Kλείνουμε τις τηλεοράσεις... και ανοίγουμε το facebook

Παγκόσμια ημέρα τηλεόρασης σήμερα και ας την κλείσουμε έτσι συμβολικά, έστω και μόνο για σήμερα γιατί δεν είμαστε ικανοί να την κλείσουμε περισσότερο.. Παρά το γεγονός ότι ξέρουμε πολύ καλά, τί εκφράζει η τηλεόραση. Σε μαζικό επίπεδο είναι το μέσον κάθε εξουσίας, πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής, να χειραγωγήσει και να επιβληθεί.

Σε ατομικό επίπεδο είναι το μέσον που εκφράζει την λυσσώδη ανάγκη για κοινωνική διάκριση, αναρρίχηση και «επιτυχία» με κάθε τρόπο. Στην τηλεόραση οι πάντες μπορεί να γίνουν «επιτυχημένοι» εφόσον μπορεί με απίστευτη ευκολία να μετατρέπει το ασήμαντο σε σημαντικό και το κάθε «τίποτα» να γίνεται «κάποιος». Η τηλεόραση διαμορφώνει την ατζέντα της δημόσιας και ιδιωτικής σε κάθε χώρα του κόσμου αλλά μόνο στη δική μας αυτό γίνεται έξω από κάθε όριο και πέρα από κάθε κόκκινη γραμμή αξιοπρέπειας και αντοχής. Ξέρουμε πια πολύ καλά ότι χωρίς μια τέτοια τηλεόραση η χώρα μας δεν θα βρίσκονταν στην σημερινή κατάντια. Αλήθεια υπάρχει τίποτα το χειρότερο από έναν σκυμμένο και αποτυχημένο λαό να ζει παρακολουθώντας στα τηλεπαράθυρα τους γνωστούς «επιτυχημένους» του;

Ας κλείσουμε λοιπόν την τηλεόραση έστω μόνο και για σήμερα και ας ανοίξουμε το facebook.. Τουλάχιστον αυτό, όση αρρώστια και απάτη και να κρύβει, εκφράζει αυτήν την επείγουσα, λυσσώδη και απεγνωσμένη ανάγκη μας για επικοινωνία σε συνθήκες απομονωτισμού. Είναι το book που γράφει κάθε μέλος για το face του και το απευθύνει διαδραστικά σε φίλους και εχθρούς. Τα εκατομμύρια μέλη του, ο γιγαντισμός του και η τεράστια οικουμενικότητα του είναι και η ευλογία του. Δεν πρόκειται φυσικά να ανατρέψει τις δομές και να ισοπεδώσει τα τείχη της σύγχρονης Ιεριχούς.. Απλώς το καθημερινό ξεφύλλισμα αυτού του βιβλίου δεν εκφράζει μόνο την ανάγκη μας για επικοινωνία αλλά τελικά έχει και την πλάκα του..

αναρτήθηκε από Sofistis