Στο ίδιο άρθρο εκφράζεται η άποψη ότι η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής των ευρωπαίων ηγετών στις Βρυξέλλες «έκανε λίγα» για να βοηθήσει την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, τις πιο προβληματικές οικονομίες της ζώνης.
«Οι ηγέτες της Ευρώπης φέρουν μεγάλο μέρος της ευθύνης», τονίζεται στο άρθρο.
Ο Economist σημειώνει......
πως ο πρωθυπουργός της Πορτογαλίας παραιτήθηκε στις 23 Μαρτίου, μετά την αποτυχία να κερδίσει υποστήριξη για το τέταρτο πακέτο λιτότητας μέσα σε ένα χρόνο.
Την ίδια στιγμή η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας έχει διολισθήσει σε καθεστώς σχεδόν junk και οι αποδόσεις των δεκαετών ομολόγων έχουν αυξηθεί πάνω από το 8% καθώς οι επενδυτές φοβούνται πως η Πορτογαλία θα πρέπει να στραφεί προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ για διάσωση.
«Έχουν δίκιο (οι επενδυτές). Αυτές οι οικονομίες είναι σε μια μη βιώσιμη πορεία, αλλά όχι για λόγω έλλειψης προσπάθειας από τις κυβερνήσεις τους. Η Ελλάδα και η Ιρλανδία έχουν κάνει ηρωικές περικοπές στον προϋπολογισμό. Η Ελλάδα προσπαθεί σκληρά για να απελευθερωθεί από τις ακαμψίες της οικονομίας της.
Η Πορτογαλία έχει εμπλακεί σε ασφυκτικούς κανόνες, αλλά η δημοσιονομική πολιτικής της είναι τολμηρή. Και στις τρεις περιπτώσεις οι προοπτικές σκουραίνουν σε μεγάλο βαθμό λόγω των λαθών που έγιναν στις Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και το Βερολίνο», τονίζει ο αρθρογράφος.
Ουσιαστικά, προτείνεται η αναδιάρθρωση χρεών για την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία.
Μάλιστα, τονίζεται πως η επικείμενη απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για αύξηση των επιτοκίων στις 7 Απριλίου, θα ενισχύσει το ευρώ και θα υπονομεύσει περαιτέρω τις προσπάθειες των περιφερειακών κρατών να γίνουν πιο ανταγωνιστικά.
Το άρθρο χαρακτηρίζει «ολέθρια» την στρεβλή λογική των μηχανισμών διάσωσης της Ευρωζώνης και ασκεί κριτική στον Μόνιμο Μηχανισμό (ESM) και στην εμπλοκή ιδιωτών στην διαδικασία αναδιάρθρωσης χρέους μετά το 2013.
«Η Ελλάδα θα πρέπει να σταματήσει να προσποιείται ότι μπορεί να αντέξει το τρέχον δανειακό βάρος και να ασκήσει πιέσεις για αναδιάρθρωση», σημειώνει μεταξύ άλλων ο αρθρογράφος του Economist.
Τέλος, καταλήγει πως η ελπίδα βρίσκεται στο ΔΝΤ, οι οικονομολόγοι του οποίου έχουν εμπειρία στις κρίσεις χρέους.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artid=4625174
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου