Εξηγούμαστε. Το σποράκι που γέννησαν η Φανή και ο Βασίλης από την Θεσσαλονίκη και το ονόμασαν Πηγή, από τον 4ο μήνα της ζωής του εμφάνισε ανεξέλεγκτους βρεφικούς σπασμούς. Πέντε μήνες μετά παραμένει ουσιαστικά αδιάγνωστη καθώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει η τεχνική υποδομή διάγνωσης σοβαρών βρεφικών παθήσεων.
Εικάζεται ότι πάσχει από μυοκλονική εγκεφαλοπάθεια και υποβάλλεται σε κετονική δίαιτα για να κρατηθεί στη ζωή, με πολύ μικρή όμως κλινική βελτίωση, αφού ακόμα και τώρα, στον 9ο μήνα, εμφανίζει μέχρι και τέσσερις επιληπτικές κρίσεις την ημέρα καθώς και σοβαρή ψυχοκινητική υστέρηση. Τα αντιεπιληπτικά φάρμακα, το ειδικό γάλα κετονικής δίαιτας, οι βιταμίνες που της χορηγούνται, οι συνεχείς μετρήσεις σακχάρου και κετόνων,οι φιάλες οξυγόνου έχουν ένα μηνιαίο κόστος 1500 ευρώ, το 1/3 των οποίων καλύπτεται από τους γονείς της (σημειωτέον άνεργοι και οι δύο).Και τώρα πώς απαντά το ΙΚΑ σε μια τέτοια περίπτωση. Θα προχωρήσει στην περικοπή της χορήγησης του κετονικού γάλακτος(το κόστος του οποίου κυμαίνεται μεταξύ 550 και 650 ευρώ το μήνα),αρνείται την καταβολή μηνιαίου επιδόματος αναπηρίας 200 ευρώ επειδή σύμφωνα με τους κανονισμούς το μωρό δεν έχει συμπληρώσει τον 18ο μήνα, αλλά το σημαντικότερο όλων, δεν καλύπτει την μετάβαση στο εξωτερικό γιατί η μικρή δεν είναι 14 χρονών! Στην οικονομίστικη και απάνθρωπη λογική της κλίκας Λομβέρδου και ΣΙΑ, ένα παιδί -πάντως όχι το δικό τους- μέχρι τα δεκατέσσερά του μπορεί να μεταφερθεί σε άλλη χώρα μόνο για θεραπευτικούς και όχι για διαγνωστικούς λόγους. Πρόκειται για τον θρίαμβο της υποκρισίας και του καφκικού παραλογισμού όταν σε μια υπόθεση ζωής και θανάτου το ίδιο το εγχώριο δημόσιο σύστημα υγείας είναι ανεπαρκές προκειμένου να εξασφαλίσει ακόμη και το θεμελιώδες, ΔΙΑΓΝΩΣΗ!
Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει κανείς είναι πως η μικρούλα αποτελεί για το σύστημα μια αμελητέα απώλεια στα πλαίσια της νέας ευγονικής που αρχίζει να εφαρμόζεται. Η πηγή ενδεχομένως δεν θα γίνει-αν βεβαίως καταφέρει να επιβιώσει- σοβαρή παραγωγική δύναμη, δεν θα αποσβέσει ποτέ το κόστος «επένδυσης» που καλείται να επωμιστεί γι’ αυτήν το ελληνικό κράτος κι έτσι σιωπηρά και απρόσωπα, ως νούμερο σε στατιστικούς δείκτες, οδηγείται στην φυσική της εξόντωση ή καταδικάζεται σε μη αναστρέψιμη αναπηρία όπως χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα του 21ου αιώνα(κι εκατομμύρια των εκατομμυρίων σ’ ολόκληρη τη γη εδώ και αιώνες).Το στοίχημα ξεπερνά την προσωπική ιστορία της μικρούλας και των ανθρώπων που είναι η οικογένειά της, αφορά όλες και όλους εμάς γιατί δείχνει το δρόμο της «εξόδου» σε όσες/όσους δεν καταφέρουμε να περάσουμε με επιτυχία τις «εξετάσεις» που αξιολογούν ποιες ζωές είναι παραγωγικές- και άρα- κερδοφόρες για τον καπιταλισμό. Αν το πρώτο αντανακλαστικό μας είναι η έμπρακτη αλληλεγγύη στην πηγή, το δεύτερο πρέπει να είναι ν’ ανοίξουμε όπου κι αν βρισκόμαστε το ζήτημα της «προνοιακής» πολιτικής σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, σπάζοντας σιωπές, ενοχές, ντροπή και απομόνωση, κόντρα στη λογική της «προσωπικής, ατυχούς, μεμονωμένης περίπτωσης».
Η Συλλογική Κουζίνα της Τετάρτης προχωρά στο πρώτο, ελάχιστο και αυτονόητο βήμα και δημοσιοποιεί κι αυτή με τη σειρά της την ιστορία της Πηγής, κάνοντας την Τετάρτη 21/12 αλληλέγγυο μαγείρεμα στον χώρο που την φιλοξενεί, στο Αυτόνομο Στέκι, Ζ. Πηγής 95-97 και Ισαύρων (μαγειρεύουμε στις 14.30, τρώμε λίγο μετά τις 17.00).Τα έσοδα θα σταλούν στους δικούς της ανθρώπους συνεχίζοντας την προσπάθεια των συλλογικοτήτων που ως τώρα στάθηκαν αλληλέγγυες στο πλάι του μωρού και με την πεποίθηση ότι θ’ ακολουθήσουν πολλές ακόμα… Τα τραπέζια μας θα στρωθούν με περηφάνια, αξιοπρέπεια, οργή και διεκδικητικότητα, μακριά από τις μιντιακές, φιλανθρωπικού τύπου απενοχοποιήσεις που σούρνονται κατά το έθιμο και την μόδα κάθε χρόνο τέτοιες μέρες από παντός είδους ευεργέτες, «πρέσβειρες καλής θελήσεως» και «ευαισθητοποιημένους» πολίτες. Ο νοών νοείτω…
Η Συλλογική Κουζίνα της Τετάρτης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου