Τρίτη 10 Μαΐου 2011

ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ; Ή…

Πολλές φορές ακούγεται η φράση «Μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν αυτά!», «Έξω δε γίνονται αυτά!», «Αυτή είναι η Ελλάδα», «στην Ελλάδα είσαι», και στο κάτω-κάτω «Εμείς φταίμε» και «τα θέλει ο κώλος μας!». Πρόσφατα προσπάθησε ένας από τους μεγαλύτερους δημοκόπους-απατεώνες του ελλαδικού χώρου, ο Πάγκαλος, να βγάλει λάδι τους εξουσιαστές λέγοντας «μαζί τα φάγαμε», οπότε: τι θέλετε τώρα, τα φάγαμε και τελείωσε.

Η λαϊκίστικη-εξουσιαστική λογική που βρίσκεται πίσω απ’ αυτές τις διατυπώσεις είναι πιο ένοχη απ’ ότι φαίνεται.

Επειδή:

1) προσπαθεί να αποδώσει συλλογική ευθύνη στο λαό, για τη δεδομένη διαφθορά που βρίσκεται σε κάθε κρατικό μηχανισμό.

2) εγείρει συναισθήματα εθνικής ενότητας, εθνικής υπόστασης, ότι στο κάτω-κάτω βρε αδερφέ είναι στο αίμα του Έλληνα να είναι έτσι, λίγο τσαπατσουλιά, λίγο ανοχή στη νόμιμη κλεψιά του κράτους κτλ.

3) διαφημίζουν κάποιες δήθεν εξευρωπαϊσμένες καταστάσεις, από το να είναι πιο καθαροί οι δρόμοι μέχρι το να μη γίνονται πορείες και απεργίες.

Το τελευταίο είναι και το πιο σημαντικό πιστεύουμε: με αφορμή π.χ. τις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων σε αρχαιολογικούς χώρους, ωρύονταν οι δημοσιογράφοι: «Μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά!», «Τι θα πουν οι τουρίστες;» κτλ.

Είναι μια αποκαλυπτική πλευρά της ξετσίπωτης εργολαβίας που έχουν αναλάβει οι δημοσιογράφοι να κάνουν πλύση εγκεφάλου προς όφελος της κυριαρχίας. Πίσω, όμως, απ’ τα λαϊκίστικα σαλιαρίσματα και τις δήθεν εκρήξεις οργής για την τσαπατσουλιά της χώρας, κρύβεται η αγωνία των κρατιστών για την εκδήλωση συχνά-πυκνά κινητοποιήσεων και εκδηλώσεων που διαταράσσουν την «αγορά» και την κοινωνική ειρήνη που προσπαθούν να επιβάλλουν οι κρατιστές. Είναι τόση η φοβία τους για τις κοινωνικές κινητοποιήσεις που εφευρίσκουν κάθε λογής ηλιθιότητα, όπως π.χ. ότι θα τρομάξουν οι τουρίστες! Δε μας λένε όμως πόσο τρόμαξαν οι τουρίστες με τις επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης. Αφού κατά πώς φαίνεται, λοιπόν, δεν μειώθηκε αισθητά η τουριστική κίνηση λόγω των επιθέσεων στους Δίδυμους Πύργους, γιατί να μειωθεί λόγω μιας απεργίας στην Ακρόπολη ή λόγω των κινητοποιήσεων των φορτηγατζήδων ή άλλων επαγγελμάτων;

Εδώ κρύβεται όμως και η αγωνία για τα κέρδη των τουριστικών επιχειρήσεων, που είναι αντικειμενικά ένα μεγάλο μερίδιο των κερδών των αφεντικών, και καμία προσοχή δε δίνεται φυσικά για το αν θα απολυθούν εργαζόμενοι ή θα χάσουν το ψωμί τους οικογένειες, όπως διατείνονται ότι ενδιαφέρονται οι ευαίσθητοι δημοσιογράφοι.

Σαφέστατο παράδειγμα οι κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη του 2008, μετά τη δολοφονία του ανήλικου μαθητή Γρηγορόπουλου. Χιλιάδες φορές ακούστηκε ότι επηρέασε τον τουρισμό αρνητικά κτλ. Αν και δε φαίνεται άμεσα κάτι τέτοιο, μιας και η μείωση στις τουριστικές αφίξεις δεν ήταν μεγάλη, αλλά πιο πολύ στα έσοδα, αν πιστέψουμε τα συγκεκριμένα στατιστικά. Άρα λοιπόν το να έρθουν 10% λιγότεροι τουρίστες σε ένα καλοκαίρι δεν μπορεί να πει κανείς ότι οφείλεται στα «επεισόδια». Αφού και οι ίδιοι ομολογούν με τις περισπούδαστες αναλύσεις τους ότι η αγοραστική δύναμη έχει πέσει. Βέβαια πώς γίνεται να πέφτει μόνο στην Ελλάδα η αγοραστική δύναμη και να πρέπει όλων των άλλων που επισκέπτονται το καλοκαίρι τη χώρα να είναι στα ίδια επίπεδα ή και καλύτερα, αυτό μπορεί να το εξηγήσει μόνο η αδηφάγα νεοπλουτιστική δίψα κάποιων επιχειρηματιών/μαγαζατόρων.

Άρα, λοιπόν, οι μπούρδες περί εκφοβισμού των τουριστών φαίνεται ότι δεν ισχύουν. Ακόμα κι αν κάποια ίσχυαν βέβαια, δε σημαίνει ότι θα πρέπει κοινωνικές κινητοποιήσεις να εκβιάζονται λόγω κάποιων συγκεκριμένων περιόδων οικονομικής άνθησης. Εξεγέρσεις κι επαναστάσεις του παρελθόντος φάνηκε ότι δεν επηρεάστηκαν από τις εκκλήσεις των κρατιστών για εθνικό συμφέρον σε σχέση με την οικονομία. Εξ άλλου, οι οικονομικοί συσχετισμοί έχει φανεί ότι μόνο εις βάρος των κοινωνιών λειτουργούν. Στην καλύτερη περίπτωση εθίζουν κομμάτια της κοινωνίας με άχρηστα καταναλωτικά σκουπίδια.

Ο κομπογιαννιτισμός των κάθε λογής λαοπλάνων φαίνεται και κάθε φορά που ξεσπούν τα λεγόμενα «σκάνδαλα». «Αυτή είναι η Ελλάδα» θα πουν οι «μυημένοι», αυτοί που είναι μέσα στα κόλπα, που εισπράττουν προμήθειες για κάθε «εξυπηρέτηση», που ψεύδονται ασύστολα για το καθετί, και άρα… δεν αλλάζει τίποτα, οι μίζες και οι προμήθειες θα συνεχίσουν έτσι κι αλλιώς, οπότε εσύ ο πειθήνιος και αφελής πολίτης, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να το δεχτείς αδιαμαρτύρητα ακούγοντας στην TV τον Αυτιά να «τα χώνει» δήθεν στους πολιτικούς, ενώ από πίσω συναγελάζονται μαζί κοιτώντας τους τηλεθεατές: «κοίτα τους μαλάκες μάς πιστεύουν!».

Ας πάρουμε όμως ένα άλλο παράδειγμα: τι θα έλεγαν αυτοί οι φανατικοί υποστηρικτές της εν λόγω διατύπωσης αν τους υποδείξει κανείς τα σκάνδαλα στην Ιταλία, τις μαφίες, τους πολέμους, τις πολυεθνικές που εκβιάζουν ολόκληρες κυβερνήσεις; Τότε θα κοιτάξουν αμήχανα, δυσκολευόμενοι ίσως να παραδεχτούν τις ασυναρτησίες που λένε. Ίσως κάποιοι πουν «ναι, αλλά εδώ έχει παραπάει η κατάσταση», εννοώντας δηλαδή ότι πρέπει να διορθωθεί το πολιτικό σύστημα και να… μπει μια τάξη (εκτός αν εννοούν μια νέα χούντα, που κάποιοι σίγουρα αυτό εννοούν!).

Ή, ακόμα καλύτερα, αν δει κανείς τις πρόσφατες κινητοποιήσεις στη Γαλλία σε σχολεία, πανεπιστήμια, εργασιακούς χώρους, θα διαπιστώσει ότι οι δημοσιογράφοι τα παρουσιάζουν πιο αποστασιοποιημένοι. Εκεί, φυσικά, δεν πρόκειται να πουν ότι βλάπτεται η δημόσια εικόνα της Γαλλίας. Ίσως θα πρέπει να φαίνεται σαν κάτι εξωτικό, μακρινό, κάτι που δεν πρέπει να βρει μιμητές και εδώ. Έλα, όμως, που θα βρει…

Εν κατακλείδι και έχοντας πλήρη συνείδηση ότι δεν υπάρχουν εθνικά χαρακτηριστικά που να συνενώνουν κάποιους ανθρώπους, παρά μόνο κάποια τοπικά στοιχεία κουλτούρας, αλλά κοινωνικά σε σχέση με το αν ανήκουν στους εκμεταλλευτές ή στους εκμεταλλευόμενους, πιστεύουμε ότι αυτή η προσπάθεια απόδοσης συλλογικής ευθύνης με εξυπνακισμούς του στυλ «έτσι είναι η ελλάδα» εξυπηρετεί μόνο σκοπούς των κρατιστών.

Η προσπάθεια δυσφήμισης κινητοποιήσεων και εκδηλώσεων ήταν και θα είναι άμεσο μέλημα των εξουσιαστών και των υπαλλήλων τους, επίσημων και μη. Παρά τις όποιες μπούρδες εφευρίσκουν, όσο κι αν ακούγονται σοβαροφανείς και έχουσες «ανάλυση» από πίσω, οι αγωνιζόμενοι και οι καταπιεσμένοι συνολικότερα δε θα πρέπει να ξεγελιούνται.

Όχι μόνο στην Ελλάδα λοιπόν, αλλά και παντού, ο άνεμος της εξέγερσης και της ελευθερίας να σαρώσει τις προσπάθειες αποχαύνωσης της κοινωνίας μέσω «έξυπνων» σλόγκαν και στυλιζαρισμένων απαντήσεων. Να γίνει ο εφιάλτης τους μέσα κι έξω από κάθε Ελλάδα…

αναρτήθηκε από anarchypress.wordpress.com

Δεν υπάρχουν σχόλια :