Ένα έργο για την Χαλκιδική με άρωμα μνημονίων

Το «Ένα έργο για τη Χαλκιδική με άρωμα μνημονίων» το επεξεργάστηκαν άτομα που συμμετέχουν στον αγώνα ενάντια στη μεταλλία χρυσού στη Χαλκιδική
έχοντας κατά νου να διαδoθεί με ευρύτερη δυνατή συναίνεση. Επιχειρεί να δώσει περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνική ενημέρωση για το θέμα και
να το συνδέσει με τη σημερινή κατάσταση του χρέους και των μνημονίων αλλά και με την περιβόητη τήρηση των περιβαλλοντικών όρων, τα οφέλη
και τις δουλειές στην περιοχή και γενικότερα.

Η διακίνησή του αφήνεται στην πρωτοβουλία των επιτροπών αγώνα και όποιου άλλου φορέα ή μεμονωμένου πολίτη αγωνίζεται να αποτρέψει το έγκλημα
που σχεδιάζεται για τη Χαλκιδική.

Ακολουθεί το περιεκτικότατο και γεμάτο απαντήσεις κείμενο Χαλκιδική SOS
(Πολίτες Ενάντια στην Εξόρυξη και Μεταλλουργία Χρυσού στη Χαλκιδική)

Ένα έργο για τη Χαλκιδική με άρωμα μνημονίων
«Λαθροθηρία Χρυσού: το τέλειο Οικονομικό, Κοινωνικό και Περιβαλλοντικό έγκλημα όπου ο παραλογισμός φόρεσε λεοντή ανάπτυξης μέσα σε ένα παλιό παραμύθι για το νέο El Dorado»

Μαζί με το έργο Εντελώς Δωρεάν.....
συνταγή για όποιον θέλει να σηκώσει τζάμπα αυθαίρετο στη Χαλκιδική σε χιλιάδες στρέμματα παρθένου δάσους. Πως θα αποφύγει να πληρώνει φόρους, πρόστιμα, ρεύμα, νερό, αποχέτευση...και ανταποδοτικά τέλη.
οδηγίες πως να δηλώσετε το αυθαίρετο σαν πράσινη επένδυση και να πάρετε επιδότηση από το Ελληνικό Δημόσιο ανάλογα με το δάσος που θα κόψετε, το νερό που θα καταναλώσετε και τα απόβλητα που θα ρίξετε στα ποτάμια και στη θάλασσα.
ΟΛΑ αυτά με μια ΜΠΕ* ...ολίγη διαπλοκή και...ολίγο μνημόνιο.
*ΜΠΕ = «Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων»

Προοίμιο:
Μπορεί οι πρώην νομαρχιακοί «άρχοντες» της Χαλκιδικής να γνωμάτευσαν εντός 10 ημερών επί της ΜΠΕ της «Ελληνικός Χρυσός» στην εκπνοή της θητείας τους δίνοντας ρεσιτάλ υποκρισίας και βάζοντας μάλιστα και όρους... Μπορεί το βασικό «επιχείρημα» να ήταν ότι «τα οφέλη (ποια;;;;) στην τοπική και εθνική οικονομία υπερακοντίζουν τις όποιες επιπτώσεις (ποιές;;;;) στο περιβάλλον»... Μπορεί, και δίκαια με τέτοιον όγκο τεχνικού υλικού, να χρειάστηκαν κάποιοι λίγοι μήνες για να αναλυθεί τεκμηριωμένα και αμισθί η ΜΠΕ της «Ελληνικός Χρυσός»... Όμως μέσα από το διάλογο και την κριτική που άνοιξαν από μόνοι τους οι τοπικές κοινωνίες, οι επιστημονικοί φορείς και οι μεμονωμένοι πολίτες και επιστήμονες, τα πράγματα είναι σήμερα διαυγέστερα από ποτέ και μάλιστα από όλες τις οπτικές τους. Ήρθε η ώρα όπου ξεχώρισαν η ήρα απ’ το στάρι.

Πρωταγωνιστούν:
ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ: Γνωρίζουν τι αξίζει η Χαλκιδική τους και η Κερατέα τους και δεν υποτιμούν την αξία των πραγματικών «κοιτασμάτων χρυσού» που βρίσκονται πάνω στη γη τους.
Ανεξάρτητοι Επιστημονικοί Φορείς και Επιστήμονες: Ούτε πλήρωσαν ούτε πληρώθηκαν για να αποκαλύψουν τις πτυχές του εγκλήματος.
αγανακτισμένοι πολίτες και αηδιασμένες κοινωνίες: Θα καταφέρουν άραγε να κόψουν τα μακριά χέρια που συνεχίζουν να ψάχνουν τη δημόσια περιουσία, τις τσέπες των πολιτών και το περιβάλλον;;

Παίζουν σε ρόλους κομπάρσου:
«Εθνοσωτήρες»: Θαμπωμένοι από τη λάμψη του χρυσού που βρίσκεται κάτω από τα πόδια των ιθαγενών, θέλουν να τον κουβαλήσουν με ανθρωποθυσίες σε θυρίδες και στα Kayman εδώ και τώρα.
«Δημοσιογράφοι»: Κάνουν εκ του ασφαλούς «Δημόσια Διαβούλευση» πίσω από παράθυρα γεμάτα χρυσοθήρες με…καλές προθέσεις.
«Πολιτικοί»: Ψάχνουν να βρουν τρόπους να ξελασπώσουν το παρελθόν τους και να αποδωθούν καθαροί στην κοινωνία νοσταλγώντας στις...αμαρτίες του παρελθόντος.
«Πρώην Νομάρχης και Νομαρχιακοί Σύμβουλοι Χαλκιδικής»: «οι Σοφοί της Χαλκιδικής» που «μελέτησαν» και «γνωμοδότησαν» πάνω σε 4000 σελίδες τεχνικού και επιστημονικού κειμένου σε χρόνο ρεκόρ...10 ημέρες. Υπόλογοι εσαεί...
«Δήμος Αριστοτέλη»: Αξίζει η «πρώτη» του σαν Δούρειος Ίππος;
«Χρήστος Πάχτας»: Πάλαι ποτέ «ποιμήν της Χαλκιδικής» («Χαλκιδικάρχης»), άνοιξε την κερκόπορτα της στάνης σε χρυσούς λύκους…ντυμένους αρνιά.
«Ελληνικό Δημόσιο»: Τις αμαρτίες των γονέων τις πληρώνουσι τα τέκνα..., σήμερα στον άχαρο ρόλο του Πόντιου Πιλάτου.
«Υπουργείο ΠΕΚΑ»: Υ.Πε.Κ.Α. ή Υ.Πε.Κα.;;
«Τρόικα»: Κρατάει το ρυθμό στο γλέντι για το μεγάλο φαγοπότι.

ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

Το πείραμα χρυσοθηρίας που σχεδιάζεται για τη Χαλκιδική επιχειρήθηκε τα τελευταία χρόνια και σε άλλα σημεία του πλανήτη και γι’ αυτό η συνταγή του θεωρείται σχεδόν δεδομένη. Σχεδόν, γιατί σε πολλές περιπτώσεις απέτυχε επειδή οι ιθαγενείς αποδείχτηκαν πιο έξυπνοι και δυνατοί απ’ τους χρυσοθήρες. Τα δεδομένα αυτά τα παίρνουν υπ’ όψη τους οι τελευταίοι για να βελτιώσουν την απόδοσή τους και να παρουσιάσουν (μαζί με τους θιασώτες τους) ένα πιο πειστικό παραμύθι, προσαρμοσμένο στις Χαλκιδικιώτικες συνθήκες. Μόνο που οι ιθαγενείς της Χαλκιδικής είναι αρκετά υποψιασμένοι και ξέρουν να διαβάζουν και τα κρυφά γράμμματα...όπως τη λαθροθηρία. Λαθροθηρία, γιατί λάθρα έγινε η αρπαγή της γης τους, λάθρα θα φύγει ο χρυσός από τη χώρα μας, ενώ λάθρα θα εξαχθεί και από τα σπλάχνα της γης με δήθεν μεθόδους από το Μεγαλέξανδρο και το Far West χωρίς χημικά και καταστροφές.

Το πείραμα λαθροθηρίας χρυσού έχει προβλέψιμες οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές συνέπειες που κάθε άλλο παρά ανάπτυξη προοιωνίζουν. Είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του φαύλου κύκλου των σκανδάλων και της διαπλοκής –που μας έχει οδηγήσει στο σημερινό χάλι– και προϊδεάζει για το πως θα ολοκληρωθεί η μνημονιακή εκποίηση της Χώρας και της Δημόσιας Περιουσίας στο εγγύς μέλλον. Η απομύζηση των φυσικών πόρων από «παράσιτα» και το ροκάνισμα της γης από «τρωκτικά» βαπτίστηκαν «ΕΠΕΝΔΥΣΗ» και μάλιστα «ΠΡΑΣΙΝΗ» και «ΑΕΙΦΟΡΟΣ». Οι ένοχοι παραμένουν οι ίδιοι, με όψιμους συνένοχους, και κρύβονται πίσω από τη σιγουριά (;;;) της μέχρι σήμερα ατιμωρησίας.

Το πείραμα λαθροθηρίας χρυσού τα έχει όλα: «επενδυτή», «ΜΠΕ», «σκάνδαλα», «διαπλοκή», «πολιτικούς», «δημοσιογράφους», «υπουργούς», «μαζί τα φάγαμε», «μαζί τα ήπιαμε», «εθνοσωτήρες», «εργατοπατέρες»,...... «άλλοθι από το παρελθόν», «γνωμοδότηση», ακόμα και «δήμαρχο» που αγωνιά για τα...«αντισταθμιστικά οφέλη» στον τόπο του, είχε και «διαβούλευση» αλλά δεν έχει διαβούλευση. Το στημένο παιχνίδι που ακόμα παίζεται από εταιρεία, τοπικούς «άρχοντες» και ΥΠΕΚΑ για άνευ όρων και άρον-άρον αδειοδότηση το χάλασαν οι παρεμβάσεις των τοπικών κοινωνιών και των ανεξάρτητων επιστημονικών φορέων και επιστημόνων που έδωσαν παράλληλα μαθήματα δημοκρατίας και προάσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων προς όλες τις κατευθύνσεις, δείχνοντας έμπρακτα ότι αντέχουν στο διάλογο και στην κριτική και χτίζοντας ταυτόχρονα μια πλατιά συμμαχία υπεράσπισης του τόπου τους.

Στο πείραμα λαθροθηρίας χρυσού η χειραγώγηση των πολιτών επιχειρείται να γίνει με ένα γλυκό παραμύθι για εθνικό πλούτο, ανάπτυξη, πολλές δουλειές, τα πολλά δις που θα πάρουμε (sic!) και με μια απλή αναφορά στους όρους και την τήρησή τους για την προστασία του περιβάλλοντος, μια έννοια χωρίς περιεχόμενο για τους χρυσοθήρες. Το ίδιο σενάριο έχει γραφτεί και το ίδιο έργο έχει παιχτεί σε όλα τα πλάτη και μήκη του πλανήτη: από Τουρκία μέχρι Χιλή και από Ν. Αφρική μέχρι Ρουμανία. «Και θα πλουτίσετε και το περιβάλλον θα σωθεί». Μόνο που στο τέλος «έζησαν αυτοί καλά και οι ιθαγενείς ...πολύ χειρότερα». Εμείς θα το φάμε το παραμύθι αυτό;; Και όσοι -άθελά τους- το έφαγαν ήδη, θα μπορέσουν άραγε να το χωνέψουν;;

Στο σενάριο περιέχεται και μια επιχείρηση θέσπισης όρων (περιβαλλοντικών και οικονομικών -όπως «ανταποδοτικά οφέλη») σαν δήθεν προϋπόθεση για μια άχραντη αδειοδότηση. Όρων που είναι το γυαλιστερό περιτύλιγμα (‘ελαχιστοποίηση’, ‘βελτιστοποίηση’, ‘στο μέτρο του δυνατού’ κ.ά.) ενός αποκρουστικού περιεχόμενου και που δείχνουν τη γύμνια από επιχειρήματα αυτών που τους βάζουν. Όρων που όσοι τους επιχείρησαν μέχρι τώρα προσποιούνται άγνοια για τρεις απλές προϋποθέσεις: Να είναι οι όροι εφαρμόσιμοι σύμφωνα με τα τεχνικά, επιστημονικά και οικονομικά δεδομένα, Να είναι οι συνομιλητές αποδεδειγμένα φερέγγυοι και Να έχουν οι τηρητές των όρων ανέφελες προθέσεις. Καθαρός ουρανός...αστραπές δεν φοβάται...Δεν συντρέχει τίποτα από αυτά. Οι χρυσοθήρες θα πουν ΝΑΙ σε ΟΛΟΥΣ τους ΟΡΟΥΣ έχοντας κατά νου να ΜΗΝ ΤΗΡΗΣΟΥΝ κανένα γιατί...έτσι έμαθαν και έτσι τους συμφέρει. Το Ελληνικό Δημόσιο θα κάνει τα «στραβά μάτια» λόγω συνήθειας και κεκτημένης ταχύτητας στη διαπλοκή και τη φαυλότητα...ιδιαίτερα σήμερα με κυβέρνηση τρόικας και σύνταγμα στο γύψο. Τελικά πρόκειται για στάχτη στα μάτια των ιθαγενών ώστε να προβάλλεται καλό πρόσωπο προς κάθε κατεύθυνση: και προς τους πολίτες, και προς το περιβάλλον, και προς τους λαθροθήρες, ως άλλοθι, για το έγκλημα...

Σχεδιάζεται ένα πείραμα λαθροθηρίας χρυσού που έχει και διάθεση...εκβιασμών. Πρώτα, με την απειλή «μηδενικής λύσης». Δηλαδή, ή όλα ή τίποτα, δηλαδή ή όλη η δουλειά (που μου τάξατε) ή σας αφήνω να συμαζέψετε εσείς (ποιοί;;;) το χαλασμό που έκανα μέχρι στιγμής και πετάω στο δρόμο και όσους απασχολώ... Τελευταία, με προειδοποίηση για απαίτηση αποζημίωσης από το «Ελληνικό Δημόσιο» αν δεν δοθεί (έγκαιρα) άδεια (!!!). Δεν φτάνει που ήρθαν να «επενδύσουν» λαθραία κεκτημένα από «γονικές παροχές», «δωρεές» και «πεσκέσια» του γονιού (διάβαζε Ελληνικό Δημόσιο), αλλά ζητάνε από πάνω και τα ρέστα λες και την άδεια την είχαν στο τσεπάκι τους. Ή μήπως έτσι νουθέτησε ο διεφθαρμένος γονιός το παιδί και τόκανε τόσο άπληστο; Ηθική και πολιτική λαθροθήρων θα πείτε.
Ποιος όμως έδωσε στους λαθροθήρες αυτόν τον αέρα του θράσους για εκβιασμούς και για επιβολή όρων; Η απάντηση είναι μια: Η σκανδαλώδης διαπλοκή ανάμεσα σε «Ελληνικό Δημόσιο» - «Ελληνικός Χρυσός». Η μαγιονέζα άρχισε να «κόβει» από τη στιγμή που παρενέβησαν δυναμικά και τεκμηριωμένα οι κοινωνίες των πολιτών και οι ανεξάρτητοι επιστημονικοί φορείς.

Το σενάριο δεν είναι χωρίς τραγικότητες. Το περιβάλλον και το πολιτιμότερο ανθρώπινο αγαθό –η υγεία– αντιμετωπίζονται σαν αναλώσιμα και η φθορά τους σαν αναγκαία παράπλευρη απώλεια μιας επιχείρησης που της δόθηκε ο παραπλανητικός τίτλος «βιωσιμότητα της περιοχής» αντί για «βιωσιμότητα της λαθροθηρίας». Στο σενάριο εμφανίζονται μερικοί πολίτες να επικροτούν την προοπτική που χάραξαν για τον τόπο τους οι χρυσοθήρες. Οι περισσότεροι το κάνουν από άγνοια ή κάτω από την αφόρητη πίεση της ανεργίας που αποδεινύεται λαμπρό πεδίο εκβιασμών. Απλά δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν ότι «το ίδιο σου το σπίτι δεν το γκρεμίζεις με κανένα τίμημα» ή ακόμα ότι «η αξία της ζωής, της υγείας, της φύσης δεν αποτιμάται σε ουγγιές χρυσού». Το πιο τραγικό όμως μέρος του σεναρίου είναι ότι υπάρχουν μερικοί δακτυλοδεικτούμενοι (ευτυχώς) «άρχοντες» που προπαγανδίζουν την άλωση του τόπου τους από σκόπιμη άγνοια;; ή από ανειλημμένες υποχρεώσεις;;

Οι περιβαλλοντικές-κοινωνικές πράξεις (πτυχές) αυτού του έργου ερμηνεύονται και κωδικοποιούνται με βάση τα πορίσματα και τις γνωματεύσεις δυο ανεξάρτητων επιστημονικών φορέων, του Συμβουλίου Περιβάλλοντος του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης και του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας και άλλων διακεκριμένων επιστημόνων. Όλοι οι παραπάνω πρότειναν τεκμηριωμένα την απόρριψη της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της «Ελληνικός Χρυσός».

Οι οικονομικές-κοινωνικές πτυχές -σε συνάρτηση με τις περιβαλλοντικές- εστιάζουν στην καταγραφή μιας όχι τυχαίας αλληλουχίας γεγονότων που συνθέτουν άλλο ένα κραυγαλέο σκάνδαλο διπλής εκποίησης του δημόσιου πλούτου: του ορυκτού που τον καρπώνονται αποκλειστικά οι λαθροθήρες, και του περιβαλλοντικού που κινδυνεύει να κακοποιηθεί τόσο ώστε να στερηθούν οι τοπικές κοινωνίες στο μέλλον τη δυνατότητα αξιοποίησής του. Τα μνημόνια έρχονται τώρα απλά να επισφραγίσουν και να εδραιώσουν την κατάσταση αυτή.

Όπως κάθε λαθραία επιδρομή, έτσι και αυτή πρέπει να φανεί απ’ τους «καναπέδες» σαν νόμιμη, ηθική και «από καλές προθέσεις». Γι’ αυτό και η επιχείρηση αυτή συνοδεύεται από «ανταποκριτές τύπου» που αναλαμβάνουν να ενημερώσουν το κοινό για την πρόοδο των επιχειρήσεων και για τις «επιτυχίες» των χρυσοθήρων στα μέτωπα. Οι «δημοσιογράφοι» αυτοί, γνωστοί ως «Χρυσογράφοι», είναι ειδικευμένοι στα «Χρυσά Παράθυρα», στα «Χρυσά Φύλλα» και στη «Χρυσή Κοπτοραπτική». Το καθήκον που τους ανατέθηκε είναι να μεταδίδουν τα νέα από το μέτωπο της χρυσοθηρίας, προσαρμοσμένα στις ανάγκες της «επένδυσης». Όπως κάθε έγκλημα έτσι και αυτό χρειάζεται καθοσίωση και άλλοθι. Οι ύποπτοι πρέπει να φανούν υπεράνω υποψίας.
Οι «Χρυσογράφοι» ανέλαβαν το καθήκον να χρυσώσουν το (πικρό) χάπι γιατί δεν επαρκούσαν από μόνα τους η ΜΠΕ της «Ελληνικός Χρυσός», η «διαβούλευση» του ΥΠΕΚΑ και η «γνωμοδότηση» του τεθνεώτος νομαρχιακού συμβουλίου.


ΤΟ αυθαίρετο
Το σενάριο αναφέρεται και σε ένα αυθαίρετο - έκτρωμα που επιχειρείται να «σηκωθεί» στη Χαλκιδική, μέσα στο δάσος και δίπλα στη θάλασσα, με μια όμως διαφορά σε σχέση με τα υπόλοιπα: τη συντήρησή του, το ρεύμα του, το νερό του, την αποχέτευσή του, τις ζημιές του...τους φόρους του θα τα πληρώνουν εσαεί όλοι οι άλλοι (τα κορόιδα) εκτός από τους «ιδιοκτήτες» του...Πρόστιμα δεν θα έχει...ούτε φυσικά «ανταποδοτικά τέλη»...

ΤΟ ΕΡΓΟ: Η Εισβολή του Χρυσού Εφιάλτη.

Δεν είναι τυχαίος ο χρόνος που επέλεξαν οι «χρυσογράφοι» να παρουσιάσουν εκπομπές και γραφές, με πυρές και εξορκισμούς «οικολόγων», αφού αυτός συμπίπτει με το χρόνο που εκκρεμούν αδειοδοτήσεις για δυο «επενδύσεις» εξόρυξης και μεταλλουργίας χρυσού στη Βόρεια Ελλάδα, στη Χαλκιδική και στη Θράκη. Δεν είναι τυχαίο ότι βαθυστόχαστοι εθνικοί σωτήρες και εκπρόσωποι εταιρειών χρυσοθηρίας έχουν στα χαλκεία αυτά τον αποκλειστικό λόγο. Μέχρι και «συνέδρια» και «ημερίδες» σκαρφίστηκαν για να βρουν τροφή οι «χρυσογράφοι». Σκοπός τους να πείσουν για το ένα και μοναδικό «επιχείρημά» τους:
«Ο χρυσός αξίας πολλών δις που κρύβεται κάτω από τα πόδια των ιθαγενών πρέπει να εξαχθεί πάση θυσία ώστε να βρει ο κόσμος δουλειές, να εξέλθει η Ελλάδα από τη στενωπό των μνημονίων και του ΔΝΤ και να εισέλθει στη λεωφόρο της ανάπτυξης και της ευημερίας. Με ταυτόχρονη (φυσικά) υψηλή προστασία του περιβάλλοντος και τήρηση, με αυστηρό (παρακαλώ) έλεγχο, των περιβαλλοντικών όρων (μόνιμη επωδός, όπως το κερασάκι στην τούρτα)».
Το ίδιο «επιχείρημα» -με τις αναγκαίες τοπικές παραλλαγές- χρησιμοποιήθηκε και στο Africa, και στο Latin America, και σε κάθε άλλο μέρος του πλανήτη που σήμερα «ευημερεί». Διαβολική σύμπτωση;;

Εκεί κλώθεται όλο το παραμύθι: Εθνικός Πλούτος, Ανάπτυξη και Τήρηση Περιβαλλοντικών Όρων τα οποία δεν είναι τίποτα άλλο παρά προσπάθεια δημιουργίας άλΛοθι για το τριπλό έγκλημα που σχεδιάζεται στη Χαλκιδική. Όπως όλα τα παραμύθια, έτσι και αυτό δεν επιδέχεται λογικής κριτικής και διαλόγου και προορίζεται μόνο για νανούρισμα παιδιών στο σκοτάδι εν όψει...«μνημονιακής λύσης».
Οι άλλες φωνές είναι φυσικά εξοβελιστέες και υβριστέες, αφού προέρχονται μόνο από κάποιους φαιδρούς (και εγκληματίες, ειπώθηκε και αυτό) «οικολόγους» που σε συνεργασία με διεθνή ύποπτα κέντρα προσπαθούν να θάψουν το χρυσό στη...σιωπή, να προστατέψουν τα πουλάκια, τα λουλουδάκια και τα...οικοπεδάκια, και με κάθε μέσο να αποτρέψουν την εκβιομηχάνιση, και άρα την ανάπτυξη, της χώρας. Αυτές οι άλλες φωνές τάχα ποινικοποιούν το κέρδος και τη βιομηχανία γενικά...και όχι το αθέμιτο και λαθραίο «κέρδος» που στραγγαλίζει και εξοντώνει άνθρωπο, περιβάλλον, κοινωνία...



