Το μυαλό του ανθρώπου εγκλωβισμένο στο «παρόν», αποζητά να ξεφύγει, κι ο άνθρωπος αφαιρείται. Περισσότερο από το μισό χρόνο που είμαστε ξύπνιοι τον περνάμε σκεπτόμενοι κάτι άλλο, εκτός από αυτό που έχουμε -φαινομενικά- πραγματικά εστιάσει.
Στο Πανεπιστήμιο του Harvard, μελετητές αποφάσισαν να σχεδιάσουν έναν χάρτη της περιπλάνησης του μυαλού, άλλως «mind wandering»
Η Μελέτη των Killingsworth e Daniel Gilbert δημοσιεύεται στο Science και αναφέρει: «Σε αντίθεση με άλλα όντα, ο άνθρωπος ξοδεύει πολύ απ’ τον χρόνο του σκεπτόμενος αυτά που συμβαίνουν γύρω του, γεγονότα που συνέβησαν ή που πρόκειται να συμβούν στο μέλλον η που πολύ απλά δεν πρόκειται να συμβούν ποτέ».
Η «φυγή» του μυαλού, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι ο κυρίαρχος τρόπος λειτουργίας του μυαλού που εκτελείται αυτόματα ακριβώς όταν δεν είμαστε αναγκαστικά υποχρεωμένοι να ασχοληθούμε με κάτι.
.
Αφηρημένοι, περνάμε το 46,9 % της μέρας μας και υπάρχει μόνον μια πιθανότητα να πέσει αυτό το ποσοστό κάτω από το 30%: οι σεξουαλικές σχέσεις.
Εργασία, υπολογιστές, τηλεόραση και συζήτηση είναι το τέλειο σκηνικό για την περιπλάνηση του μυαλού.
Αντίθετα, με τον αθλητισμό, το παιχνίδι, τη μουσική και την ατομική φροντίδα ή την βοήθεια των παιδιών στα μαθήματά τους, το μυαλό βρίσκεται σε «στενή επαφή» με την πραγματικότητα.
Σε όλα αυτά δεν υπάρχει τίποτα το παράξενο. Το «Mind wondering» είναι πολύ διαδεδομένο, ακριβώς γιατί να σταματήσεις τη σκέψη είναι τελείως αδύνατο.
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι φτιαγμένος να δουλεύει ακατάπαυστα. Κι όσο πιο απαιτητική είναι μια εργασία, τόσο το μυαλό θα βρει ενδιαφέροντα μονοπάτια για να ακολουθήσει και δρόμους εναλλακτικούς να διασχίσει.
Η συγκέντρωση είναι πιο ψηλή στις δραστηριότητες που εμπλέκουν τον άνθρωπο συναισθηματικά, με κορυφαίο παράδειγμα τις πολύ στενές διαπροσωπικές σχέσεις.
Για να ακολουθήσουν και να καταγράψουν την «διαδρομή του μυαλού», οι επιστήμονες του Harvard χρησιμοποίησαν 2500 εθελοντές κι ένα εντελώς νέο ως ώρα εργαλείο. To iPhone με μια ειδική εφαρμογή σχεδιασμένη ειδικά γι αυτό.
Κατά την διάρκεια της ημέρας οι εθελοντές έπρεπε να επικοινωνούν μέσω web την δραστηριότητά τους και να αναφέρουν αν αφαιρέθηκαν.
Το 42,5% των περιπτώσεων παραδέχτηκε ότι είχε ευχάριστες στιγμές «φυγής», 26% είπε πως ο νους τους αποσπάστηκε από δυσάρεστες σκέψεις και το 31% των περιπτώσεων είπε ότι η φαντασία τους ήταν ουδέτερη.
Η αδυναμία να καταφέρνει κάποιος να συγκεντρωθεί προκαλεί αίσθημα ματαίωσης κι απογοήτευσης κι ίσως για το λόγο αυτό και οι δύο ερευνητές ονόμασαν το άρθρο τους «Νους αφηρημένος είναι νους λυπημένος».
Να είναι αυτός ο λόγος, συμπληρώνουν, για τον οποίος πολλές φιλοσοφίες και θρησκείες διδάσκουν ότι το μυστικό της ευτυχίας είναι να ζει κάποιος το «παρόν»,
εκπαιδεύοντας τους ασκούμενους να συγκεντρωθούν στο «εδώ και τώρα» και να αντιστέκονται σε περισπάσεις και φυγές.
Ίσως τελικά εκτός από το sex, ο διαλογισμός ή προσευχή να είναι μια ακόμη δραστηριότητα του νου, αδιαπέραστη στις περιπλανόμενες σκέψεις.
http://www.repubblica.it/scienze/2010/11/12/news/cervello_distratto_ricerca_harvard-9026443/
antinews.gr.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου