Σύμφωνα με τον πανεπιστημιακό Δ. Κωστόπουλο, από την Κεντρική Μακεδονία έως τη Θράκη υπάρχουν ζώνες διαμαντιών, που εάν εξορυχθούν μπορούν να αξιοποιηθούν σε πλήθος βιομηχανικών εφαρμογών Εναν θησαυρό από ορυκτά διαμάντια κρύβει στα έγκατά της η γη της βόρειας Ελλάδας. Αν αξιοποιηθεί, θα μπορούσε να αποτελέσει έναν βασικό πυλώνα ανάπτυξης της περιοχής.
Ζώνες διαμαντιών υπάρχουν στη βόρεια Ελλάδα σύμφωνα με τον επίκουρο καθηγητή του Πανεπιστήμιου Αθηνών (Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος), Δημήτρη Κωστόπουλο. Ο ίδιος αναφέρει ότι συγκεκριμένες περιοχές είναι άμεσα συγκρίσιμες -αν όχι μεγαλύτερες- με την καλύτερα μελετημένη και τεκμηριωμένη αδαμαντοφόρο ζώνη πετρωμάτων του φλοιού στον κόσμο, αυτή του Κοκτσετάφ του Καζακστάν.
Διαμάντια σε πετρώματα του φλοιού ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1999, από τον Δ. Κωστόπουλο, κοντά στα χωριά Γαλαρινός, Λιβάδι και Μαραθούσα του Νομού Χαλκιδικής, 20-40 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Θεσσαλονίκης.
Ο Δ. Κωστόπουλος διευκρινίζει ότι δεν πρόκειται για διαμάντια που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πολύτιμοι λίθοι, αλλά να αξιοποιηθούν σε πλήθος άλλων βιομηχανικών εφαρμογών, όπως: τρυπάνια, τροχοί κοπής, λειαντικά, τριβείς υψηλής απόδοσης, αμόνια για πειράματα υψηλών πιέσεων στο εργαστήριο, μικροτσίπ, απορροφητές θερμότητας (στα ηλεκτρονικά).
Δημήτρης Κωστόπουλος, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου ΑθηνώνΟι περιοχές στη βόρεια Ελλάδα όπου εμφανίζονται πετρώματα με διαμάντια περιλαμβάνουν τους ορεινούς όγκους των νομών Θεσσαλονίκης και Κιλκίς στην Κεντρική Μακεδονία και μία στενή ζώνη που εκτείνεται -ασυνεχώς- κατά μήκος 100 χιλιομέτρων και πλέον από το Κάτω Νευροκόπι της Δράμας μέχρι τη Σιδηρώ του Εβρου, διατρέχοντας έτσι την ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη.
Η δεύτερη είναι άμεσα συγκρίσιμη, αν όχι μεγαλύτερη, με την καλύτερα μελετημένη και τεκμηριωμένη αδαμαντοφόρο ζώνη πετρωμάτων του φλοιού στον κόσμο, αυτή του Καζακστάν.
Τα διαμάντια εμφανίζονται ως εγκλείσματα σε διάφορα ορυκτά όπως το ζιρκόνιο, ο γρανάτης και ο βιοτίτης και έχουν μεγέθη που κυμαίνονται από 2 έως 150 χιλιοστά του χιλιοστού.
Διαμάντι 7.000 καρατίων: Για την ανακάλυψη του μεγαλύτερου διαμαντιού, με βάρος περίπου 7.000 καράτια, ανά τον κόσμο σεμνύνεται αδαμαντωρυχείο στη Νότιο Αφρική. Ο γιγαντιαίος λίθος, που έχει μέγεθος καρύδας και λάμπει με πρασινωπή απόχρωση, ήρθε στο φως σε ορυχείο της Βορειοδυτικής Επαρχίας της Νοτίου Αφρικής. Σημειώνεται ότι το ένα καράτι ισούται με 0,2 γραμμάρια. Το συγκεκριμένο διαμάντι έχει βάρος διπλάσιο από το -μεγαλύτερο μέχρι πρότινος- διαμάντι Cullinan, γνωστό και ως Μεγάλο Αστρο της Αφρικής, το διάσημο διαμάντι του βρετανικού στέμματος, το οποίο κοσμεί το σκήπτρο του βασιλιά Εδουάρδου στον Πύργο του Λονδίνου και είχε αρχικό βάρος 3.106,75 καράτια. Βρέθηκε στην Αφρική το 1905 και κόπηκε σε 9 μεγάλα και 96 μικρά κομμάτια
Για σύγκριση, στο Καζακστάν, περίπου το 80% των διαμαντιών έχουν μέγεθος που κυμαίνεται από 20 έως 70 μικρόμετρα.