Όσοι συνωστίζονται στα χρυσά παράθυρα, στα χρυσά φύλλα και στη χρυσή κοπτοραπτική γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι τοπικές κοινωνίες και πλήθος επιστημονικών και άλλων φορέων εκφράζουν τεκμηριωμένα και με κάθε τρόπο τις αντιρρήσεις τους σε αυτή την προοπτική και άρα πρέπει να πειθαναγκαστούν με καταιγισμό προπαγάνδας και εκβιαστικών διλημμάτων για την αναγκαιότητα τέτοιων «σωτήριων επενδύσεων». Η «πάγια δημοκρατική διαδικασία» (σύμφωνα με το Υπουργείο ΠΕΚΑ) της Δημόσιας Διαβούλευσης δεν έγινε, ούτε θα γίνει ΠΟΤΕ. Πάντα υπάρχουν οι «μάγοι» πολιτικοί που μεταμορφώνουν δημοκρατικούς θεσμούς σε κουρελόχαρτα για να δείχνουν ταυτόχρονα, και καθαρό πρόσωπο στην κοινωνία και συνέπεια σε υποσχέσεις που έδωσαν κάτω από το τραπέζι. Το κενό που τεχνητά δημιούργησε η επιλογή αυτή (για ακύρωση της Δημόσιας Διαβούλευσης) έδωσε την ευκαιρία στους «χρυσογράφους» να λειτουργήσουν σαν υποκατάστατο του δημόσιου διαλόγου και σαν αντίδοτο στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των τοπικών κοινωνιών, σε ό,τι δηλαδή ακριβώς παρουσιάζουν δυσανεξία οι χρυσοθήρες. Έτσι δικαιολογείται ότι το αγαπημένο παιχνίδι των χρυσοθήρων είναι το κρυφτούλι πίσω από τα παράθυρα, τα φύλλα ή την κοπτοραπτική που προσφέρουν οι «Χρυσογράφοι» (όπως π.χ. οι πρωτοκλασάτοι Χαρδαβέλλας, Τέλογλου, Σταθώρος...).
Πως να μην αναρωτηθούν εύλογα οι ιθαγενείς της Χαλκιδικής πόσο στοιχίζει η εργολαβία αυτή; Στις δύσκολες μέρες του ΔΝΤ ακόμα και τα κοκαλάκια που πετάγονται, ειδικά από εθνικούς εργολάβους, είναι χρήσιμα (και ειδικότερα σε όσους ‘λιγούρηδες’ έμαθαν ‘γράμματα’ στο κρυφό σχολιό της διαπλοκής). Τα ψαχνά είναι πολλά, εξ ου και πολλοί οι πειρασμοί, πλην όμως το ξεκοκάλισμα το κάνουν οι «Εθνοσωτήριοι Επενδυτές» (δηλαδή το «Εθνικόν Σκῶρ») ελέω «Ελληνικού Δημοσίου» και «Δημοσίων Ανδρών».
Επισημαίνουμε και μερικές ιδιάζουσες πτυχές της Χαλκιδικιώτικης «επένδυσης» που αιτιολογούν τον τίτλο του έργου αυτού, ότι δηλ. πρόκειται για σχεδιαζόμενο τριπλό έγκλημα: Οικονομικό, Κοινωνικό και Περιβαλλοντικό.
Οι Οικονομικές και Περιβαλλοντικές πράξεις του εγκλήματος παρουσιάζονται παράλληλα με τις Κοινωνικές προεκτάσεις τους.

Το οικονομικό-κοινωνικό έγκλημα σε 12 πράξεις
(όπου «Ελληνικό Δημόσιο» «ΕΔ» διάβαζε «φορολογούμενος», «μισθωτός» και «δημόσιο χρέος»)
Η υπόθεση ‘Χρυσός Χαλκιδικής’ είναι μήτρα μνημονίων και απότοκος εθελοδουλίας. Είναι μέρος της σημερινής κρίσης και όχι διέξοδος από την κρίση.



Πράξη 1: Η Κτήση. Η σημερινή «επενδύτρια» εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός» («ΕΧ») κατέβαλε το 2003 στο «ΕΔ» το «υπέρογκο» ποσό των €11 εκ.(!!) για απόκτηση όλων των περιουσιακών στοιχείων της προκατόχου TVX που εκτιμήθηκαν μερικούς μήνες αργότερα σε πάνω από €400 εκ., δηλ. τίμημα περίπου 40 φορές μικρότερο από το πραγματικό. Και φυσικά χωρίς δημόσιο ανοικτό διαγωνισμό! Η αγοράστρια «ΕΧ» (συμφερόντων Μπόμπολα) είχε συσταθεί μόλις μερικές ημέρες πριν και με μετοχικό κεφάλαιο μόλις €60.000!!. Τυχαίο ή λαθραίο; Επιπλέον η «ΕΧ» απαλλάχθηκε από την καταβολή οιουδήποτε φόρου. Σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική πώλησης μεταλλείων, η πώληση των τότε βεβαιωμένων κοιτασματων της Χαλκιδικής, με τις τότε τιμές χρυσού και άλλων μετάλλων, δεν θα έπρεπε να είναι μικρότερη των €1,5 δις!!. Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι του χρέους (του χρεοκοπημένου «ΕΔ» φυσικά).

Πράξη 2: Τα Χρέη της Προκατόχου TVX. Το «ΕΔ» χρησιμοποίησε όλο το παραπάνω «υπέρογκο» ποσό των €11 εκ. για να καλύψει χρέη της προκατόχου TVX, δηλ. δεν πήρε ούτε δεκάρα τσακιστή. Σε περίπτωση καταγγελίας και λύσης της σύμβασης, η «ΕΧ» υποχρεούται να επιστρέψει στο «ΕΔ» τα Μεταλλεία Κασσάνδρας το δε «ΕΔ» υποχρεούται να επιστρέψει τα €11 εκ. τα οποία δεν πήρε ποτέ!! Στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί και το χάρισμα των περιβαλλοντικών ζημιών, που τις ανέλαβε το «ΕΔ», δηλαδή κανένας, και που ούτε λίγο ούτε πολύ φτάνουν τα €400 εκ. Μήπως αυτό μοιάζει με αποικιοκρατική σύμβαση;

Πράξη 3: Η Γη. Το «ΕΔ» παραχώρησε επιπλέον στην «ΕΧ» 317.000 στρέμματα δημόσιας γης, δηλ. τη μισή έκταση του σημερινού Δήμου Αριστοτέλη και τα αποκλειστικά δικαιώματα μεταλλίας χωρίς να κρατάει για το ίδιο κανένα δικαίωμα (ούτε στη χρήση ούτε στα κέρδη). Σε αυτή τη γη που παραχωρήθηκε, απαγορεύται οποιαδήποτε άλλη χρήση πλην της μεταλλευτικής. Και φυσικά το κρατικό ΙΓΜΕ χρησιμοποίησε δημόσιο χρήμα για να εντοπίσει, να ερευνήσει και να αξιολογήσει κοιτάσματα. Με λίγα λόγια το «ΕΔ» πλήρωσε κι από πάνω την «ΕΧ» για να αποκτήσει γη με πλούτο. Μήπως λέει αυτό κάτι για τους λόγους της χρεοκοπίας του «ΕΔ»;

Πράξη 4: Η Κοινή Ωφέλεια, τα Κέρδη και οι Υποδομές. Η «ΕΧ» αναγνωρίστηκε από «ΕΔ»
ως επιχείρηση κοινής ωφέλειας (!!). Η «ΕΧ» ξεπούλησε παράνομα και αντισυμβατικά μεγάλο μέρος από τα stock μεταλλευμάτων της προκατόχου κερδίζοντας €80 εκ. Το αυτί του «ΕΔ» δεν ίδρωσε ξανά για το ξεπούλημα της περιουσίας του. Επιπλέον το «ΕΔ» έχει αναλάβει την οικονομική υποχρέωση (πολλών εκατ. €) να εκτελέσει όλα τα απαιτούμενα το για την παροχή της απαιτούμενης ηλεκτρικής ισχύος στην «ΕΧ» μέσω της κρατικής ΔΕΗ (βλέπε τιμολόγια νοικοκυριών). Ήταν δυνατόν αυτό το «ΕΔ» να μην απευθύνει πρόσκληση στο ΔΝΤ και να μην υπογράψει υποτελή μνημόνια;


Θα φανεί παρακάτω τι εννοούν πραγματική οικονομία...

Πράξη 5: Ο Χρήστος Πάχτας και η (ν)Τροπολογία (του). Τα παραπάνω φέρουν την υπογραφή και την προσωπική φροντίδα του τότε υφυπουργού οικονομικών και σημερινού δημάρχου Αριστοτέλη Χρήστου Πάχτα που σημειωτέον είναι σήμερα ο φανατικότερος υπέρμαχος της «επένδυσης» και διατυμπανίζει ότι τα χρέη του Καλλικρατικού Δήμου Αριστοτέλη θα τα καλύψει η «ΕΧ»! Μπορούν να κατευνάσουν τα αργύρια αυτά τη συμβολή του στο επαχθές δημόσιο χρέος κατά μερικά δις € και σε ό,τι ακολούθησε και θα ακολουθήσει;; Επιπλέον προσπαθώντας να δημιουργήσει άλλοθι για τα πεπραγμένα του, ψεύδεται ότι τα βεβαιωμένα κοιτάσματα μετάλλων έχουν μηδενική αξία πριν εξαχθούν! Ο Χρήστος Πάχτας εμφανίζεται κάτω από κάθε πέτρα-«διευκόλυνση» προς την «ΕΧ» μέσα από τη γνωστή τροπολογία του (εφεξής ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ) που οι διατάξεις της αποτελούν (τουλάχιστον) μνημείο πολιτικού αμοραλισμού. Η πιο επιεικής ερώτηση που μπορεί να του γίνει είναι: Πως τα «καμώματα» αυτά μετουσιώθηκαν στην πορεία του χρόνου σε «όραμα»;;

Πράξη 6: Η Κομισιόν. Μετά από σχετική προσφυγή, η Κομισιόν αναγνωρίζοντας ότι παράνομα και αντισυμβατικά εκχωρήθηκαν όλα τα παραπάνω στην «ΕΧ», αφού η τελευταία παρείχε στο «ΕΔ» τίμημα χαμηλότερο του πραγματικού και απαλλάχθηκε από φόρους κλπ, απαιτεί από την εταιρεία να επιστρέψει στο «ΕΔ» ένα μέρος της ‘διαφοράς’ μαζί με τους τόκους, δηλ. €15,3 εκ. Το «ΕΔ» δείχνει να μην το απασχολεί ούτε η επιστροφή του ποσού αυτού γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις το πιάνει το χουβαρνταλίκι. Αντίθετα: το «ΕΔ» επιχειρεί ποικιλοτρόπως να διορθώσει την κατακόρυφη πτώση της μετοχής της μητέρας “European Goldfields” (διάβαζε «Ευρωπαϊκά Χρυσολειβάδια») από το γεγονός αυτό. Μήπως αυτό λέγεται διαπλοκή;;

Πράξη 7: Οι Φούσκες. Η μητέρα «Ευρωπαϊκά Χρυσολειβάδια» επένδυσε χρηματιστηριακά όλο αυτό το «καλάθι» που πήρε το παιδί «ΕΧ» από το «ΕΔ» και δημιούργησε υπεραξίες τουλάχιστον €5 δις!! Το «ΕΔ» εισέπραξε στο διάστημα αυτό κάτι ψιλά από φόρους (μόνο) για τα ελάχιστα δηλωμένα κέρδη της «ΕΧ». Η τέλεια σχιζοφρένεια: «’επενδύω’ την περιουσία μου σε δάνεια», «επενδύουν οι αετονύχηδες την περιουσία μου σε κέρδη»!! Το «ΕΔ» που δεν μπορεί να εγγυηθεί σήμερα τον ίδιο του τον εαυτό, εγγυάται το δανεισμό των χρυσοθήρων για να κάνουν «επενδύσεις»!!! Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί το «ΕΔ» βρίσκεται στα όρια της πτώχευσης και το στήνουν στον τοίχο οι περιβόητες αγορές!

Πράξη 8: Ο Επενδυτικός «αέρασ» και η «Μηδενική Λύση». Η «ΕΧ» έρχεται τώρα να επενδύσει «αέρα» (κοπανιστό), δηλ. ό,τι της χάρισε στο παρελθόν το «ΕΔ», προσδοκώντας ετήσια κέρδη €400 εκ., δηλ. όσα της χαρίστηκαν, για κάθε μια χρονιά! Αυτό και αν δεν είναι αρπαχτή με τις πλάτες του «ΕΔ» και με την περιουσία του ελληνικού λαού! Το «ΕΔ» δεν εγείρει ξανά καμια αξίωση επί των κερδών (αν και σε άθλια οικονομική κατάσταση σήμερα) για τον απλούστατο λόγο ότι το τάξιμο για εκχώρηση της περιουσίας του έγινε με νόμους που ψήφισε το ίδιο!! Η «μηδενική λύση» που προτείνει εκβιαστικά και με θράσος η «ΕΧ», δηλ. ή όλα ή τίποτα, είναι παιδί της δουλοπρέπειας που διέπει τις συμβάσεις εκχώρησης που υπέγραψε το «ΕΔ» (με πρωταγωνιστή τη γνωστή τροπολογία). Αλήθεια, αν οι φύλακες πουληθούν, ποιος θα μας φυλάξει από τους «φύλακες»;;; Με τέτοιες συνθήκες πως να μην εγείρουν και άλλες αξιώσεις και να μη βάζουν και άλλους όρους οι λαθροθήρες;;;


Πράξη 9: Ο Κράχτης «Επενδυτών». Όλο το παραπάνω σκηνικό λειτουργεί σαν ιδεώδης κράχτης «επενδύσεων» και αποτελεί «το εγχειρίδιο του κομψού αετονύχη» για μελλοντικές εκποιήσεις δημόσιας περιουσίας. Τα δίνουμε όλα κοψοχρονιά και με το νόμο! Ελάτε να πάρετε με fast track και όρους για τα μάτια! Η πείρα μας το εγγυάται! Η παντελής έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού για μακρόχρονη ανάπτυξη στο μέλλον, με εκμετάλλευση των πλεονεκτημάτων του ελληνικού χώρου, κάνει την κατάσταση αυτή πιο τραγική. Σε ολόκληρο τον κόσμο το κόστος παραγωγής χρυσού είναι διπλάσιο από ότι για την «ΕΧ» στην Ελλάδα, εξαιτίας όλων των παραπάνω «διευκολύνσεων» αλλά και των «εκπτώσεων» που γίνονται από το «ΕΔ» σε αποκατάσταση ζημιών στο περιβάλλον. Τη φτήνεια αυτή φυσικά την πληρώνουν φορολογούμενοι, μισθωτοί και δημόσιο χρέος.



Πράξη 10: Η Ανεργία. Στη σημερινή συγκυρία και στο φαύλο κύκλο του χρέους που έχει μπεί το «ΕΔ» με την ανεργία να καλπάζει, η υπόσχεση για δημιουργία μιας και μοναδικής θέσης εργασίας αποτελεί κίνητρο για αδειοδότηση. ΟΛΑ τα υπόλοιπα (όπως περιβάλλον και άλλες ζημιές που θα φανούν στο μέλλον) μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Πρέπει να δείξουν ότι «πέτυχαν» άσχετα αν η «επιτυχία» αυτή θα είναι της στιγμής και θα αποτελεί υποθήκη για το αύριο. Αύριο μπορούν να πούν ξανά «μαζί τα φάγαμε» ή «μαζί τα ήπιαμε» ή «μαζί τα κάναμε» γιατί αλλιώς το καράβι θα βούλιαζε.



Πράξη 11: Οι Δραστηριότητες και τα «Αντισταθμιστικά Οφέλη». Σαν αποτέλεσμα της προηγούμενης πράξης, λίγο νοιάζει σήμερα αν θα καρατομηθούν περιουσίες και δραστηριότητες όπως π.χ. ο τουρισμός που (έστω και στρεβλωμένος) αποτελεί τη βαριά βιομηχανία της Χαλκιδικής. Έτσι κι αλλιώς τα αποτελέσματα θα φανούν στο μέλλον, αφού θάχουμε «πετύχει» (ποιοι άραγε;;) να βγούμε από την κρίση. Τι πειράζει να το κρύψουμε τώρα; Φυσικά και οι δραστηριότητες του αγροτοκτηνοτροφικού τομέα θα υποστούν ανεπανόρθωτη και μη αναστρέψιμη ζημιά από έλλειψη νερών, καθαρού αέρα, καθαρής γής και καθαρής θάλασσας.
Τα λεγόμενα «αντισταθμιστικά οφέλη» (που αντισταθμίζουν άραγε ποιες ζημιές;;;), δηλαδή σε ελεύθερη μετάφραση «τα αργύρια που δήθεν θα δώσει η “EX” στις τοπικές κοινωνίες για να την υποδεχτούν ως τη μεγάλη ευεργέτιδα και να κάνουν τα στραβά μάτια στον εκμαυλισμό και στην καταστροφή του τόπου τους», «έπαιξαν» και «παίζουν» σαν το Μεγάλο Επιχείρημα του παραμυθιού. Από πρόσφατη συνέντευξη του διευθύνοντα συμβούλου της «ΕΧ» κ. Κούτρα: «Αλλά ο Κούτρας είπε ότι τα ‘αντισταθμιστικά’ οφέλη είναι ήδη ενσωματωμένα στο έργο και ότι δεν υπάρχουν μεγάλα περιθώρια για άλλα». ΟΛΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ, δεν υπάρχουν περιθώρια κέρδους!!
Καμαρώνουν, με φούσκωμα και φορεσιά κούρκου, κάποιοι δημοτικοί «άρχοντες» ότι πληρώνει η «ΕΧ» το πετρέλαιο θέρμανσης του Δήμου Αριστοτέλη και συμπεραίνουν ότι «όσοι χρησιμοποιούν θερμαινόμενες αίθουσες του Δήμου το χειμώνα το οφείλουν στην Μεγάλη Ευεργέτιδα και δεν έχουν δικαίωμα (!!!) να την κατηγορούν για ο,τιδήποτε». Θα πληρώσει λένε και κάποιες παιδικές χαρές!! Εκεί κατάντησαν! Τι άλλο να πουν όσοι έμαθαν να τη βγάζουν με «πάρε-δώσε» και να μη διεκδικούν ό,τι ανήκει στο λαό που «εκπροσωπούν»;; Τι άλλο άραγε σας πληρώνει η «Ελληνικός Χρυσός» δημοτικοί «άρχοντες»;;; Ξερετε, αρκετά ταλαιπωρήσαρε μέχρι σήμερα με τα καμώματά σας το περιβάλλον αλλά και την αξιοπρέπεια και το βαλάντιο της κοινωνίας και των πολιτών!

Πράξη 12: Οι Δουλειές. Ασύδοτο τάξιμο θέσεων εργασίας (κυρίως από τη σημερινή Δημοτική Αρχή Αριστοτέλη σε προεκλογική «εκστρατεία») σε χιλιάδες κατοίκους της περιοχής, αντί των μερικών λίγων εκατοντάδων που πραγματικά θα απασχοληθούν. Και επιπλέον τρομοκράτηση των ήδη εργαζόμενων ότι θα χάσουν και αυτοί τις δουλειές τους, ώστε να δημιουργηθεί πολιορκητικός κριός ενάντια στους πραγματικά θιγόμενους που είναι όλοι οι κάτοικοι της περιοχής. Με τη «μηδενική λύση» δηλ. ή όλα ή τίποτα, η «ΕΧ» προσπαθεί να εκβιάσει τους ήδη 350 εργαζόμενους και, συνεπικουρούμενη από το Δήμο Αριστοτέλη, να διχάσει το λαό του δήμου.
Φυσικά όσοι έχουν ήδη πέσει θύματα αυτού του εκβιασμού έχουν κάθε ηθικό δικαίωμα να διεκδικήσουν με αξιοπρέπεια από την «ΕΧ» και το «ΕΔ» τη συνέχεια της εργασίας τους, και σε αυτή τους την προσπάθεια θα βρούν αρωγούς όλο το λαό του δήμου Αριστοτέλη και όχι μόνο. Η ομηρία δεν αποτελεί λύση σε καμια περίπτωση. Πραγματικός λοιπόν βιασμός ψυχών μπροστά σε μια αλήθεια που λέει ότι οι όποιες λίγες επιπλέον μελλοντικές θέσεις εργασίας στη μεταλλία θα είναι κακοαμοιβόμενες, ανθυγειινές και πρόσκαιρες και, όταν πάψουν να υπάρχουν, πολύ περισσότερες θα έχουν χαθεί χωρίς να μπορούν ποτέ να αναπληρωθούν στο μέλλον.



Με αυτό το οικονομικό-κοινωνικό σκηνικό σίγουρα θα προκύψει τοπική και εθνική ευημερία και η χώρα θα απαλλαγεί από τη θηλιά των δανειστών της!


Το περιβαλλοντικό-κοινωνικό έγκλημα σε 12 πράξεις

Πράξη 1: Η Εξαγωγή Χρυσού είναι κατά γενική ομολογία η πιο Καταστροφική για το Περιβάλλον Εξόρυξη. Οι βασικότεροι λόγοι είναι ότι για την απόληψη χρυσού προαπαιτείται αποστράγγιση ορεινών όγκων, εξαφάνιση από προσώπου γης ολόκληρων βουνών, χρήση ισχυρών τοξικών χημικών, διαχείριση τεράστιων ποσών τοξικών αποβλήτων, τεράστια χρήση νερού και τέλος η όποια αποκατάσταση είναι αμφιλεγόμενη έως μηδαμινή. Ο όρος κοίτασμα (δηλ. πέτρωμα με εκμεταλλεύσιμη περιεκτικότητα σε χρυσό) είναι λάστιχο που τεντώνει όσο η τιμή του χρυσού ανεβαίνει, όπως σήμερα. Για ένα χρυσό δαχτυλίδι αραββώνων π.χ. πρέπει σήμερα να εξαφανιστεί ένα βουναλάκι και να χρησιμοποιηθεί μεγάλη ποσότητα επικίνδυνων χημικών. Εξάλλου με βάση τη βιομηχανική και τεχνολογική χρήση του χρυσού σήμερα, αλλά και στο μέλλον, δεν δικαιολογείται η αναγκαιότητα της απόληψής του αφού τα (εξορυγμένα) αποθέματα υπερεπαρκούν. Δηλ. όχι μόνο «στρατηγικό» μέταλλο δεν είναι αλλά ούτε και «ευγενές» (με τις επιπτώσεις του μάλλον σαν «αγενές» θα έπρεπε να χαρακτηριστεί). Η αναγκαιότητα προκύπτει μόνο για θυρίδες, κοσμήματα και κερδοσκοπικά παιγνίδια. Αυτή είναι η γυμνή αλήθεια!



Πράξη 2: Το Σύστημα Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης και της Τήρησης των Περιβαλλοντικών Όρων στην Ελλάδα Νοσεί από την κορφή ως τα νύχια. Οι περιβαλλοντικές μελέτες δεν δείχνουν ποτέ καμια σοβαρή επίπτωση, ακόμα και σε κραυγαλέες περιπτώσεις, αφού είναι πληρωμένες από τις εταιρείες και οι εταιρείες επιδιώκουν να αδειοδοτηθούν όπως-όπως και άρον-άρον. Οι ισχυρισμοί των περιβαλλοντικών μελετών γίνονται δεκτοί “ως έχουν” από τη Διοίκηση η οποία θεωρεί δεδομένη την ακρίβεια τους και δεν ελέγχει τα παρεχόμενα στοιχεία. Αν εκ των υστέρων αποδειχθεί ότι οι προβλέψεις της μελέτης ήταν άσχετες με την πραγματικότητα, δεν τρέχει τίποτα αφού το έργο έχει ήδη γίνει. Φτάνουμε έτσι σε μια αδειοδότηση με διάτρητους περιβαλλοντικούς όρους, την τήρηση των οποίων πρέπει να ελέγχει ο κρατικός μηχανισμός… Μόνο που δεν υπάρχει κρατικός μηχανισμός κι αυτό είναι άλλο ένα κοινό μυστικό…
Η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» (φυσικά για πλήρη αποκατάσταση των ζημιών) είναι άγνωστη έννοια για το «ΕΔ». Το «ΕΔ» όφειλε να απαιτήσει από την «ΕΧ» την καταβολή χρηματικής εγγύησης για αποκατάσταση όλων των προβλεπόμενων να προκύψουν ζημιών στο περιβάλλον μετά το πέρας ή τη διακοπή των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων στην περιοχή, μαζί και των σημερινών. Πράγμα που φυσικά δεν το κάνει για να μη δυσαρεστηθεί το «καλ(κ)ομαθημένο παιδί». Μια ακόμη όψη της διαπλοκής στην αποθέωσή της. Τα κατά καιρούς «πρόστιμα» που «επιβάλλονται» από την Πολιτεία σε ρυπαίνοντες και παραβάτες νόμων και όρων είναι μόνο για τα μάτια και ΠΟΤΕ δεν εισπράτονται...(δικαστήρια, τερτίπια, παραθυράκια, εκπτώσεις, χαρίσματα...) Ένα διαπλεκόμενο χουβαρνταλίκι που για τον απλό πολίτη είναι άπιαστος...εφιάλτης. Την κατάσταση αυτή φυσικά τη γνωρίζει η «ΕΧ» και αισιοδοξεί για «επένδυση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της», αφού ελπίζει ότι θα έχει αρωγό ένα τόσο «συμμαχικό» κράτος.
Όμως ποιοι μηχανισμοί ελέγχου μπορούν να υπάρξουν από ένα τόσο διεφθαρμένο κράτος που μόλις πρόσφατα καταχώνιασε εκθέσεις Επιθεωρητών Περιβάλλοντος στα συρτάρια για λόγους εύνοιας προς την «ΕΧ»; Τα μετρητικά όργανα της «ΕΧ» θα δείχνουν στο μέλλον πάντα «επιτρεπτές» και «εντός των ορίων» τιμές αφού θα μετρούν ό,τι θέλουν, όποτε θέλουν και όπου θέλουν, όπως και σήμερα.
Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη απόπειρα εξαπάτησης της κοινής γνώμης, άρα εξιλέωσης της «ΕΧ», από το Υπουργείο ΠΕΚΑ που πρόβαλε σαν συγκρίσιμα μεγέθη την αχανή, παγωμένη, αραιοκατοικημένη και υδάτινη Λαπωνία με την μικρή, θερμή, πυκνοκατοικημένη και λύψειδρη Χαλκιδική. Είναι σαν να λέει ότι: η Ελλάδα ελπίζει στην ανάπτυξη του τουρισμού της από την επίσκεψη αφρικανών που πλούτισαν από την εκμετάλλευση των ορυχείων χρυσού στις χώρες τους!
Τα παραπάνω όχι μόνο δεν έχουν σήμερα ξεπεραστεί ή αλλάξει, όπως ισχυρίζονται οι «πράσινοι» του Υπουργείου ΠΕΚΑ αλλά αντίθετα έχουν οξυνθεί μέσα στο οικονομικό περιβάλλον και το γενικότερο «μπάχαλο» που επικρατεί.
Η έλλειψη «ενδιαφέροντος» από την πολιτεία για υποχρεωτική «Στρατηγική Εκτίμηση Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων» (για τόσο μεγάλης έκτασης επέμβαση που επιχειρεί να καλύψει στο μέλλον όλο σχεδόν το Δήμο Αριστοτέλη), είναι άλλη μια εγκληματική κουτοπονηριά της διοίκησης. Σκοπός; Να μην «μπει στον κόπο» το «ΕΔ» να εξετάσει τις επιπτώσεις της δραστηριότητας σε βάθος τόπου και χρόνου αφού έτσι θα κινδύνευε το αγαπημένο παιδί «ΕΧ» να μην υλοποιήσει άρον-άρον την «επένδυσή» του.

Πράξη 3: Η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) της «ΕΧ».



Η ΜΠΕ μελετήθηκε και αναλύθηκε εκτενώς από πολλές πλευρές. Το κεντρικό πνεύμα που την διακατέχει σε όλη την έκτασή της, όπως προκύπτει από μια νηφάλια μελέτη της, είναι η ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων που κάποιες (αναγκαστικά) αναφέρονται, η απόκρυψη δεδομένων για εκτίμηση των επιπτώσεων και η απόκρυψη πολλών άλλων επιπτώσεων, ώστε το τελικό συμπέρασμα που προκύπτει να είναι: ούτε γάτα ούτε ζημιά! «Φεύγοντας» θα παραδόσουμε την περιοχή καλύτερη από σήμερα!
Εδώ επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με τα πορίσματα ΑΠΘ και ΤΕΕ, αλλά και μεμονωμένων διακεκριμένων επιστημόνων, δεν παραθέτει βασικά επιστημονικά κριτήρια αξιολόγησης της επένδυσης, ελαχιστοποιεί κραυγαλέα και αυθαίρετα τις επιπτώσεις, παρουσιάζει έλλειμμα τεκμηρίωσης μελετών ασφαλείας και επιστημονικών μεθόδων και παραβιάζει τις διαδικασίες που προβλέπει η Ευρωπαϊκή και Εθνική νομοθεσία. Μια προσεκτική αξιολόγηση της ΜΠΕ δείχνει τέτοιο μέγεθος μη αναστρέψιμων βλαβών στο περιβάλλον (κυρίως δασικό και υδατικό), τέτοια χρήση και τέτοιο τρόπο διαχείρισης επικίνδυνων τοξικών ουσιών και αποβλήτων, και προδιαγράφει τέτοιο μοντέλο «ανάπτυξης» της περιοχής, ώστε ακυρώνεται οποιαδήποτε δυνατότητα συνύπαρξης της μεταλλίας και μεταλλουργίας χρυσού με άλλες αναπτυξιακές δραστηριότητες που χαρακτηρίζουν την περιοχή αφού οι πρώτες υπερβαίνουν τη φέρουσα ικανότητα της περιοχής.
Η φημολογούμενη, και δεδομένη σύμφωνα με την μητέρα «Ευρωπαϊκά Χρυσολειβάδια», επικαιροποίηση της ΜΠΕ σύμφωνα με τις νέες τιμές του χρυσού, δημιουργεί μια εντελώς νέα πραγματικότητα, για όλες τις δραστηριότητες και τα μεγέθη τους, η οποία χρήζει αξιολόγησης εξ αρχής και από μηδενική βάση.
Ακόμα και τριγλωσσία χρησιμοποιείται για απόκρυψη και εξαπάτηση των ιθαγενών: “Skouries Open Pit” (Ανοιχτή Εξόρυξη Σκουριών) δηλώνεται από τη μητέρα «European Goldfields», “κατά βάση υπόγεια εξόρυξη στις Σκουριές” δηλώνεται από το παιδί «Ελληνικός Χρυσός» και “μια τρυπούλα” δηλώνεται από τον εγγονό Χρήστο Πάχτα.
Μερικά (άξια προσοχής) σημεία παραπλάνησης:
Όλες οι βλάβες θεωρούνται τελικά πλήρως αναστρέψιμες!! Θα ανατινάξουν βουνά, θα στραγγίσουν νερά, θα δηλητηριάσουν το σύμπαν, αλλά…ως εκ θαύματος, όλα θα τα αφήσουν όπως ήταν…και ακόμα καλύτερα!!! Το άκρον άωτον του εμπαιγμού…
Όμως ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Η μόνη μη αναστρέψιμη επίδραση θα είναι αυτή στην Οικονομική – Κοινωνική ζωή του τόπου που το πρότυπό του θα γίνει «βιομηχανικό» παρά «αγροτικό-κτηνοτροφικό-τουριστικό». Ωραία λόγια, αλλά δεν λένε ποιες άλλες δραστηριότητες, πλην της μεταλλευτικής, θα υποβιβαστούν ή θα εκμηδενιστούν για να προκύψει αυτό το πρότυπο. Με το έτσι θέλω; Οι κάτοικοι ρωτήθηκαν;
Κανένα ατύχημα (λένε) δεν συμβαίνει ποτέ σε όλο τον κόσμο από μεταλλευτικές δραστηριότητες!! Δυο ατυχήματα συμβαίνουν παγκόσμια κατά μέσο όρο κάθε χρόνο... Μήπως ακούσατε τίποτα εσείς για Τουρκία, Αργεντινή, Ρουμανία...Στρατώνι…;;;
Ενώ παγκόσμια απαιτείται κατά μέσο όρο περίπου το 20% του συνολικού προϋπολογισμού της «επένδυσης» για μερική αποκατάσταση (γιατί θεραπεία δεν υπάρχει με κανένα οικονομικό τίμημα), αυτό μεταφράζεται από την «ΕΧ» σε €30 εκ. για «επένδυση» €1,5 δις, δηλ. έκπτωση 80% στις δαπάνες αποκατάστασης για τους...ιθαγενείς της Χαλκιδικής!!!
Ειπώθηκε (και αληθώς) ότι αυτή η ΜΠΕ είναι η μεγαλύτερη σε όγκο ΜΠΕ που υποβλήθηκε ποτέ στο ελληνικό κράτος, αλλά ολόκληρη η αλήθεια είναι ότι αυτή η ΜΠΕ είναι η μεγαλύτερη κίβδηλη σε όγκο ΜΠΕ που υποβλήθηκε ποτέ στο ελληνικό κράτος. Όταν οι φωστήρες της «ΕΧ» έδιναν εντολή για τη ΜΠΕ στα μαγειρεία τους είχαν κατά νου ότι αυτή θα έπρεπε να περάσει τους σκοπέλους της τοπικής κοινωνίας και της ανεξάρτητης επιστήμης, αφού το κράτος το θεωρούσαν ούτως ή άλλως δικό τους. Πράγματι, όσον αφορά στο κράτος δεν έπεσαν πολύ έξω αφού αυτό χειρίστηκε τη ΜΠΕ «άψογα», τηρώντας τις «κλεισμένες» συμφωνίες (όπως γνωμοδότηση και διαβούλευση στα σκοτάδια κλπ). Οι σκόπελοι όμως της τοπικής κοινωνίας και της ανεξάρτητης επιστήμης αποδείχτηκαν αρκετά μεγάλοι ώστε το καράβι της απάτης να κινδυνεύει τώρα να βυθιστεί. Ούτε ο φοβερός όγκος ούτε οι φοβερές ανακρίβειες και αποκρύψεις στάθηκαν εμπόδιο ώστε να γίνει η ΜΠΕ «φύλλο και φτερό» και να αναδειχτεί η αλήθεια!
Με τα δεδομένα αυτά, αυτή η ΜΠΕ όχι μόνο δεν επιδέχεται διόρθωση, αλλά και οποιαδήποτε προσπάθεια επιβολής όρων (περιβαλλοντικών και οικονομικών) και διαδικασιών όσον αφορά στην τήρησή τους, θα αποτελεί φύλλο συκής. Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και για οποιονδήποτε άλλον επίδοξο μελλοντικό «μνημονιακό ιδιοκτήτη» (γιατί υπάρχουν και τέτοιες σκέψεις «διάσωσης»...). Η ΜΠΕ αυτή πρέπει να αποσυρθεί γιατί είναι χτισμένη με άμμο πάνω στην άμμο, αφού είναι καταφανώς κίβδηλη.



Πράξη 4: Η Απαλλαγή Ευθυνών της «ΕΧ» για Αποκατάσταση Βλαβών στο Περιβάλλον και για Μη Τήρηση Περιβαλλοντικών Όρων: Επιχειρήθηκε -και επιχειρείται- με πολλούς τρόπους. Πρώτα νομοθετήθηκε (στην γνωστή τροπολογία) απαλλαγή της «ΕΧ» από οποιαδήποτε ευθύνη αποκατάστασης βλαβών που προκλήθηκαν από την προκάτοχη εταιρεία TVX σαν συμπλήρωμα στο οικονομικό «πεσκέσι». Αυτό αποτελεί πραγματικά άλλοθι από το παρελθόν. Όχι μόνο δεν υπάρχει υπεύθυνος αποκατάστασης σήμερα (π.χ. των τελμάτων τοξικών ή του βουνού που στάζει θειικό οξύ και αρσενικό) αλλά χρησιμοποιείται από την «ΕΧ» εκβιαστικά για ανάληψη της «επένδυσης» (ή την παίρνω τη δουλειά ή αποκατάσταση δεν έχει: «μηδενική λύση») και μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον σαν επιχείρημα για αποποίηση ευθυνών αφού οι βλάβες δεν θα οφείλονται τάχα στην ίδια, αλλά όλες θα προέρχονται από τους προηγούμενους.
Αν δεν επισήμαιναν οι ίδιοι οι πολίτες, οι φορείς τους και οι ανεξάρτητοι επιστημονικοί φορείς και επιστήμονες τα «κουσούρια» και τις «κουτοπονηριές» της ΜΠΕ, σήμερα το Υπουργείο ΠΕΚΑ θα την είχε αποδεχτεί ως έχει, με όσες αποκρύψεις, αναλήθειες και παραμύθια αυτή περιέχει και θα είχε δόσει άδεια έγκρισης αμέσως μετά την παρωδία «διαβούλευσης» και «γνωμοδότησης». Η αποφυγή εξάλλου διεξαγωγής ΔΗΜΟΣΙΑΣ (και όχι ιδιωτικής) διαβούλευσης καταμαρτυρεί τα παραπάνω με τον πιο εύγλωττο τρόπο γιατί «τα ψέματα έχουν κοντά ποδάρια» και δεν αντέχουν στην κοινωνική και επιστημονική κριτική.
Εξάλλου η ίδια η «ΕΧ» έχει καταπατήσει κατά συρροή όρους από ΜΠΕ προηγούμενων έργων. Γιατί να μην το κάνει και τώρα;
Είναι επομένως απόλυτα κατανοητό ότι ούτε η «ΕΧ» πρόκειται να τηρήσει οποιουσδήποτε όρους και δεσμεύσεις, αλλά ούτε και η Πολιτεία είναι σε θέση να έλέγξει την τήρησή τους στο μέλλον (ακόμα και αν –λέμε τώρα– το επιθυμούσε), πολύ δε περισσότερο που αν τεθούν όροι με αυτή τη συγκεκριμένη ΜΠΕ αυτοί θα είναι προσχηματικοί (πολύ δε περισσότερο λόγω fast track και μνημονιων).

Πράξη 5: Ο Αριστοτέλης και τα «Πειραματόζωα» που τον κατοικούν. Η όλη δραστηριότητα πρόκειται να γίνει σε μια περιοχή που διαθέτει έναν τεράστιο πλούτο σε χωριά, δάση, νερά, θάλασσες και πολιτισμό, δηλ. δεν είναι ούτε αχανής, ούτε ερημική, ούτε πρωτόγονη.


Κυριολεκτικά σε απόσταση αναπνοής από κατοικημένες περιοχές, μέσα σε δάση, δίπλα στις θάλασσες και σε περιοχές Natura. Υπουργέ ΠΕΚΑ: το τέλειο αυθαίρετο!
Και επιπλέον η περιοχή αυτή είναι πατρίδα του Αριστοτέλη και φυσική πύλη πρόσβασης στο Άγιον Όρος τα οποία, αν μη τι άλλο, αξίζουν κάποιον επιπλέον σεβασμό. Εδώ θα εφαρμοστούν για πρώτη φορά στον κόσμο «πρωτότυπες» μέθοδοι για εξαγωγή χρυσού «χωρίς κυάνιο» και «σταθεροποίησης» του αρσενικού, για να διαπιστωθεί η αποτελεσματικότητά τους! Όπως ακριβώς γίνεται στα ποντικάκια για τα νέα φάρμακα!

Πράξη 6: (Πυρο)Μεταλλουργία: Η πιο Ρυπογόνος Βαριά Βιομηχανία στο Κόσμο. Παράλληλα με την εξορυκτική δραστηριότητα προγραμματίζεται από την «ΕΧ» να γίνει και μεταλλουργική βιομηχανία συνδυασμένη με μονάδα παραγωγής θειικού οξέος δίπλα σε κατοικημένες περιοχές, δίπλα στη θάλασσα και μέσα στο δάσος. Η βιομηχανία αυτή θα διαχειρίζεται, εκτός από το θειικό οξύ, με αμφιλεγόμενη αποθήκευση, και τεράστιες ποσότητες τοξικών αρσενικούχων και κυανιούχων αποβλήτων και θα εκπέμπει επίσης τεράστιες ποσότητες του αέριου της όξινης βροχής «διοξείδιο του θείου» (και όχι αμελητέες όπως ισχυρίζονται στη ΜΠΕ). Η πρόταση της μεθόδου «ακαριαίας τήξης» για απόληψη χρυσού από την «ΕΧ» αποδεικνύεται μόνο σαν ευχολόγιο επί χάρτου και «ελπίζουν ότι θα δουλέψει» χωρίς άλλη εμπειρία από κανένα μήκος και πλάτος του πλανήτη. Μια ολόκληρη τεχνική μέθοδος περιγράφεται σε μια σελίδα, σαν το εξώφυλλο ενός βιβλίου που δεν γράφτηκε ποτέ! (έχει το ΥΠΕΚΑ το βιβλίο;;)

Πράξη 7: Οι Επεκτάσεις της Εξορυκτικής Δραστηριότητας και η «Διαβαλκανική» Μεταλλουργία. Οι Σκουριές θα είναι μόνο μια ΜΙΚΡΗ Αρχή!! Η «ΕΧ» σκοπεύει όχι μόνο να μην τηρήσει την εξόρυξη χρυσού στα όρια που περιγράφονται στη ΜΠΕ (ισοπεριεκτικές καμπύλες μέχρι ‘180 μιλιγραμμάρια ανά τόνο!!!’ εξορυγμένου εδάφους) αλλά να επεκταθεί και σε άλλες (30 φορές μεγαλύτερες) περιοχές με αποτέλεσμα η περιοχή να γίνει μετά από μερικά χρόνια «αξιοθέατο» απ’ το διάστημα για τους κρατήρες της, τα απόβλητα και την...κόκκινη θάλασσα. Εξάλλου η «ΕΧ» δικαιούται να διενεργεί χωρίς νέες άδειες γεωτεχνικές και μεταλλευτικές έρευνες μέσα στις παραχωρήσεις και μάλιστα αυτό δια νόμου (στην τροπολογία). Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η «ΕΧ» σκοπεύει να μεταφέρει (για τη βιωσιμότητα της μονάδας) τοξικά συμπυκνώματα χρυσού για επεξεργασία στη μονάδα μεταλλουργίας και από άλλα μέρη της Β. Ελλάδας και τα Βαλκάνια ενώ όλα τα τοξικά απόβλητα θα ρίχνονται στη Χαλκιδική. Κυριολεκτικά ΤΟΞΙΚΟΣ ΣΚΟΥΠΙΔΟΤΟΠΟΣ! Δεν σκοπεύουν να διαλύσουν μελλοντικά τη μονάδα μεταλλουργίας όπως ισχυρίζονται! Μια νέα, τεράστια ΧΗΜΙΚΗ Κερατέα!
Ό,τι τοξικό έρθει ή παραχθεί στην περιοχή θα μείνει εδώ! ΔΕΝ προβλέπουν να φύγει ΤΙΠΟΤΑ!!

