Η Ευρώπη; Τώρα, είναι αργά...

Τι κοινό έχει η Ελλάδα με την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία; Είναι όλες χώρες που έχουν υιοθετήσει το ευρώ και σήμερα είναι αντιμέτωπες με την κρίση χρέους των κρατών. Μην κάνετε το λάθος να ρίξετε στην Ελλάδα το ανάθεμα, ότι δήθεν εδώ κινδυνεύουμε με χρεοκοπία μόνο επειδή οι πολιτικοί ήσαν διεφθαρμένοι. Το πρόβλημα είναι βαθύτερο και σοβαρότερο...

Ας πούμε ότι τα 300 δισεκατομμύρια ευρώ που οφείλουμε πήγαν όλα σε αγορές όπλων και μεγάλα έργα. Κι ας πούμε ότι απ’ όλα αυτά το κύκλωμα της διαφθοράς έπαιρνε μίζες της τάξης του 10%. Πιστεύετε ειλικρινά ότι τα 270 δισεκατομμύρια ευρώ κάνουν κάποια σοβαρή διαφορά σε σχέση με τα 300;




Δεν είναι έτσι και το γνωρίζουμε. Από τα 300 δισεκατομμύρια ευρώ ένα μεγάλο μέρος αφορά τόκους για χρήματα που δανειστήκαμε για να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις. Δηλαδή για χρήματα που δώσαμε για να τονώσουμε την… κατανάλωση! Προσέξτε τώρα! Ήταν γνωστό ότι οδηγούμασταν στα βράχια. Αλλά εκείνοι που σήμερα φωνάζουν στην Ε.Ε. ως απατημένοι σύζυγοι, δεν μιλούσαν χτες διότι εκείνη η κατάσταση τους εξυπηρετούσε πλήρως. Το αστείο είναι ότι το ίδιο ακριβώς συνέβη και με τους λοιπούς... τεμπέληδες του μεσογειακού νότου. Ο υπερδανεισμός ήταν κάτι καλό μέχρι πρόσφατα, επειδή η υπερκατανάλωση έδιδε διέξοδο στις εξαγωγές των μεγάλων παιδιών της παρέας. Σήμερα που η κατάσταση στη διεθνή οικονομική σκηνή έχει αλλάξει, θυμάται ο καθένας ό,τι τον συμφέρει...

Δεν θέλουμε να υποβαθμίσουμε το πρόβλημα διαφθοράς που αποδεδειγμένα υπάρχει στη χώρα μας. Ούτε να δώσουμε άφεση αμαρτιών στο παρηκμασμένο πολιτικό σύστημα για τα μεγάλα του λάθη. Θέλουμε μόνο να επισημάνουμε ότι η ιστορία της διαφθοράς, όπως παρουσιάζεται από πολλούς φίλους μας στο εξωτερικό, είναι άλλοθι για αυτά που πρόκειται να επακολουθήσουν. Είναι προπέτασμα καπνού για να χάσουμε την ουσία: Το ευρώ έχει χρεοκοπήσει, η Ευρωπαϊκή Ένωση που ξέραμε έχει χρεοκοπήσει και αναζητούν ενόχους για να φορτώσουν τις ευθύνες...

Το πρόβλημα είναι τι κάνουμε από εδώ και πέρα και έχοντας υπόψη μας τον κίνδυνο να μην είμαστε πλέον στην... Ενωμένη Ευρώπη. Ίσως όχι διότι θα διώξουν μόνο εμάς από αυτή την εκλεκτή λέσχη, αλλά διότι τα κακά παιδιά τείνουν να γίνουν η πλειοψηφία της παρέας...

Είναι θέμα μεγίστης εθνικής σημασίας να μπορέσουμε να χαράξουμε εκ νέου τη στρατηγική της χώρας. Είναι ώρα να καθίσουμε σε ένα τραπέζι να συζητήσουμε τι θα κάνουμε, ανεξάρτητα από το τι θα κάνουν οι Γερμανοί. Ίσως θα πρέπει να δουλέψουμε πάνω σε ένα ακραίο σενάριο που θέλει την Ευρώπη να διαλύεται με την μορφή που την γνωρίζουμε σήμερα. Ας πάρουμε υπόψη μας τα χειρότερα κι αυτά ας μην έρθουν...

Ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ή όχι αύριο Ε.Ε., γεγονός είναι ότι το ελληνικό μοντέλο των τελευταίων 30 ετών έχει αποτύχει. Ο υπερτροφικός δημόσιος τομέας δεν μπορεί να στηρίξει πλέον την «ανάπτυξη». Αντίθετα, χρειαζόμαστε πραγματικές επενδύσεις και πραγματικές νέες θέσεις εργασίας.

Χρειάζεται να αξιοποιήσουμε και την τελευταία μας δυνατότητα. Τι μπορούμε να πουλήσουμε; Τουρισμό; Ας καλέσουμε τους ξένους επενδυτές να βάλουν χρήματα στη χώρα και ας μηδενίσουμε την φορολογία τους. Έχουμε μεταλλεύματα που δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί το κράτος; Ας κάνει πρόσκληση σε Έλληνες επιχειρηματίες να επενδύσουν σε αυτό τον τομέα. Υπάρχουν πετρέλαια; Ας τα εκμεταλλευτούμε! Η χώρα αυτή έχει δυνατότητες. Στρατηγική δεν έχει. Καιρός να την αποκτήσουμε και για να συμβεί αυτό χρειάζεται να ανοίξει μία σοβαρή και ουσιαστική συζήτηση.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ήταν η Ευρώπη των λαών, όπως θέλαμε να πιστεύουμε, αλλά μία πρόσκαιρη συμμαχία που οδεύει προς την Δύση της. Κι εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να επανακαθορίσουμε την θέση μας στον κόσμο...

Θανάσης Μαυρίδης



Πηγή:www.capital.gr