σκωτία αλλά και στη Λάρισα, και μάλιστα όπως είπε στην Agrenda ο κ. Αργύρης Ταραμονλής πρόκειται για ένα ποτό «γευστικό και αγνό».
Ο κ. Ταραμονλής, σμήναρχος, εν αποστρατεία, ξεκίνησε το 1994 να «πειραματίζεται» με το κρασί και κατάφερε, όπως λέει, να πετύχει τελικά υψηλή ποιότητα στην παραγωγή του. Από το οινόπνευμα που παρήγαγε αποφάσισε κάποια χρόνια αργότερα να επεκτείνει το πείραμα του και στο ουίσκι. «Είπα να χρησιμοποιήσω το οινόπνευμα του κρασιού», εξήγησε στην Agrenda προσθέτοντας πως είχε κάποια εμπειρία στην απόσταξη κρασιού, στο παρελθόν.. Έπειτα από πολλές δοκιμές το τελικό αποτέλεσμα ικανοποίησε τον Λαρισαίο ερασιτέχνη ποτοποιό και έτσι προχώρησε στην εμφιάλωση.
Το ουίσκι του Αργύρη Ταραμονλή παρασκευάζεται στο υπόγειο του σπιτιού του, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο και προορίζεται, τουλάχιστον για την ώρα, για λίγους και εκλεκτούς φίλους. Όταν λοιπόν το 1994 άρχισε να φτιάχνει κρασί από σταφύλια μοσχάτα και ξινόμαυρα για να εξασφαλίζει το κρασί της χρονιάς δεν είχε στο νου ότι θα έφθανε μέχρι το ουίσκι. Αλλά η πρώτη ύλη υπήρχε, οπότε και έγινε το επόμενο βήμα.
Για το προϊόν του κ. Αργύρη έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον κάποια μεγάλα οινοποιεία, ο ίδιος ωστόσο επισημαίνει ότι προτού το προϊόν βγει σε ευρεία παραγωγή θα πρέπει πρώτα να γίνουν προσεκτικά βήματα καθώς και έρευνα αγοράς.
Μερακλήδικη υπόθεση
Η παρασκευή του ουίσκι δεν είναι εύκολη υπόθεση εξήγησε ο συνταξιούχος ποτοποιός. Συνήθως, οι παρασκευαστές παίρνουν το οινόπνευμα από το κριθάρι που το μουλιάζουν στο νερό και προχωρούν στην απόσταξη. Όμως, όταν η πρώτη ύλη είναι το κρασί τότε χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή: πρέπει το κρασί να είναι καθαρό και χωρίς ξυλόπνευμα ώστε η γεύση να είναι αυτή του καθαρού οινοπνεύματος.
Προχώρησε, λοιπόν, σε αποστάξεις του κρασιού (τρεις αποστάξεις), από όπου και έβγαλε οινόπνευμα 70 vol, το οποίο εν συνεχεία «κατέβασε» σε 55 vol.
Όμως το βαρέλι, σχολιάζει ο ίδιος, είναι το παν γιατί εκεί μέσα το ουίσκι αποκτά τη χαρακτηριστική του γεύση και αποκτά αυτό το «καραμελέ» χρώμα.
Το ξύλο είναι το παν
Το ιδανικό βαρέλι το βρήκε στην πόλη Μπόντε Γκραντ της Βουλγαρίας, το οποίο είναι χειροποίητο και φτιαγμένο από γαλλική δρυ. Στο βαρέλι αυτό, το 2010, μπήκε το οινόπνευμα και μετά από περίπου δύο χρόνια που χρειάστηκαν για την ωρίμανση, το πρώτο ουίσκι ήταν έτοιμο…
Τώρα, για φέτος ο Λαρισαίος ποτοποιός σκοπεύει να αυξήσει την ποσότητα από τα 50 κιλά σε 200 με 300, τα οποία βεβαίως θα διατεθούν ύστερα από δύο χρόνια, αφού τόσος είναι ο απαιτούμενος χρόνος ωρίμανσης.
Εφόσον «ανοίξει» η διάθεση του προϊόντος στην αγορά, τότε θα γίνουν και τα απαραίτητα βήματα προκείμενου να μπορεί το ουίσκι να παραχθεί από οινοποιείο.
Ο κ. Ταραμονλής, σμήναρχος, εν αποστρατεία, ξεκίνησε το 1994 να «πειραματίζεται» με το κρασί και κατάφερε, όπως λέει, να πετύχει τελικά υψηλή ποιότητα στην παραγωγή του. Από το οινόπνευμα που παρήγαγε αποφάσισε κάποια χρόνια αργότερα να επεκτείνει το πείραμα του και στο ουίσκι. «Είπα να χρησιμοποιήσω το οινόπνευμα του κρασιού», εξήγησε στην Agrenda προσθέτοντας πως είχε κάποια εμπειρία στην απόσταξη κρασιού, στο παρελθόν.. Έπειτα από πολλές δοκιμές το τελικό αποτέλεσμα ικανοποίησε τον Λαρισαίο ερασιτέχνη ποτοποιό και έτσι προχώρησε στην εμφιάλωση.
Το ουίσκι του Αργύρη Ταραμονλή παρασκευάζεται στο υπόγειο του σπιτιού του, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο και προορίζεται, τουλάχιστον για την ώρα, για λίγους και εκλεκτούς φίλους. Όταν λοιπόν το 1994 άρχισε να φτιάχνει κρασί από σταφύλια μοσχάτα και ξινόμαυρα για να εξασφαλίζει το κρασί της χρονιάς δεν είχε στο νου ότι θα έφθανε μέχρι το ουίσκι. Αλλά η πρώτη ύλη υπήρχε, οπότε και έγινε το επόμενο βήμα.
Για το προϊόν του κ. Αργύρη έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον κάποια μεγάλα οινοποιεία, ο ίδιος ωστόσο επισημαίνει ότι προτού το προϊόν βγει σε ευρεία παραγωγή θα πρέπει πρώτα να γίνουν προσεκτικά βήματα καθώς και έρευνα αγοράς.
Μερακλήδικη υπόθεση
Η παρασκευή του ουίσκι δεν είναι εύκολη υπόθεση εξήγησε ο συνταξιούχος ποτοποιός. Συνήθως, οι παρασκευαστές παίρνουν το οινόπνευμα από το κριθάρι που το μουλιάζουν στο νερό και προχωρούν στην απόσταξη. Όμως, όταν η πρώτη ύλη είναι το κρασί τότε χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή: πρέπει το κρασί να είναι καθαρό και χωρίς ξυλόπνευμα ώστε η γεύση να είναι αυτή του καθαρού οινοπνεύματος.
Προχώρησε, λοιπόν, σε αποστάξεις του κρασιού (τρεις αποστάξεις), από όπου και έβγαλε οινόπνευμα 70 vol, το οποίο εν συνεχεία «κατέβασε» σε 55 vol.
Όμως το βαρέλι, σχολιάζει ο ίδιος, είναι το παν γιατί εκεί μέσα το ουίσκι αποκτά τη χαρακτηριστική του γεύση και αποκτά αυτό το «καραμελέ» χρώμα.
Το ξύλο είναι το παν
Το ιδανικό βαρέλι το βρήκε στην πόλη Μπόντε Γκραντ της Βουλγαρίας, το οποίο είναι χειροποίητο και φτιαγμένο από γαλλική δρυ. Στο βαρέλι αυτό, το 2010, μπήκε το οινόπνευμα και μετά από περίπου δύο χρόνια που χρειάστηκαν για την ωρίμανση, το πρώτο ουίσκι ήταν έτοιμο…
Τώρα, για φέτος ο Λαρισαίος ποτοποιός σκοπεύει να αυξήσει την ποσότητα από τα 50 κιλά σε 200 με 300, τα οποία βεβαίως θα διατεθούν ύστερα από δύο χρόνια, αφού τόσος είναι ο απαιτούμενος χρόνος ωρίμανσης.
Εφόσον «ανοίξει» η διάθεση του προϊόντος στην αγορά, τότε θα γίνουν και τα απαραίτητα βήματα προκείμενου να μπορεί το ουίσκι να παραχθεί από οινοποιείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου