Από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου:
«Ο άνθρωπος γεννιέται ελεύθερος, μα παντού είναι σκλάβος.
Νομίζει κάποιος πως είναι αφέντης των άλλων, μα παραμένει πιο
σκλάβος απ' αυτούς. Πώς έγινε αυτή η αλλαγή; Δεν ξέρω».
Ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ έθεσε την ερώτηση αυτή στην αρχή του
«Κοινωνικού Συμβολαίου» του, 200 χρόνια πριν.
..............
Αναμφίβολα, τα κοινωνικά συμβόλαια, όταν πραγματικά γίνονται
για τη διατήρηση της ζωής στην ανθρώπινη κοινωνία,
είναι ...
έργα αποφασιστικής σημασίας.
Όμως, κανένα είδος κοινωνικού συμβολαίου
δεν πρόκειται ποτέ να λύσει το πρόβλημα της ανθρώπινης αγωνίας.
Το κοινωνικό συμβόλαιο, στην καλύτερη περίπτωση, δεν είναι
τίποτα περισσότερο από ένα προσωρινό μέτρο για τη διατήρηση
της ζωής.
Ποτέ μέχρι τώρα δεν κατάφερε να εξαλείψει την αγωνία της ζωής.
Τα επόμενα αποτελούν τα συστατικά στοιχεία του μεγάλου αινίγματος:
Οι άνθρωποι γεννιούνται ίσοι, μα δε μεγαλώνουν ίσοι.
Ο άνθρωπος ανέπτυξε σπουδαίες θεωρίες, μα κάθε μια απ' αυτές
υπηρέτησε την καταπίεσή του.
Ο άνθρωπος είναι «Γιος του Θεού», πλασμένος «κατ' εικόνα» Του
παρ’ όλ’ αυτά είναι κι «αμαρτωλός», λεία του «Διαβόλου».
Πώς είναι δυνατό να υπάρχει ο Διάβολος και η Αμαρτία, αν ο Θεός
μόνος του δημιούργησε όλα τα όντα;
Η ανθρωπότητα δεν κατάφερε να δώσει, απάντηση στην απορία,
πώς γίνεται να υπάρχει ΚΑΚΟ, αν ένας τέλειος ΘΕΟΣ δημιούργησε
και κυβερνάει τον κόσμο και τον άνθρωπο.
Η ανθρωπότητα ρημάχτηκε από πολέμους και δολοφονίες κάθε
είδους, από την αρχή ακόμα της γραπτής ιστορίας.
Καμιά προσπάθεια για καταστολή τούτης της πληγής δεν πέτυχε.
Η ανθρωπότητα ανέπτυξε πολλά θρησκευτικά συστήματα.
Κάθ' ένα απ αυτά μεταβλήθηκε σ' έναν ακόμα τρόπο
καταπίεσης κι εξαθλίωσης.
Η ανθρωπότητα επινόησε πολλά φιλοσοφικά συστήματα για να
αντιμετωπίσει τη Φύση.
Μα η Φύση, η λειτουργική κι όχι μηχανική, όπως είναι στην
πραγματικότητα, του ξέφυγε μέσα απ' τα χέρια.
Η ανθρωπότητα επιδίωξε με λαχτάρα κάθε κομματάκι ελπίδας και
γνώσης. Μα μετά από τρεις χιλιάδες χρόνια έρευνας και στενοχώριας
κι αγωνίας και δολοφονίας αιρετικών και διωγμού των
φαινομενικά λαθεμένων θεωριών, κατάφερε να φτιάξει λίγες μόνο
ανέσεις για ένα μικρό τμήμα της ανθρωπότητας, όπως αυτοκίνητα,
αεροπλάνα, ψυγεία, ραδιόφωνα.
.............
Για κάθε μεγάλη ανθρώπινη σκέψη, η οποία τείνει προς τον
κοινό παρανομαστή του ανθρώπινου γένους, υπάρχει και μια
αντίστοιχη σκέψη του ανθρωπάκου που εξουδετερώνει την
πρωτότυπη, ελπιδοφόρα σκέψη."
--------------------------------------------------------------------------
Δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί το θυμήθηκα........
Μάλλον το βρίσκω επίκαιρο (κι όχι για θρησκευτικούς λόγους).
sxeseis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου