Δισκογραφία:
1982: Jah Glory
1984: Cocody Rock!!!
1985: Apartheid Is Nazism
1986: Jerusalem (με τους The Wailers)
1987: Revolution
1989: The Prophets
1992: Masada
1993: SOS Guerres Tribales
1993: Live Au Zénith (Paris)
1994: Dieu
1996: Grand Bassam Zion Rock
1997: Best Of
1998: Yitzhak Rabin
1999: Elohim
2001: Blondy Paris Bercy
2002: Merci
Επιλεγμένα τραγούδια
Apartheid is Nazism
Brigadier Sabary
Guerre Civile
Jerusalem
Journalistes en danger
Politiqui
Yitzhak Rabin
Interplanetary Revolution
Gban-Gban
Multipartisme (Mediocratie)
Blesser
Peace In Liberia
Massada
Sebe Allah Y'e
Waikiki Rock
Afriki
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΣΑΛΑΜΕ
asalames@ekdotiki.gr
Το Σάββατο 15 Μαΐου ένας ζωντανός θρύλος θα κάνει την εμφάνισή του στη «Βίλκα». Ο μεγαλύτερος, κατά πολλούς, εν ζωή Αφρικανός τραγουδιστής, ο Αλφα Μπλόντι, θα εμφανιστεί για μία και μοναδική συναυλία στη Θεσσαλονίκη, όπου θα παρουσιάσει τα τραγούδια μιας διαδρομής τριάντα χρόνων γεμάτων αγώνες. Αγώνες για την αφύπνιση του έθνους του και την ελευθερία από τον αποικιοκρατικό ζυγό, που βρήκαν έκφραση σε μερικά από τα ωραιότερα ρέγκε κομμάτια που έχουν γραφτεί.
Μιλήστε μου για τη λέξη «δημοκρατορία» («democrature»), την οποία σκεφτήκατε για να περιγράψετε την πολιτική κατάσταση της πατρίδας σας. Πώς προέκυψε;
Ηταν μία λέξη, την οποία χρησιμοποίησα με αφορμή το καθεστώς που επικρατεί ακόμα σε πολλές χώρες της Αφρικής. Η δημοκρατορία είναι το τέκνο που γέννησε η δημοκρατία όταν ξάπλωσε στο ίδιο κρεβάτι με τη δικτατορία. Είναι ένα κατασκεύασμα ύπουλο, αλλά και πρόστυχο, που υιοθέτησε έστω και ανεπίσημα ο δυτικός κόσμος για να ξεπλύνει παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών.
Ποιος ήταν ο λόγος που ο λαός της Αφρικής υπέφερε τόσο πολύ τους τελευταίους αιώνες;
Ο τόπος μου δε γνώρισε ποτέ ηρεμία. Υπέφερε από μία παρατεταμένη σκλαβιά, που τελικά έγινε ένα με την καθημερινότητά του. Υπήρξαν περίοδοι που οι Αφρικανοί δεν μπορούσαν να φανταστούν ζωή διαφορετική από αυτήν του υπόδουλου ανθρώπου που εργάζεται για τρίτα συμφέροντα. Ηρθαν κατακτητές, οι οποίοι, αφού ρούφηξαν το αίμα και την ενέργεια του λαού μου, στη συνέχεια τον παρέδωσαν σε «δημοκρατικές» κυβερνήσεις που δεν ήταν τίποτα άλλο από μαριονέτες των παλιών κατακτητών.
To 1985 κυκλοφορήσατε ένα δίσκο στον οποίο χαρακτηρίσατε το απαρτχάιντ ως ναζισμό. Ποια ήταν η αντίδραση της κοινής γνώμης τότε;
Οι κυβερνώντες στη νότια Αφρική δε θα έλεγα ότι… ενθουσιάστηκαν όταν κυκλοφόρησε από έναν Αφρικανό ένας δίσκος με τίτλο «Το απαρχάιντ είναι ναζισμός». Παρ' όλα αυτά ήταν μια θλιβερή πραγματικότητα με την οποία ο υπόλοιπος πλανήτης έδειξε να συμφωνεί.
Πώς είναι η ζωή ενός Αφρικανού στη Νέα Υόρκη εν έτει 1973;
Ηταν δύσκολη περίοδος για μένα. Ενας έγχρωμος, ο οποίος διεκδικεί ισάξια με τους λευκούς συνομηλίκους του το δικαίωμα στη μόρφωση, δεν ήταν και το πιο συνηθισμένο πράγμα. Αισθανόμουν ξεχωριστός, μόνος και αποκομμένος από την οικογένεια και τους φίλους μου. Τώρα που έχουν περάσει τα χρόνια, όμως, το βλέπω ως την εκπλήρωση της στρατιωτικής μου θητείας, προκειμένου να προετοιμαστώ για το μέλλον που επιφύλαξε ο Κύριος.
Παρά την ισχυρή πίστη σας στο θείο δείχνετε απεγκλωβισμένος από θρησκείες και δόγματα...
Ισχύει. Σε όλη μου τη ζωή έκανα ό,τι μπορούσα για να μείνω μακριά από οτιδήποτε μου έθετε περιορισμούς στη σχέση μου με αυτό που εγώ ονομάζω «θεό» αποφεύγοντας κάθε είδους θρησκευτική διένεξη. Είναι και ο λόγος που προσπάθησα μέσα από τα τραγούδια μου να προωθήσω την ενότητα ανάμεσα στις μονοθεϊστικές θρησκείες. Η ίδια η αγάπη του θεού, που πρεσβεύουν ο χριστιανισμός, το Ισλάμ και ο εβραϊσμός, θα έπρεπε να ενώσει αυτούς τους ανθρώπους και όχι να τους βάλει να πολεμούν μεταξύ τους.
Πώς εξηγείτε το ότι παρά το γεγονός ότι ερμηνεύσατε τα περισσότερα τραγούδια σας στη διάλεκτο της ιδιαίτερης πατρίδας σας, της Ακτής Ελεφαντοστού, ωστόσο γίνατε διάσημος;
Ημουν τυχερός γιατί η ρέγκε, την οποία πρεσβεύω, είναι από μόνη της μία ξεχωριστή γλώσσα, που μιλάει απευθείας στις καρδιές των ανθρώπων, ανεξάρτητα από το γλωσσικό ιδίωμα στην οποία τραγουδιέται. Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που κατάφερα να εκφράσω τις αγωνίες αλλά και την πίστη μου για το μέλλον μέσα από τη γλώσσα των προγόνων μου χωρίς να μείνω στα στενά γεωγραφικά όρια της πατρίδας μου.
Τι θα απαντούσατε σ' αυτούς που θεωρούν ότι η ρέγκε δεν είναι τίποτα περισσότερο από μουσική της παραλίας;
Οτι δεν μπορούν να καταλάβουν το βαθύτερο νόημά της και χάνουν ένα σημαντικό κομμάτι της. Η ρέγκε μουσική έρχεται μέσα από τα βάθη της καρδιάς ανθρώπων οι οποίοι δεν έχουν τίποτα αλλά θέλουν να μοιραστούν τα πάντα. Η ρέγκε είναι ελπίδα. Το να καπνίζεις μαριχουάνα και να χορεύεις δεν έχει καμία σχέση με τα βαθύτερα επαναστατικά της μηνύματα, αλλά ούτε και με το μήνυμα αγάπης και συμφιλίωσης που περνάει.
Για την παγκόσμια οικονομική κρίση ποια είναι η γνώμη σας;
Δε θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά τα πράγματα όσο ο τελευταίος λόγος ανήκει στις τράπεζες. Οι τραπεζίτες όλου του κόσμου κατάγονται από την ίδια φυλή. Τη φυλή των ψευτών. Μόνο η ενότητα και η εμπιστοσύνη στο θεό μπορεί να μας λυτρώσει από το αδιέξοδο στο οποίο έχουμε περιέλθει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου