Άρθρο του Γιάννη Σχίζα από την oikoniki. Μεταξύ άλλων, μας δίνει και μια ιδέα του πώς μπορεί να είναι ο περιβόητος “μεταλλευτικός τουρισμός”…
Όταν το μισό περίπου της Ελληνικής ηλεκτροπαραγωγής συγκεντρώνεται στην περιοχή Πτολεμαϊδας – Αμυνταίου, συγκροτώντας μάλιστα το Ενεργειακό Σύστημα Βάσης, η πρόσφατη κατολίσθηση (6.12.2011) στο ορυχείο Αμυνταίου ήταν ένα ακόμη ανησυχητικό επεισόδιο σε μια χώρα βαίνουσα κατά διαόλου….Στη συγκεκριμένη περιοχή έχουν γίνει τέσσερεις κατολισθήσεις μέσα στη τελευταία πενταετία, που προκαλούν δέος στους εγχώριους εργαζόμενους και γνώστες των καταστάσεων – ενώ στους περιστασιακούς παρατηρητές του χώρου όπως η αφεντιά μου, προκαλούν κάτι απείρως εντονότερο :
Δηλαδή τη σκέψη ότι εάν υπάρχει κόλαση, τότε θα μοιάζει με λιγνιτωρυχείο…..
Κανένα θέαμα δεν είναι τόσο εντυπωσιακό όσο το θέαμα των μεγάλων εκσκαφών, των «πηγαδιών» εξωφρενικής κλίμακας, των θηριωδών αποθέσεων, των φορτηγών μεταφοράς ορυκτού – που μπροστά τους οι νταλίκες των εθνικών οδών μοιάζουν με παπάκια… Η περιοχή θα σήκωνε τολμηρά τουριστικά προγράμματα(!) για ανθρώπους με ιδιαίτερα ενδιαφέροντα , όπως ακριβώς υπάρχουν τουριστικά προγράμματα για ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν διάφορες εντάσεις, πολέμους, τυφώνες, φυσικές καταστροφές κλπ…..
Η διοίκηση του ορυχείου υποστήριξε μετά την κατολίσθηση ότι η κατάσταση είναι διαχειρίσιμη και ότι εντός διμήνου όλα θα λειτουργούν κανονικά. Αντίθετα οι εκπρόσωποι των εργαζομένων διείδαν κινδύνους στην τροφοδοσία των ατμοηλεκτρικών σταθμών Αμυνταίου και Μελίτης. Και τα δυο πάντως μέρη υποστηρίζουν ότι ο περιορισμός της επέκτασης του ορυχείου λόγω των δραστηριοτήτων της αρχαιολογικής υπηρεσίας, είχε σαν αποτέλεσμα την υπερσυσσώρευση υλικών σε ορισμένα σημεία του χώρου, στη συνέχεια την αποσταθεροποίηση των εδαφών και τις κατολισθήσεις…..
Να μια ενδιαφέρουσα αντιπαράθεση – αρχαιολόγοι εναντίον φίλων της λιγνιτικής εξόρυξης… Πάντως ο συνεργάτης μας Νίκος Στεφανής υποστηρίζει πρώτον, ότι έτσι ή αλλιώς ευνοημένη θα είναι η εταιρία “Silchester International Investors LLP” (Silchester), που μέσα σε τρεις μήνες αύξησε το μερίδιό της περίπου στο 14%. Και δεύτερον, ότι επί της κερδοφορίας και της διαχείρισης των λιγνιτικών αποθεμάτων της χώρας, έχει ισχύ το κτηνοτροφικό γνωμικό : “Ότι κάνει η γίδα στο πουρνάρι το βρήκαν στο …τομάρι”.
http://antigoldgreece.wordpress.com
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου