Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Βουνό και θάλασσα μαζί. Στρατώνι Χαλκιδικής, υπέροχες παραλίες δίπλα από προστατευόμενο δάσος

Ενα όμορφο παραθαλάσσιο χωριό της Χαλκιδικής πού κέρδισε την αθανασία από τους στίχους του Νίκου Καββαδία στη Fata Morgana:
«Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες του Σινά.
Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατώνι.
Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά,
Μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει».
Κι αυτό έγινε επειδή το φορτηγό πλοίο που δούλευε ο ποιητής, φόρτωνε κάποια εποχή μεταλλεύματα από το λιμάνι του Στρατωνίου. Το χωριό απέχει 102 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη και 56 χλμ. από τον Πολύγυρο την πρωτεύουσα του νομού.


Η περιοχή κατοικούνταν από τα αρχαιότατα χρόνια και η μεταλλευτική δραστηριότητα στο Στρατώνι και στα γύρω χωριά ανάγεται στο 600 π.Χ. περίπου. Οι ανασκαφές του 1962 έδειξαν ότι το Στρατώνι χτίστηκε στη θέση της αρχαίας πόλης Στρατονίκης που ιδρύθηκε πιθανότατα από τον Δημήτριο τον Πολιορκητή, προς τιμήν της μητέρας του Στρατονίκης ή της ομώνυμης κόρης του. Πριν από σαράντα περίπου χρόνια βρέθηκε στο Στρατώνι ένα ηρώο, ένα διθάλαμο δηλαδή ταφικό μνημείο, με δύο ανδρικά αγάλματα και ένα γυναικείο, γνωστό σαν «Δέσποινα» του Στρατωνίου, που εκτίθεται στο Μουσείο Πολυγύρου. Από τις επιγραφές κυρίως, που βρέθηκαν εκεί, το μνημείο χρονολογείται περίπου στο τέλος του 1ου αιώνα π.Χ

Τα μεταλλεία
Το Στρατώνι, σαν χωριό δημιουργήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και ήταν άρρηκτα δεμένο με τη μεταλλευτική δραστηριότητα. Μάλιστα λόγω αυτής ο πληθυσμός αυξήθηκε αλματωδώς, καθώς έρχονταν πολλοί κάτοικοι από γύρω χωριά, αλλά και από πολλά μέρη της Ελλάδας για να απασχοληθούν ως εργατικό δυναμικό στα μεταλλεία.

Bέβαια, τα πλούσια κοιτάσματα μεικτών θειούχων μεταλλευμάτων ήταν γνωστά από την αρχαιότητα και τους βυζαντινούς χρόνους. Εικάζεται εξάλλου πως η ονομασία Χαλκιδική προήλθε από τα κοιτάσματα χαλκού που υπήρχαν στον νομό. Ο πληθυσμός αυξήθηκε σημαντικά με τους πρόσφυγες που κατέφυγαν εδώ μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Το 1932 το χωριό γνώρισε εκτεταμένες καταστροφές από τον σεισμό που είχε επίκεντρο τον κόλπο της Ιερισσού και θρήνησε μεγάλο αριθμό θυμάτων.

Στα αμέσως επόμενα χρόνια ανοικοδομήθηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου. Οι κάτοικοί του, αν και προερχόμενοι σε μεγάλο ποσοστό από διαφορετικές περιοχές, αποτέλεσαν ένα ενιαίο, αρμονικό σύνολο με υψηλό βιοτικό επίπεδο και διακρίθηκαν για την αγάπη τους για τον πολιτισμό. Σε όλη τη διάρκεια της ιστορικής του πορείας το Στρατώνι υπήρξε πλούσιο σε καλλιτεχνικά δρώμενα και τοπικές εκδηλώσεις. Ανέβασμα ερασιτεχνικών θεατρικών παραστάσεων -προπολεμικά ακόμη- ίδρυση μουσικογυμναστικού ομίλου ήδη τη δεκαετία του ’50, εκθέσεις ζωγραφικής, λειτουργία μπάντας, χορευτικό συγκρότημα, διοργάνωση εντυπωσιακών αποκριάτικων εκδηλώσεων, τριήμερα ειρήνης, συναυλίες μεγάλων καλλιτεχνών είναι μερικά δείγματα της πολιτιστικής παράδοσης που έχει το Στρατώνι να επιδείξει και που συνεχίζεται και σήμερα μέσα από τη δραστηριότητα των τοπικών συλλόγων.

Σήμερα το παραθαλάσσιο αυτό χωριό χτισμένο στο μυχό του κόλπου της Ιερισσού, αριθμεί 1.000 περίπου κατοίκους κι αποτελεί δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Σταγείρων-Ακάνθου.

Ενα ήσυχο μέρος με αρκετές όμορφες παραλίες και γραφικές γωνιές. Αυτή είναι και η ιδιαιτερότητα του σε έναν πολύ τουριστικό νομό. Θα νιώσετε την «πατίνα» του χρόνου κάτι σαν μια ρομαντική αύρα που πλανιέται στον αέρα. Ακόμα εκτός από τις ωραίες παραλίες περιβάλλεται και από πυκνά δάση. Είναι, αν θέλετε, ένας έξοχος συνδυασμός βουνού και θάλασσας. Το κοντινό Στρατονικό όρος, ύψους 850 μ., προστατεύεται από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα «NATURA 2000», ως περιοχή ιδιαίτερης οικολογικής σημασίας

Οι παραλίες

Paraty All Day Beach Bar. Εχει βραβευθεί με γαλάζια σημαία και είναι η μοναδική οργανωμένη παραλία της περιοχής (WC, ντους, κάδοι απορριμμάτων, φαρμακείο, χώρος υποδοχής).

Δημοτική παραλία Στρατωνίου. Ακριβώς μπροστά στο χωριό έχει μήκος 900 μέτρων. Υπάρχουν δύο δημοτικά αναψυκτήρια και είναι προσβάσιμη από παντού. Διαθέτει και ράμπα για άτομα με αναπηρία από την πλευρά του λιμανιού.

Καρβουνόσκαλα. Βρίσκεται σε έναν μικρό κόλπο από την πλευρά του λιμανιού και έχει μήκος περίπου 200 μέτρα. Είναι ήσυχη και προσβάσιμη.

Καλαμούδι. Αμέσως μετά την Καρβουνόσκαλα είναι η αγαπημένη των κατασκηνωτών. Η πρόσβαση είναι μάλλον άσχημος χωματόδρομος.

Κουρί. Βρίσκεται στα 4 περίπου χλμ. από το Στρατώνι στον δρόμο για Ιερισσό και είναι τεράστια (2 χλμ.) και πανέμορφη.

Χρήσιμες πληροφορίες

Πώς θα πάτε:

Από Θεσσαλονίκη ο συντομότερος, αλλά και γρηγορότερος δρόμος είναι μέσω Εγνατίας Οδού για Σταυρό-Ολυμπιάδα-Στρατώνι

Πού θα μείνετε:

«Αρ. Τσανάκας». Ωραιότατα επιπλωμένα studios πάνω στη θάλασσα και φιλικότατη ατμόσφαιρα. Στρατώνι, τηλ. 23760-22.376 & 6978.746.922, www.aristidis-rooms.gr

Πού θα φάτε:

Στα δημοτικά αναψυκτήρια σερβίρουν ωραιότατες ποικιλίες για ούζο ή τσίπουρο (το τσίπουρο στην περιοχή είναι με γλυκάνισο). Πολύ καλά θα φάτε και στις δύο ταβέρνες του χωριού. Τα ψάρια είναι πάντοτε φρέσκα.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 4/9/10

Αναρτήθηκε από ΡΕΣΠΕΝΤΖΑ

1 σχόλιο :

lu είπε...

Aναδημοσίευσα το συγκεκριμένο άρθρο, όχι τόσο για να τονίσω την ομορφιά της Χαλκιδικής αλλά πολύ περισσότερο για να θίξω την διαστρέβλωση κι την αντίφαση των δεδομένων.
1)Τόσο απλά και χαμογελαστά παρουσιάζεται η μεταλλευτική ιστορία (και προϊστορία) της περιοχής χωρίς καν να γίνεται μία σύγκριση στον τρόπο μεταλλευτικής δραστηριότητας του παρελθόντος σε σύγκριση με τις τωρινές υπάρχουσες συνθήκες . [Έτσι συμπληρώνω εγώ και λέω. Κάποτε (και εννοώ τα πολύ παρελθοντικά χρόνια) η εκμετάλλευση γινόταν με τρόπο που δεν καταστρεφόταν το περιβάλλον και με μέσα –ας πούμε- «περιβαλλοντικά». Θα μου πείτε, «ήρθε η ανάπτυξη». «Ωραία», λέω εγώ, αλλά ας αναλογιστεί ο καθένας ότι η «εκμεταλλευτική ανάπτυξη» πλέον σημαίνει αφυδάτωση και αποστράγγιση των υδάτινων πόρων, κυάνιο (=καρκίνος), κατακρεούργηση τεραστίων διαστάσεων γης και σε καμία περίπτωση δε μπορεί να ταυτιστεί με την «εκμετάλλευση» των παρελθοντικών χρόνων. Ακόμη, πάντα στο παρελθόν με την «μεταλλευτική δραστηριότητα» επωφελούνταν άμεσα από την εξόρυξη οι ντόπιοι –ας πούμε «εκμεταλλευτές», αντιθέτως τώρα το μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαίων και των κερδών «φεύγει» στο εξωτερικό και στον τόπο μένει μόνο η καταστροφή.
2)Δεν είναι δυνατόν μέσα στο ίδιο άρθρο να αναφέρεται το απίστευτου κάλους του δασικού τοπίου της περιοχής (προστατευμένη περιοχή NATURA) την ίδια στιγμή που η μεταλλευτική εταιρία προσπαθεί να λάβει την άδεια για την καταστροφή του συγκεκριμένου ορεινού/δασικού τοπίο για να επεκτείνει τις μεταλλευτικές τις δραστηριότητες.
Συμπέρασμα: Μόνο στο Ελλαδιστάν μία ορεινή/δασική περιοχή είναι «προστατευμένη» από το πρόγραμμα NATURA, ενώ παράλληλα διεξάγονται εκεί μεταλλευτικές δραστηριότητες. Και φυσικά μόνο στο Ελλαδιστάν προκύπτουν τέτοια αντιφατικά και ευκολοχώνευτα άρθρα παραπληροφόρησης…