Πράξη 8: Τα νερά της Χαλκιδικής. Οι περιοχές όπου πρόκειται να πραγματοποιηθεί η δραστηριότητα έχει πολλά νερά, υπόγεια και επιφανειακά, και δίκαια χαρακτηρίζεται σαν υδροδότης όλης της (λείψυδρης) Χαλκιδικής. Η «ΕΧ» σκοπεύει να κάνει τη δραστηριότητά της απομαστεύοντας τους ορεινούς όγκους και χρησιμοποιώντας στην υδρομεταλλουργία ποσότητες νερού πολύ περισσότερες από όσες οι σημερινές ανάγκες ύδρευσης και άρδευσης όλης της Χαλκιδικής! Το αποτέλεσμα είναι αναμενόμενο, και μωρό παιδί μπορεί να το αντιληφθεί. Όσο νερό θα έχει απομείνει θα είναι ακατάλληλο στο μέλλον για άλλες χρήσεις (εκτός από την υδρομεταλλουργία και την πυρομεταλλουργία), αφού η διείσδυση ρύπων (τοξικά βαριά μέταλλα κλπ) είναι δεδομένη και τεκμηριωμένη από τέτοιες δραστηριότητες. Ακόμα και διείσδυση θαλασσινού νερού θα υπάρξει, αφού η καταβίβαση της στάθμης του υδροφόρου θα γίνει πολύ κάτω από το επίπεδο της θάλασσας. Πάντως να υπενθυμίσουμε ότι το νερό έρχεται από το βουνό και όχι από τη βρύση όπως θέλουν να μας πείσουν οι χρυσοθήρες!
«Το νερό επαναπλήρωσης στη θέση του λατομείου, θα αποτελέσει μια τεράστια μάζα όξινων υδάτων εμπλουτισμένων με βαρέα μέταλλα και μια εν δυνάμει ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να σκάσει προς τις περιοχές εκροής της» (Διαμαντής Καραμούζης, Καθηγητής Υδρογεωλογίας, ΑΠΘ).

Πράξη 9: Ο Αέρας που Αναπνέουμε. Η συσσώρευση και η διασπορά πρωτογενών ρύπων στην ατμόσφαιρα (σωματιδιακών και αέριων) αλλά και αυτών που δευτερογενώς δημιουργούνται από τους πρώτους θα υπερβαίνει κατά πολύ σε κάθε περίπτωση ακόμα και τα «χαλαρά» όρια της νομοθεσίας. Αυτό είναι αναμενόμενο με τη σκόνη των εκρήξεων, τα χιλιάδες χιλιόμετρα που θα διανύουν τα υπερ-βαρέα οχήματα και τις άλλες δραστηριότητες. Σύμφωνα (μόνο) με τα δεδομένα της ΜΠΕ, το ποσό των ρύπων στην ατμόσφαιρα της περιοχής θα είναι συγκρίσιμο με αυτό των λιγνιτορυχείων της ΔΕΗ και του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης. Το αέριο «διοξείδιο του θείου» δεν θα είναι μόνο 150, όπως ισχυρίζονται, αλλά χιλιάδες τόνοι ανά έτος. «Ζούμε πολλά χρόνια γιατί έχουμε καθαρό αέρα» λένε κάποιοι «παλιοί» στην περιοχή....Εδώ θάχουμε την τέλεια αστικοποίηση της ατμόσφαιρας στο δάσος σε όλο της το μεγαλείο!


Πράξη 10: Τα Δάση, η Πανίδα, η Χλωρίδα και οι Θάλασσες που χαιρόμαστε. Η καταστροφή αρχέγονου δάσους από εκσκαφές, από ιπτάμενη σκόνη (καθόλου αθώα όπως ισχυρίζεται η «ΕΧ»), από όξινες βροχές και απορροές τεκμηριώνεται ότι θα είναι εκτεταμένη. Τα πλούσια αρχέγονα δάση με την υπόλοιπη σπάνια χλωρίδα και πανίδα που φιλοξενούν θα υποστούν ανεπανόρθωτη ζημιά που δεν επιδέχεται σχεδόν καμία αποκατάσταση στο μέλλον. Στο θέμα αυτό η επιστήμη είναι κάθετη: Το δάσος δεν ξαναγίνεται με τεχνητή φυτική γη και μεταφυτεύσεις (όπως λέει ότι θέλει να κάνει η «ΕΧ»). Οι σχετιζόμενες δραστηριότητες (γεωργία, κτηνοτροφία, μελισσοκομία, υλοτομία) θα υποστούν τις αντίστοιχες συνέπειες. Οι θάλασσες της περιοχής, πεντακάθαρες και πόλος αναψυχής, θα έχουν τουλάχιστον την τύχη αυτής του Στρατωνίου, όπου και το «στρατηγείο» της «ΕΧ». Αλήθεια ποιος κολυμπάει ή ψαρεύει στο Στρατώνι;;;

Το πρώην...βουνό και δάσος του Κάκκαβου

Πράξη 11: Η Χρήση Τοξικών Ουσιών, η Διαχείρηση Τοξικών Αποβλήτων και η...Αποκατάσταση. Η χρήση τοξικών ουσιών (όπως κυανιούχα) επιχειρείται στρουθοκαμηλικά να αποκρυβεί από την «ΕΧ». Ποιος έχει άραγε δίκαιο; Το (με συντριπτική πλειοψηφία) ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη «γενικευμένη απαγόρευση χρήσης κυανιούχων στην εξορυκτική βιομηχανία» ή η δήλωση, ένα μήνα αργότερα της Ενωσης Ευρωπαϊκών Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων ότι «....δεν υπάρχουν ασφαλέστεροι και πιο φιλικοί στο περιβάλλον τρόποι επεξεργασίας σε βιομηχανική κλίμακα σήμερα, από αυτούς με κυανιούχα διαλύματα»;
Τα δυο πορίσματα (ΑΠΘ και ΤΕΕ) όπως και οι γνωματεύσεις διακεκριμένων επιστημόνων ασχολούνται εκτενώς με το θέμα αυτό. Η διαχείρηση τοξικών αποβλήτων (κυανίου και αρσενικού) θα γίνεται με τρόπο που είναι όχι μόνο αμφισβητήσιμος αλλά και επικίνδυνος (όπως απόρριψη σε επισφαλείς εξωτερικούς χώρους και στις στοές για αποκατάστασή τους!!). Η λεγόμενη λιθογόμωση που προτείνεται για αποκατάσταση των ορυγμάτων (ένα χαλαρό μίγμα αμμολάσπης-αποβλήτων-5% τσιμέντου) δεν πρόκειται ούτε να αντέξει ούτε να αποδώσει στο χρόνο. Το φαινόμενο της όξινης απορροής μεταλλείων (ΟΑΜ) το προσπερνάει η «ΕΧ» σαν να ήταν πρωτόγνωρο. Αλλιώς, θάπρεπε να το μελετήσει και φυσικά να προτείνει λύσεις για το πως θα αποκλειστεί στο μέλλον η απορροή θειικού οξέος και βαρέων-τοξικών μετάλλων στον υδροφόρο και στη θάλασσα.

Πράξη 12: Τα Ακραία Φυσικά Φαινόμενα και οι Αστοχίες. Η αυστηρή και τυπική Ιαπωνία δεν περίμενε τέτοιο ενδεχόμενο σαν της Fukushima. Να όμως που ήρθε και ας είχε υψηλούς δείκτες ασφαλείας. Τα περισσότερα σοβαρά παγκόσμια ατυχήματα έχουν συμβεί από αστοχίες και μη τήρηση αυστηρών κανόνων ασφαλείας. Στην περίπτωση της «ΕΧ» τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Ενώ η περιοχή «κάθεται» σε σεισμικά ρήγματα, ενώ τα ρήγματα ενεργοποιούνται από τις δραστηριότητές της «ΕΧ» (εκρηκτικά, αποστράγγιση, βουνά εξορυγμένων υλικών), ενώ η περιοχή έχει έντονα πλημμυρικά φαινόμενα, η «ΕΧ» κάνει μελέτες ασφαλείας με κανονικές συνθήκες!! Σαν να λέει ό,τι και να γίνει δεν θα φταίω εγώ «το κρίμα στο λαιμό σας». Εγώ το χρυσό μόνο θέλω να πάρω! Αποκρύπτει σεισμικότητα, αποκρύπτει πλημμυρικά φαινόμενα!
«Η χωροθέτηση όλων αυτών των εγκαταστάσεων, όπως προβλέπεται στη ΜΠΕ -σχεδόν ιππαστί επί ενός ενεργού σεισμογόνου ρήγματος ικανού να προκαλέσει καταστροφικό σεισμό- είναι πέρα από κάθε λογική και με επιστημονικά κριτήρια απορριπτέα».... (Σαράντης Δημητριάδης, Ομότιμος Καθηγητής Γεωλογίας, ΑΠΘ).
Για τη νομοθεσία Sevezo που αφορά σε «Βιομηχανικά Ατυχήματα Μεγάλης Εκτασης» (ΒΑΜΕ), «ΕΔ» και «ΕΧ» σφυρίζουν αδιάφορα...
Δεν υπάρχει ασφαλιστική εταιρεία στον κόσμο που δέχεται να καλύψει την «ΕΧ» σε περίπτωση ατυχήματος...Λέει τίποτα αυτό;;;
Θυμίζουν τίποτα αυτά από τριτοκοσμικότητα;

Με αυτό το περιβαλλοντικό σκηνικό σίγουρα θα εκτιναχτούν στα ύψη η επισκεψιμότητα και οι αξίες των περιουσιών της Χαλκιδικής! Σίγουρα θα προκόψουν όλες οι άλλες δραστηριότητες, πλην της μεταλλευτικής!


Ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Η «επένδυση»
«Επένδυση ονομάζεται η δέσμευση κεφαλαίων για ένα χρονικό διάστημα, η οποία αναμένεται να αποφέρει πρόσθετα κεφάλαια στον επενδυτή» (κλασικός ορισμός, να μην ξεχνιόμαστε).
ΕΠΕΝΔΥΣΗ; Ποια επένδυση; Με δημόσιες δωρεές και χαρίσματα; Με υποθήκη το περιβάλλον, τις περιουσίες, τις δραστηριότητες, την αξιοπρέπεια και την υγεία των κατοίκων; Με δόλωμα κάποιες πρόσκαιρες δουλειές; ΝΑΙ, ΘΕΛΟΥΜΕ επενδύσεις, όπως και ΝΑΙ, ΘΕΛΟΥΜΕ δουλειές για τον τόπο μας. ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ όμως που τουλάχιστον σέβονται τον άνθρωπο και το περιβάλλον. ΟΧΙ «ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ» που χρειάζονται περιβαλλοντικά άλλοθι για να σταθούν. ΟΧΙ «ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ» που υπαγορεύονται από το καθεστώς της μνημονιακής υποτέλειας. ΟΧΙ «ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ» που δημιουργούν «(παρα)κράτος εν κράτει».

Το μέλλον της Χαλκιδικής
Τελικά ο χρυσός αποδεικνύεται «ανάθεμα» παρά «θείο δώρο» για τη Χαλκιδική, το κοινό μας σπίτι, τον οίκο μας, τον οποίον καλούμαστε να διατηρήσουμε υγιή, καθαρό και ζωντανό, και οικονομικά και κοινωνικά και περιβαλλοντικά.
Η εκμετάλλευση των χρυσοφόρων «κοιτασμάτων» της Χαλκιδικής, με τον τρόπο και τους όρους που επιχειρείται να γίνει σήμερα είναι επαχθής αρπαγή δημόσιου πλούτου με ασήμαντα πρόσκαιρα οφέλη στην τοπική και δημόσια οικονομία και οδηγεί σε οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική εξόντωση μια περιοχή που στο μέλλον δεν θα μπορεί να αξιοποιήσει τα φυσικά πλεονεκτήματα που διαθέτει σήμερα. Δηλαδή θα μείνει τελικά μια στείρα περιοχή την οποία οι κάτοικοι θα χρειαστεί σταδιακά να την εγκαταλείψουν. Η αφαίμαξη αυτή δεν είναι ούτε ανάπτυξη ούτε βιωσιμότητα. Είναι καταστροφή όπου τους κανόνες εξόντωσης προσπαθούν να τους επιβάλλουν οι λαθροθήρες που κατέχουν τα όπλα. Ευτυχώς και τα θηράματα έχουν πολλά «όπλα» που, όπως φάνηκε, γίνονται διαρκώς περισσότερα με πιο ισχυρά το δίκαιο, την αγάπη για τον τόπο τους και την ενότητα του αγώνα τους.
Η περιοχή βρίσκεται σήμερα σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, που αν πάρει τις σωστές αποφάσεις για το μέλλον θα παραδώσει σημαντικούς πόρους στις γενιές που έρχονται. Διαφορετικά θα τις παραδώσει έναν αφιλόξενο τόπο, ακατάλληλο για κάθε γνωστή παραδοσιακή ή εναλλακτική δραστηριότητα. Μόνο έτσι θα αναπτυχθούν στέρεες οικονομικές και κοινωνικές δομές στον τόπο οι οποίες θα αντέξουν στο χρόνο. Με τις χρυσοθηρικές δραστηριότητες στο επίκεντρο της οικονομικής και κοινωνικής ζωής τα πάντα στο μέλλον θα είναι εύθραυστα και μη αναστρέψιμα. Τα χωράφια που στηρίζονται σε μονοκαλλιέργεια γίνονται στέρφα!
Θα πρέπει να επιλεγεί επομένως άμεσα το μοντέλο ανάπτυξης της περιοχής όπου όλες οι δραστηριότητες θα έχουν τη θέση που τους αξίζει. Μεταξύ αυτών θα περιλαμβάνεται και η μεταλλευτική δραστηριότητα και βέβαια στη θέση που της αξίζει: τη ΜΟΥΣΕΙΑΚΗ!
Αυτοί είναι οι λόγοι που ο συνασπισμός της λαθραίας χρυσοθηρίας γίνεται ταυτόσημος με το συνασπισμό της μνημονιακής αφαίμαξης της κοινωνίας και της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας. Αυτοί είναι οι λόγοι που επιλέγουν να χρησιμοποιήσουν παραμύθια, στρεβλώσεις της αλήθειας και εκβιασμούς σαν όπλα επιβολής. Η κοινή και επιστημονική λογική όπως και η παγκόσμια εμπειρία θεωρούνται όπλα αβλαβή, απλά γιατί βρίσκονται εκτός εμβέλειας από το μυαλό των υποψιασμένων ιθαγενών και από την αντίληψη της επιστημονικής κοινότητας... Τα αντιλαμβάνονται μόνο τα μυαλά που συνέλαβαν και υλοποιούν την «ιδέα» του εκμαυλισμού της χώρας και των πολιτών με μνημόνια και ΔΝΤ.

Ας προσέξουμε το «νόμιμο» αυθαιρετο - εκτρωμα που σχεδιάζεται για τη Χαλκιδική: Δεν θα έχει πρόστιμα...ΕΜΕΙΣ θα του πληρώνουμε για πάντα τους φόρους, το ρεύμα, την ύδρευση, την αποχέτευση, μαζί και τις ζημιές που θα προκαλεί στο περιβάλλον μας, στην υγεία μας, στις δραστηριότητές μας.
Θα επιτρέψουμε να γίνει;

Τα Μηνυματα
Ένας «Χρυσογράφος» έγραψε πρόσφατα: «απεμπλοκή της επένδυσης ύστερα από πολυετή μάχη με τη γραφειοκρατία, την πολυνομία, αλλά και την ευθυνοφοβία που χαρακτηρίζει τους υπηρετούντες στο Δημόσιο».
Αυτό ήθελε να καταλάβει ο μνημονιακός «χρυσογράφος»...αυτό έγραψε (με τόσο ωραία λόγια)... Αυτό είναι το μήνυμα των χρυσών ανταποκριτών από το μέτωπο της χρυσοθηρίας και των μνημονίων προς την Κοινωνία και τη Δημόσια Διοίκηση.
Οι πολίτες όμως εκπέμπουμε άλλα μηνύματα!

Το ΥΠΕΚΑ οφείλει να μην υποκύψει στους εκβιασμούς υπό την απειλή των όπλων των λαθροθήρων. Οφείλει να λειτουργήσει τελικά σαν Υ.Πε.Κ.Α. (Υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής) απορρίπτοντας τη ΜΠΕ και όχι σαν Υ.Πε.Κα. (Υπουργείο Περιβαλλοντικής Κατάντιας) αποδεχόμενο τη ΜΠΕ με «μαϊμουδίσιους» όρους και δηλώνοντας συνενοχή στο έγκλημα.
Όλα τα κόμματα κάνουν μέχρι σήμερα «πράσινες» και «αειφόρες» προτάσεις ανάπτυξης. Αν πραγματοποιούνταν, και δεν ήταν μόνο «πράσινες» και «αειφόρες» καραμέλες, σήμερα θα ευημερούσαμε και εμείς και το περιβάλλον. Όμως μέχρι τώρα βλέπουμε μόνο «βαμένα πράσινα άλογα»! Είδαμε αρκετά «πράσινα» και «αειφόρα» περιτυλίγματα αγαπητές (-οί) μας! Περιεχόμενο και Ουσία θα δούμε; Ή μήπως σήμερα, αγαπητές (-οί) μας, δεν το επιτρέπει, μαζί με όλα τα άλλα, και η ΜΝΗΜΟΝΙΟ - ΔΝΤ - ΚΡΑΤΙΑ;;;


Μέχρι τη στιγμή που γράφονταν οι αράδες αυτές ο «καινούριος πράσινος» δεν είχε αναλάβει ακόμα το ΥΠΕΚΑ. Αυτός θα μπορούσε ίσως να απαντήσει καλύτερα γιατί τα γνωρίζει από πρώτα χέρια (περιλαμβανομένων και αυτών που δούλευαν κάτω απ’ τα τραπέζια των «διαπραγματεύσεων»). Η επιλογή για το νέο του «μετερίζι» δικαιώνει με τον καλύτερο τρόπο τα όσα γράφτηκαν παραπάνω με την έννοια ότι οι αποφάσεις για τέτοιες περιπτώσεις χρειάζονται το μέγιστο βαθμό κοινωνικής, οικονομικής και περιβαλλοντικής αναλγησίας...
Σε κάθε περίπτωση, με όποια «άδεια», με όποιον «ιδιοκτήτη», με όποιο πρόσχημα, με όποια (μνημονιακή) μεθόδευση, να είναι ΟΛΟΙ σίγουροι ότι οι τοπικές κοινωνίες θα είμαστε στις επάλξεις με ακόμα μεγαλύτερη δύναμη γιατί κάποιοι προσπάθησαν μέχρι και την τελευταία στιγμή να μας πειθαναγκάσουν να φάμε κουτόχορτο, να αποδεχτούμε παραμύθια για χρυσούς παραδείσους και να καλοδεχτούμε την εκθεμελίωση και τον εκμαυλισμό σαν σωτηρία.

Aν η Πολιτεία θέλει να αποκαταστήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με την κοινωνία, πρέπει να αφουγκραστεί την αγωνία και την προσδοκία του πολίτη και όχι του λαθροθήρα. Αναρωτιόματε αν από μόνη της είναι σε θέση, ή ακόμα αν θέλει, να το κάνει –αφού τώρα διαφεντεύουν οι μεγάλοι μνημονιακοί αδελφοί. Πάντως εμείς μπορούμε να της δείξουμε τον τρόπο! Τουλάχιστον στον τόπο μας, σαν παράδειγμα...προς μίμηση! Όσον αφορά στην επίκληση από κάποιους της πατρίδας και του χρέους απέντι σ’ αυτήν, ας επιχειρήσουν καλύτερα να πάρουν από τις «European Goldfields» και «Ελληνικός Χρυσός» απάντηση για το ποια είναι η πατρίδα τους, γιατί εμείς τη δική μας την έχουμε κατ’ επανάληψη και αποδεδειγμένα δηλωμένη. Γι’ αυτό και όταν κάποιοι από εμάς δηλώνουν «μολών λαβέ», το εννοούν...
Πριν επιχειρήσετε, Δημοτική Αρχή Αριστοτέλη, βουλευτά Λαφαζάνη και λοιποί συνταξιδιώτες της «ΕΧ», να στήσετε τον ανδριάντα της Μεγάλης Ευεργέτιδας «ΕΧ», κρατήστε τα μάτια σας και τα αυτιά σας ανοιχτά! Το παραμύθι έχει και τέλος! Δείτε και ακούστε επιτέλους ότι αυτά τα τεχνάσματα άλλων εποχών «δόξας και δύναμης» τα βλέπουν ΤΩΡΑ οι πολίτες και η κοινωνία με μισό μάτι, μετρούν καχύποπτα κάθε κουβέντα σας και τους «έρχονται μέχρις εδώ», απλά γιατί ΤΩΡΑ γνωρίζουν ότι αυτά ακριβώς τους έχουν οδηγήσει εδώ που βρίσκονται! Στα πρόθυρα...

Και ένα μήνυμα προς τους ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ και τους ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ της «ΕΧ»: Για τους πρώτους, υπάρχει λύση για συνέχιση της εργασίας τους μέσα από σταδιακή ολοκλήρωση των σημερινών εργασιών και σταδιακή αποκατάσταση του περιβάλλοντος που μπορεί να ενταχθεί σε εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα, θέλει δεν θέλει η «ΕΧ». Για τους δεύτερους, είναι επιεικώς αφροσύνη για μια μικρή και πρόσκαιρη αμοιβή να γκρεμίσουν το ίδιο τους το σπίτι. Αύριο θα είναι αργά για να το ξαναχτίσουμε (όλοι μαζί)!
Οι εκβιασμοί της «ΕΧ» και της «δημοτικής» αρχής Αριστοτέλη οδηγούν τους εργαζόμενους και τους υποψήφιους εργαζόμενους μόνο σε κατάσταση ομηρίας. Μόνο η απαλλαγή από αυτή την ομηρία θα τους φέρει στην πλευρά που φυσιολογικά ανήκουν: στην πλευρά που δίκαια αγανακτεί και έντιμα διεκδικεί ό,τι της ανήκει!

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΡΑ, ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ, στη λαθραια και καταστροφική χρυσοθηρία!
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΡΑ στη μνημονιακη υποτέλεια και εκποιηση!
Η ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΑΥΤΟ!
ΟΙ ΣΚΟΥΡΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ!