Άρθρο του Άρη Δαβαράκη (23/03/2012),από το protagon.gr:
«Με τους μαυραγορίτες και τους δοσίλογους να ενσωματώνονται στο σώμα της «κυρίαρχης» κοινωνίας, ως ευϋπόληπτοι πολίτες, businessmen και opinion leaders, η ελληνική κοινωνία είχε αρχίσει ήδη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο να θέτει τα θεμέλια μίας, χωρίς ραχοκοκαλιά,εύκαμπτης και προσκυνημένης κοινωνικής συνείδησης.
Την δεκαετία του '90 αυτή η συνείδηση βρήκε τις κατάλληλες συνθήκες και το εύφορο έδαφος να πάρει για καλά την μεγάλη κατρακύλα. Έτσι η ελληνική κοινωνία απροκάλυπτα πλέον γυρίζει την πλάτη της στους ποιητές της και σε ότι αυτοί εκπροσωπήσανε μετά τον εμφύλιο,είτε αστοί, είτε αριστεροί, απαρνιέται όλα της τα εφόδια, ξεπουλά ευαισθησίες και αξίες, παρατά τη μόρφωση και παραδίδεται άνευ όρων στον νεοφιλελευθερισμό -«take the money and run» είναι πια το σύνθημα που επικρατεί. Το όποιο αξιακό μας σύστημα εκποιείται, το φαντασιακό αναδεικνύεται σε κυρίαρχο και η κατάσταση πλέον που επικρατεί είναι το lifestyleκαι η λαμογιά. Διαλύουμε όλους τους κοινωνικούς δεσμούς στο όνομα της άμεσης ικανοποίησης, και μεταμορφωνόμαστε εύκολα σε ένα ασπόνδυλο σώμα, μια Ελλάδα που«δεν καταλαβαίνει Χριστό» γίνεται όμως φτηνά θρησκόληπτη, συντηρητική, αμόρφωτη και μια τζούρα «Εθνικίστρια» - σε ότι αφορά τους «ξένους», το έγκλημα, τους μετανάστες -μέσα στην σχεδόν καταθλιπτική μετά-ολυμπιακή μελαγχολία που την διακατέχει. Είναι δηλαδή, καθόλα έτοιμη να αλωθεί από την επίθεση του νεοφιλελευθερισμού, της «ελεύθερης αγοράς που διαμορφώνεται μόνη της» και του anything goes - εφ' όσον είναι, έστω και βραχυπρόθεσμα, κερδοφόρο.
Εμείς δεν ήμασταν έτσι, δεν ξέρω πως την πάθαμε -και πώς το πάθαμε. Έχω την αίσθηση ότι η πολύ στενή διαπλοκή μεγάλων επιχειρηματιών και εκδοτών-καναλαρχών με το ΠΑΣΟΚ κυρίως αλλά και με την Ν.Δ (το σημερινό πασοκονουδού δηλαδή), μετά από το τσουνάμι της εικονικής ευμάρειας της οκταετίας Σημίτη με τα χρηματιστήρια και τα «πάρε νάχεις γενικά να' όυμ», συν τα «μεγαλεία» των Ολυμπιακών μας αγώνων και το ψυχολογικό ντοπάρισμα της εισόδου μας στην ζώνη του ευρώ, (με τον κατακλυσμό του πλαστικού χρήματος που προηγήθηκε και ακολούθησε μέχρι την ώρα του ΓΑΠ, του ΔΝΤ και της ολικής πια κατάρρευσης) , μας ζάλισε τόσο πολύ που τη χάσαμε εντελώς τη μπάλα.
Ξεχάσαμε ξαφνικά ποιοι είμαστε, που πάμε και τι στόχους μπορούμε ρεαλιστικά να επιτύχουμε μέσα σ' αυτό το πανηγύρι της ματαιότητας και της ματαιοδοξίας που οι Αμερικάνοι το λένε και «Vanity Fair» - και ίσως να είμαστε και κάπως δικαιολογημένοι γιατί γυαλίζει πολύ όλο αυτό, εκτυφλωτικά και επικίνδυνα και έλκει πολύ κόσμο σαν μαγνήτης -στα τυφλά.Ξεχάσαμε λοιπόν αν (και σε ποιο βαθμό) μας επιτρέπεται να ξεπουλάμε την κοινή μας περιουσία, οτιδήποτε ελληνικό,δημιουργώντας τεράστια χρέη (που τώρα πληρώνουμε πανάκριβα), για μια χούφτα ευρώ
Τελικά, στη Μεσόγειο «εδώ και τώρα» παρατηρείται ένα παράξενο φαινόμενο :Αν δεις από τη μια τον λαό της Αιγύπτου και της Συρίας και από ην άλλη τον Ελληνικό, αυτή η θάλασσα που μας ενώνει, αυτή η ίδια, φαίνεται, μας χωρίζει κιόλας τόσο πολύ σαν νοοτροπία. Η ελληνική κοινωνία ούτε τεμπέλα εργαζόμενη ήταν, ούτε μαζί τα έφαγε με τα δύο κόμματα εξουσίας, ούτε συμμετείχε στα μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα. Δεν είναι αυτή που εδραιώνει το άδικο φορολογικό σύστημα,που παραποιεί τους δείκτες ανάπτυξης, δεν δημιουργεί την χρηματιστηριακή φούσκα, δεν τα παίρνει από την Siemens. Η Ελληνική κοινωνία ήταν, απλώς,«αλλού». (...)
Μόνο ένα μικρό κομμάτι της αρνήθηκε και αρνείται να ενδώσει. Μαχητικό,πάλεψε και παλεύει, συμμετέχει, διαδηλώνει, συμπαραστέκεται, παράγει πολιτισμό,μελετά, αγωνίζεται. Ένα μικρό κομμάτι ξέχωρο και ακατανόητο από την κυρίαρχη αντίληψη. Ένα βότσαλο ας πούμε, που αν το πετάξεις με δύναμη στον άθλιο αυτό βάλτο που «όλοι μαζί τον φτιάξαμε», υπάρχει μια ελπίδα να τον ταρακουνήσει αρκετά - τόσο όσο χρειάζεται για να αρχίσει να αναπτύσσει και πάλι αντισώματα.Σκουριάσαμε. Και με την ευκαιρία των εκλογών πρέπει επειγόντως, άμεσα, να ξεσκουριάσουμε.
Διάλεξα ο τίτλος μου να περιλαμβάνει το συνθετικό «σκουριά» για να τον αφιερώσω στους κατοίκους της περιοχής «Σκουριές» που προστατεύουν το φυσικό τους περιβάλλον και τα συμφέροντά τους.Στους οποίους την Τρίτη επιτέθηκαν βίαια οι εργάτες της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός», γνωστών «ηθικών και νόμιμων» συμφερόντων.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου