Στα όρια του ο κύκλος του νερού στον πλανήτη

Ο κύκλος του νερού στον πλανήτη έχει αγγίξει τα όριά του. Νέοι υπολογισμοί από διεθνή ομάδα επιστημόνων δείχνουν ότι η ποσότητα του ύδατος που εξατμίζεται στην ατμόσφαιρα ανήλθε στα ανώτατα επίπεδά της πριν από δώδεκα χρόνια και, πλέον, μειώνεται, σύμφωνα με την αμερικανική επιθεώρηση Nature.

Ο Μάρτιν Γιουνγκ του Ινστιτούτου Βιογεωχημίας Μαξ Πλανκ στην Ιένα της Γερμανίας και άλλοι επιστήμονες υπολόγισαν τις τάσεις ολικής εξάτμισης - της ποσότητας των υδρατμών που εισέρχεται στη ατμόσφαιρα - μεταξύ 1982 και 2008. Διαπίστωσαν ότι η ολική εξάτμιση ήταν σε ανοδική τροχιά μέχρι το 1998, όπως αναμενόταν

άλλωστε σε ένα θερμαινόμενο παγκόσμιο κλίμα. Η τάση αυτή αντιστράφηκε το 1998, καθώς η υγρασία που εξατμιζόταν στην ατμόσφαιρα άρχισε να μειώνεται.

Σε ορισμένες περιοχές, η άνοδος της θερμοκρασίας τράβηξε όλο το διαθέσιμο νερό από το έδαφος, υποστηρίζει ο Στέφεν Ράνινγκ του πανεπιστημίου της Μοντάνα, στις ΗΠΑ, ο οποίος συμμετείχε στην ομάδα επιστημόνων. Αν και η υγρασία επιστρέφει στη γη ως βροχή, πέφτει αλλού, αφήνοντας περιοχές όπως η Αυστραλία τελείως

ξερές.

Τα μέλη της επιστημονικής ομάδας υποστηρίζουν ότι καθώς η θερμοκρασία της ατμόσφαιρας έχει ανέβει, η ατμόσφαιρα μπορεί να κατακρατήσει περισσότερο νερό, στην ουσία, παγιδεύοντάς το. Η εξέλιξη αυτή αφήνει λιγότερο νερό στο έδαφος, για τη διατήρηση του κύκλου ύδατος. «Υπάρχει ζήτηση, αλλά δεν υπάρχει προσφορά», λέει ο Στέφεν Ράνινγκ.

Η εικόνα αυτή ενισχύεται και από μετρήσεις μέσω δορυφόρων που δείχνουν υποχώρηση των επιπέδων υγρασίας του εδάφους, σε πλανητικό επίπεδο. Η τάση αυτή εμφανίζεται ισχυρότερη στο νότιο ημισφαίριο, ιδιαίτερα στη Νότια Αμερική και την Αυστραλία. «Σε όλον τον πλανήτη, βλέπουμε ισχυρότερες και μεγαλύτερης διάρκειας ξηρασίες», προσθέτει ο Αμερικανός επιστήμονας.

Η άνοδος της θερμοκρασίας είναι μια πιθανή εξήγηση, αλλά για την εξέλιξη αυτή μπορεί να ευθύνεται και η ρύπανση, που εμποδίζει την ηλιακή ενέργεια, υποστηρίζει ο Μάρτιν Βιλντ, του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Ζυρίχης.

Τα επίπεδα ρύπανσης έβαιναν μειούμενα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '90, λόγω των μέτρων που ελήφθησαν στον αναπτυγμένο κόσμο για βελτίωση της ποιότητας του αέρα που αναπνέουμε. Αυτό αύξησε την ποσότητα ηλιακού φωτός που έφθανε στο έδαφος και έδινε ώθηση στην ολική εξάτμιση. Οι αλλαγές αυτές σταμάτησαν στα τέλη της δεκαετίας, την περίοδο, περίπου, που έπαψε να αυξάνεται η ολική εξάτμιση.