Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

Ο KID GALAX ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟ VERYROUND

Ένα πρωί με γκρίζο ουρανό, τη Δευτέρα στις 14 Μαίου, συναντήθηκα με τον Kid Galax για ένα καφέ σε ένα συνοικιακό στέκι της γειτονιάς του. Απλός, καθημερινός και με το ιδιαίτερο του στυλ, μας μίλησε για τη δουλειά του,την αγάπη του για τη μουσική, τις σκέψεις του για το μέλλον κ.α...

Περιέγραψε μου με λίγα λόγια τη μουσική σου ;

Σαν γκρουπ είμαστε σε μια φάση μεταβατική και επειδή πρέπει να βάλω μια ταμπέλα καλώς ή κακώς θα έβαζα melodramatic pop. Η μουσική είναι κιθαριστική pop και δε θα έβαζα ούτε indie, ούτε indie pop. Έχει κάποια στοιχεία η μουσική που ίσως ξεφεύγουν λίγο, είτε προς ιδιαίτερα πράγματα είτε προς πιο mainsteam αλλά επειδή τα περισσότερα κομάτια μπορεί να φαίνονται χαρούμενα για κάποιον, έχουν όμως και κάτι το δραματικό και γι'αυτό το λόγο βάζω τον τίτλο melodramatic-pop.

Πως προέκυψε η ενασχόληση σου με τη μουσική και η αγάπη σου για το τραγούδι;

Από πέντα χρονών θυμάμαι τον ευατό μου να ακουώ τραγούδια σε κασσέτες. Ο μεγάλος μου αδερφός άκουγε πολύ μουσική και κυρίως ξένη μουσικη, από Depeche Mode μέχρι και Michael Jackson. 'Ελληνική μουσική δεν άκουγα, δυστυχώς ή ευτυχώς. Με επηρρέασε αρκετά λοιπον ο αδερφός μου και αυτό το γνωρίζουν όσοι με θυμούνται από τα παιδικά μου χρόνια.

Πριν τελειώσει το 2011, βγήκε στην αγορά η νέα σου δισκογραφική δουλειά με τίτλο ''lullabites''. Πες μας λίγα λόγια για αυτήν;

Κάναμε με τον παραγωγό και την εταιρεία μια ''συγκομιδή'' τραγουδιών από το υλικό που υπήρχε και επιλέξαμε τραγούδια που θα είναι προσιτά στο αυτί του ευρύ κοινού και θα είναι ευχάριστα στο να τα ακούει. Παρ'όλα αυτά δε ξέρω αν η κίνηση αυτή ήταν σωστή ή λάθος. Καταλήξαμε λοίπον σε 13 τραγούδια, 10 αγγλόφωνα και 3 ελληνόφωνα και έτσι δημιουργήσαμε το άλμπουμ με τίτλο ''lullabites''.

Όντας οπαδός της ξένης μουσικής, πως πρόεκυψε ο ελληνικός στίχος στη μουσική σου;

Όταν έκανε ο Monsieur Minimal το άλμπουμ ''pasta flora'', πολλά απο τα τραγούδια του δίσκου τα γνώριζα είτε επειδή τα είχαμε δουλέψει μαζί παλιότερα το 2005-2006, είτε επειδή μου τα έβαλε να τα ακούσω. Στο δίσκο υπάρχει ένα τραγούδι με τίτλο ''κοπέλα'' το οποίο είναι και το πρώτο τραγούδι που έγραψα με ελληνικό στίχο. Μου φαίνεται εύκολο αν μου ζητούσε κάποιος να του γράψω, νομίζω ότι θα μπορούσα να το κάνω. Τα τρία τραγούδια που υπάρχουν στο δίσκο μου είναι γραμμένα απο την περίοδο εκείνη που είχα γράψει για το Μ.Μ και γενικότερα κάνω απόπειρες να δοκιμάσω ελληνικούς στίχους και πειραματίζομαι.

Πες μου 5 λέξεις για να χαρακτηρίσεις τη νέα σου δουλειά.

Η πρώτη λέξη που θα έλεγα είναι ''pop-τραγουδοποιία'' όσο αναφορά τις φόρμες των τραγουδιών. ( εισαγωγή - κουπλέ - ρεφραίν - κουπλέ - ρεφραίν και τέλος ). Σα δεύτερη θα έβαζα τη λέξη ''αισιόδοξο''. Τρίτη, η λέξη ''προσωπικό'' όσο αναφορά τους στίχους. Τέταρτη θα έλεγα ''έναρξη'' , καθώς είναι το πρώτο μου βήμα στη δισκογραφία και τέλος θα πω το χαρακτηρισμό '' γλυκόπικρο'' γιατί πιθανόν να μετάνιωσα για κάποιες επιλογές που έχω κάνει γιατί δεν έιχα την πολυτέλεια του χρόνου να κάνω κάποιες αλλαγές που θα ήθελα.

Το όνομα kid galax πως προέκυψε;

Το όνομα προέκυψε από ένα μαγαζι με ηλεκτόνικα παιχνίδια που λέγοταν Galaxy αλλά το ''y'' είχε φύγει από την ταμπέλα και έτσι το εμπνεύστηκα και το χρησιμοποίησα. Ήταν μαγαζί που οι γονείς μας δε μας άφηναν να πηγαίνουμε διότι ήταν αρκετά hardcore θα έλεγα και δεν ήταν καλό για αυτούς.

Που εμφανίζεσαι αυτήν την περίοδο και ποια τα σχεδιά σου για το καλοκαίρι;

Αυτόν το μήνα έχoυμε μερικες εμφανίσεις. Τετάρτη 16/05 στο Rover Bar στα Λαδάδικα, το οποίο θα αποτελείται από ένα σόλο ακουστικό σετ. Την Τετάρτη 23/05 μαζί με Jane Doe, στο Νέο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης όπου θα πραγματοποιηθεί το 1ο Μουσικο Φεστιβάλ με τίτλο ''support your local heroes!'' και το διοργανώνει ο δήμος Θεσσαλονίκης. Τέλος στην Αθήνα στο 6 D.O.G.S στο μοναστηράκι θα παίξουμε μαζί με τους '' Paris Glove'' στις 30/05, ημέρα Τετάρτη. Τώρα όσον αναφορά το καλοκαίρι έχουμε κλέισει σε διάφορα beach-bar στη Χαλκιδική, στη Ζάκυνθο, στη Λάρισα στον Αγιόκαμπο και από τον Αυγουστο θα μπούμε σιγα σιγα στο στούντιο για να ξεκινήσουμε τη νέα μας δουλειά για την οποία έχουμε ήδη τρία έτοιμα κομάτια. Το Σεμπτέμβριο έχουμε κλέισει και μία εμφάνιση στη Μονή Λαζαριστών.

Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού στο νέο σου άλμπουμ και ποια η γνώμη σου για την πειρατεία στη μουσική;

¨Οπως το περίμενα, δε περίμενα να πουλήσει και πάρα πολυ αλλά είναι αρκετά θετίκη. Είναι πολύ νωρίς ακόμα για να βγάλω συμπεράσματα. Tο ευχάριστο είναι ότι υπάρχει καλό feedback στα live αν και υπάρχει ένα άλλο πρόβλημα, που δε μπορούμε να πλησιάσουμε την περιφέριεια για ζωντανές εμφανίσεις. Αυτό συμβαίνει λόγω budget και κυρίως του χώρου. Δεν είμαστε ευέλικτο σχήμα όπως θα ήταν ένα ντουέτο. Σχετικά με την πειρατεία δε θα έλεγα οτι με ενοχλεί. Αυτό που με πειράζει και το βλέπω και στον ευατό μου είναι οτι μπορεί να ακούσω αυτήν την εβδομάδα είκοσι καινούργιες δουλειές και αν με ρωτήσεις να θυμάμαι μόνο τις τρεις. Είναι το έυρος των πληροφοριών ( για τη μουσική ) τόσο μεγαλο που δε το αφομοιώνεις και αν σου μένει κάτι είναι πολύ μικρό και αυτό είναι κακό. Από την άλλη είναι καλό γιατί προβάλλεται η δουλεία σου και σε μαθαίνουν πολύ πιο έυκολα. Αναρρωτιέμαι όμως πολλές φορές αν αυτός που σε ακούει, σε αφομοιώνει πραγματικά ή σε ακολουθεί γιατί είδε μια ωραία φωτογραφία και έχεις γίνει μόδα;

Ποιά είναι σύνθεση του γκρουπ και πως βρεθήκατε;

Όταν ήρθα μόνιμα στη Θεσ/νίκη το 2008 έγραφα μουσική σε ένα στούντιο μόνος μου. Αργότερα γνώρισα τον Άρη τον Καρακάση ( κιθάρα, φωνή, programming ) και συνεχίζαμε και γράφαμε, μέχρι που μαζέψαμε υλικό το οποιό ήταν έτοιμο για την πρώτη μας δουλειά. Αποφασίσαμε να βγάλουμε το πρώτο μας αλμπουμ. Έτσι λοιπόν, βρήκαμε μπασίστα τον Λάζαρο Γουναρίδη, ο οποίος έχει παίξει σε διάφορα σχήματα της πόλης, αν και άλλης φιλοσοφίας μουσικός, του πρότεινα να γράψει και αυτός αν θέλει. Στη συνέχεια ανακαλύψαμε το Βασίλη Μπαχαρίδη ( ντράμερ του Αγγελάκα) , ήρθα σε επαφή μαζί του και συνεργαστήκαμε αρκετά καλά. Συμμετείχαν στο άλμπουμ και άλλοι μουσικοί βέβαια, όπως ο Τάσος Τατάρογλου στην τρομπέτα, ο οποίος έγραψε τρία κομάτια, η Μαρία Παπαδοπούλου στο πιάνο κ.α.. Όταν ήρθαν όμως οι ζωντανές εμφανισεις ο Βασίλης δε μπορούσε να μπει ενεργά λόγω δουλειάς. Γι' αυτό και πήραμε τον Μπάμπη Πετσίνη ( ex ''Sleeping Pillow'' ) με τον οποίο έχω αρκετά κοινά ακούσματα και υπάρχει μια πολύ καλή συνεργασία μεταξύ μας. Η τωρινή σύνθεση του γκρούπ είναι : εγώ, Άρης Καρακάσης ( κιθάρα, πλήκτρα, programming) Μπάμπης Πετσίνης ( τύμπανα ) και Λάζαρος Γουναρίδης ( μπάσο ). Θα θέλαμε να είμαστε περισσότερα άτομα, έξι για παράδειγμα, αλλά αυτό είναι αδύνατο λόγω budget και συντονισμού για να βρισκόμαστε στις πρόβες.

Αν έβλεπες το αλμπουμ σε κάποια δισκοθήκη ενος σπιτιού, ανάμεσα σε τι άλλους δίσκους το φαντάζεσαι;

Σίγουρα θα ήταν ανάμεσα στα ελληνικά αγγλόφωνα συγκροτήματα που έχουν βγάλει δουλειά πριν το 2011. Επίσης φαντάζομαι το άλμπουμ ανάμεσα στο Unplugged των Nirvana ή στους Whitest Boy Alive με τους οποίους έχουμε πολλά κοινά στοιχεία. Tέλος το φαντάζομαι σε γυναικεία δισκοθήκη, όπου έχει πάει το κορίτσι και έχει αγοράσει από το δικοπωλείο ένα καινούργιο άλμπουμ απο μία ελληνική εταιρεία.

'Εχεις κάνει μέχρι στιγμής δύο πολύ ωραία videoclip, το ''western robot'' και το ''dear diary''. Ποιός είναι ο σκηνοθέτης και ποιά η εμπειρία σου με τις δουλειές αυτές;

Το ''Dear Diary'' το σκηνοθέτησε ο Κυριάκος Νοχουτίδης. Το videoclip γυρίστηκε σε δύο takes, στο Gaia club στη Θεσσαλονίκη. Το story το δουλέψαμε μαζί και θεωρώ πως για τις οικονομικές δυνατότητες που είχαμε, έγινε πολύ καλή δουλειά. Το άλλο videoclip το σκηνοθέτησε ο Jimmy Pats, ερασιτέχνης κινηματογραφιστης, ο οποίος είναι φίλος μου και προέκυψε μια ανατροπη σκηνοθετικά. Θέλαμε να το γυρίσουμε στη λίμνη Κορώνεια, η οποία έχει φτάσει σε πλήρη αποξήρανση αλλά τις μέρες του γυρίσματος έιχε νερό και έτσι το γυρίσαμε σε κάτι αγρούς όπως έχεις δει. Αυτόν τον καιρό, ο Κυριάκος ετοιμάζει το ''Babylon'' και θα είναι έτοιμο τέλη Μαίου. Το videoclip θα είναι αποσπασματικό, με όσα live έχουν γίνει και θα γίνουν στη Θεσ/νίκη.

H χώρα μας περνάει δύσκολους καιρούς, ιδιαίτερα για τη σημερινή νεα γενιά. Ποιό είναι το δικό σου μήνυμα;

Να έχουμε καλύτερο τρόπο σκέψης και να μην παραμυθιαζόμαστε. Θα ήθελα αυτό που λέω και στον ευατό μου, να μη χάνω την ελπίδα μου. Να κάνω πράγματα που αγαπώ και ας μην μπορώ να ζήσω με αυτό. Θα πρέπει να παλεύουμε για ένα καλύτερο αύριο και να γίνουμε περισσότερο άνθρωποι, ανεξάρτητα αν ζείς στην Ελλάδα ή όχι. Ο άνθρωπος να είναι άνθρωπος και να πραττεί έτσι ώστε να κάνει τη ζωή του και τη ζωή των γύρω του όμορφη χωρίς να είναι στη κακομιζεριά, στη λαμογιά και φυσικά να είναι μακρυά από κάθε φασιστικό τρόπο σκέψης. Να μη χάνει το κουράγιο του, να δημιουργεί γιατί μόνο μέσα από τη δημιουργία έρχεται ένα καλύτερο αύριο.



veryround.gr


Δεν υπάρχουν σχόλια :