Τα ελληνικά διαμάντια έχουν πιστοποιηθεί με τη μέθοδο φασματοσκοπίας λέιζερ Ράμαν, καθώς και με τη μέθοδο περιθλασιμετρίας ακτίνων Χ. Μία σύγκριση των πιστοποιημένων περιοχών αδαμαντοφόρων πετρωμάτων του φλοιού ανά τον κόσμο μεταξύ των ετών 1999 και 2003 καταδεικνύει την αποδοχή της ελληνικής Ροδόπης ως μίας τέτοιας περιοχής από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα ήδη από το 2003.
Koh-I-Noor: Αυτό το διαμάντι έχει την αρχαιότερη καταγραφή στην ιστορία, αφού υπάρχει σε αναφορές από το 1304. Κόπηκε εκ νέου κατά τη διάρκεια της βασιλείας της βασίλισσας Βικτωρίας, για να κοσμήσει το βρετανικό στέμμα. Τώρα ζυγίζει 108,93 καράτια και ο μύθος λέει ότι το διαμάντι ήρθε στη γη ως δώρο από τον θεό στην Ινδία
Η εμπειρία από το Καζακστάν έχει δείξει ότι τα αδαμαντοφόρα πετρώματα καταλαμβάνουν επιμήκεις ζώνες των οποίων τα πάχη κυμαίνονται από 2-80 μέτρα, ενώ το συνολικό πάχος του κοιτάσματος (ζώνη οικονομικής εκμετάλλευσης) δεν ξεπερνά τις μερικές εκατοντάδες μέτρα.
Οι ζώνες αυτές βυθίζονται με μεγάλες κλίσεις (60-80°) υπό το έδαφος. Οι τεράστιες γεωλογικές ομοιότητες μεταξύ της αδαμαντοφόρου ζώνης της βόρειας Ελλάδας και αυτής του Καζακστάν συνηγορούν υπέρ της εκτίμησης ότι τα πιθανά ελληνικά αποθέματα είναι συγκρίσιμα με αυτά του Καζακστάν.
The Excelsior: Αυτό το διαμάντι δεν είναι μόνο ένα από τα μεγαλύτερα διαμάντια, αλλά είναι συγκεκριμένα το δεύτερο μεγαλύτερο διαμάντι που έχει βρεθεί ποτέ
Βέβαια, η πλήρης εικόνα του μεγέθους και της έκτασης των ελληνικών αδαμαντοφόρων κοιτασμάτων θα προκύψει μόνο μετά το πέρας εκτεταμένων επιστημονικών ερευνών.
Το διαμάντι
Το πιο λαμπερό και ανθεκτικό
Είναι το σκληρότερο, το πλέον ανθεκτικό και λαμπερό αντικείμενο στον πλανήτη. Προέρχεται από το περισσότερο διαδεδομένο υλικό στη φύση, τον άνθρακα, αλλά η διαδρομή και γένεσή του πηγαίνει μερικά εκατομμύρια χρόνια πίσω στο παρελθόν όταν διαμορφωνόταν η μάζα της Γης.
Η έκλυση ενέργειας μέχρις ότου η Γη πάρει σφαιρικό σχήμα δημιούργησε στο κέντρο της τεράστιες πιέσεις και θερμοκρασίες και έτσι άρχισαν να παράγονται κρύσταλλοι ή διαμάντια. Οσο ο φλοιός της κρύωνε, τα διαμάντια από τα έγκατα της Γης έφτασαν προς την επιφάνεια κυρίως μέσω των διαρκών εκρήξεων των ηφαιστείων και της λάβας που ερχόταν προς τα επάνω ή από διαβρώσεις των άνω στρωμάτων μέσα από τα οποία βρήκαν διέξοδο νερά και έφτασαν στην επιφάνεια παρασύροντας τους πολύτιμους λίθους.
Στα μεγάλα προσόντα του διαμαντιού που το καθιστούν ένα από τα χρησιμότερα ορυκτά είναι ο ομοιοπολικός δεσμός, η διαύγεια, η υπερβολική σκληρότητα, η υψηλή θερμική αγωγιμότητα και η ηλεκτρική αντίσταση. Περίπου 500 τόνοι διαμαντιού εξορύχθηκαν παγκοσμίως τα τελευταία 100 χρόνια, ενώ η παραγωγή μόνο το 2000 έφθασε τους 24 τόνους. Διαμάντια πάνω από 100 γραμμάρια (500 καράτια) είναι σπάνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου