Μια ακόμα αιματοβαμμένη νύχτα πέρασε για τις αραβικές χώρες με τους εξεγερμένους πληθυσμούς στους δρόμους ενάντια στα μακροχρόνια, ισόβια καθεστώτα.
Πώς όμως φτάσαμε στις εξεγέρσεις; Ποιός μπορούσε να φανταστεί ένα μήνα πριν πως θα μπορούσε να υπάρξει μια τέτοια εξέλιξη σ' αυτή την τεράστια και ιδιαίτερα επικίνδυνη γεωπολιτικά περιοχή του κόσμου; Υπάρχει σχέδιο για ανάπτυξη σφιχτής μουσουλμανικής ημισελήνου γύρω από την Ευρώπη; Και ποιός μπορεί να το έχει εξυφάνει;
Αν και πολλοί θεωρούν ότι πίσω από τα γεγονότα πρέπει να κρύβεται η παγκοσμιοποιημένη δύση με επικεφαλής την ηγέτιδα Αμερική, όλο και περισσότερο σε ψυχραιμότερους αναλυτές διαμορφώνεται η εντύπωση ενός άλλου ενδεχόμενα υποκινητή, αρωγού και ενδεχόμενα συντονιστή των επαναστάσεων που τείνουν να αλλάξουν την εικόνα. Μάλλον οι ΗΠΑ ίσως για πρώτη φορά αιφνιδιάστηκαν από τις εξελίξεις και μάλλον δείχνουν ανέτοιμες και άτολμες να επιχειρήσουν να αναμειχθούν. Δεν υπάρχει κανένας κοινός παρονομαστής στην πορεία των διαφορετικών κινητοποιήσεων αλλά και των αιτημάτων που οδήγησαν στις ανατροπές αλλά και των υπολοίπων που βρίσκονται σε εξέλιξη. Που έχουν σαν αποτέλεσμα την ανατροπή των - ελέου Θεού - ισοβίων καθεστώτων, αλλά με διαφορετικό περίγραμμα αιτημάτων και διεκδικήσεων οδηγούνται σε ρήξεις και ανατροπές μ' αυτά.
Στην Τυνησία που υπήρξε εμπνευστής για τις υπόλοιπες αραβικές χώρες, όπως λέγεται, το έναυσμα έδωσε η εξαθλίωση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Στην Αίγυπτο που αμέσως μετά πήρε τη σκυτάλη, παρότι υπάρχει πληθυσμός που ζει με 2 δολάρια τη μέρα και πλήθος αστέγων, πρωτεργάτες της εξέγερσης μιλούν ότι τα κύρια προβλήματα είναι αυτά της έλλειψης δημοκρατίας, της αδιαφάνειας και της απελευθέρωσης από ένα καθεστώς που τους είχε καθίσει στο σβέρκο από το 1952.
Στο Μπαχρέιν και στην Υεμένη αλλά και στη Σαουδική Αραβία θρησκευτικές είναι οι αιτίες που φαίνεται να υπερισχύουν με διαμάχες που ξεπήδησαν μεταξύ σουνιτικών ηγεσιών και σιιτών διαδηλωτών.
Στη Λιβύη πάλι, σύμφωνα με πληροφορίες η εξέγερση εντοπίζεται κυρίως στην ανατολική περιοχή της χώρας με επίκεντρο τη Βεγγάζη. Η συγκεκριμένη περιοχή θεωρείται πως είναι η πλέον παραμελημένη από το καθεστώς Καντάφι. Είναι εκεί όπου το 2006 είχαμε μια μεγάλη διαδήλωση που κατέληξε στην επίθεση στο Ιταλικό Προξενείο και που κατεστάλλει με 56 νεκρούς από τις δυνάμεις ασφαλείας. Είναι η μια από τις τρεις διαφορετικές περιοχές που ενώθηκαν το 52 με τις ευλογίες των μεγάλων δυνάμεων, που η κάθε μια είχε από την κατοχή της μια εξ αυτών. Η βασιλεία μετά από 17 χρόνια κατέρρευσε από τον Καντάφι ο οποίος ίδρυσε την Λιβυκή Τζιμαχαρία. Παρά τα τεράστια όμως έργα που πραγματοποιήθηκαν στη Λιβύη - χρήμα άφθονο λόγω των κοιτασμάτων πετρελαίου - και την ανάπτυξη που έχει συντελεστεί, η Ανατολική Λιβύη προφανώς λόγω της καταγωγής του πρώην Βασιλιά, της ύπαρξης μεγάλης πλειοψηφίας φανατικών μουσουλμάνων αλλά και ίσως εξαιτίας του παραγκωνισμού της από το καθεστώς αποτέλεσε την κοιτίδα της επανάστασης. Με αιτήματα που μάλλον μιλούν για απόσχιση και ανακήρυξη ενός νέου κράτους με επαναφορά της Βασιλείας αντιμετωπίζει την οργή των καθεστωτικών δυνάμεων. Και που σαφώς δίνει τη δικαιολόγηση στο καθεστώς να εξαπολύει στρατιωτικές επιθέσεις που πάντα καταλήγουν σε λουτρά αίματος.
Πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν ότι η ανάμιξη της Χεσμπολάχ στις εξεγέρσεις δείχνει προς Ιράν, πιστεύοντας πως ο φανατικός μουσουλμανισμός είναι το ζητούμενο. Ένας φανατισμός που σκοπό θα έχει την ανάπτυξη ενός δαχτυλυδιού από κράτη με θρησκευτικές ηγεσίες που θα αποτελέσουν την διαδοχή των δυτικοσυνεργαζόμενων σημερινών και χθεσινών αραβικών ηγεσιών.
Αξίζει δε να επισημανθεί η σημερινή είδηση της διέλευσης - για πρώτη φορά από το 1979 - δύο ιρανικών πολεμικών πλοίων, από τη Διώρυγα του Σουέζ προς την Μεσόγειο.
Η μεταβολή των στάτους κβο ήδη συντελείται. Και μέσα στους νέους πόλους φαίνεται ότι θα συμπεριληφθεί και αυτός των μουσουλμανικών χωρών, που και πλούσιο υπέδαφος έχουν αλλά και πολυπληθέστατος είναι.
Ίσως η παγκοσμιοποίηση οδηγήσεις σε τέσσερις πόλους ( με τις αντίστοιχες σφαίρες επιρροής τους): Δύση - Ρωσία - Κίνα - Μουσουλμανικό τόξο.
Σίγουρα ζούμε τις έντονες ανακατατάξεις στην παγκόσμια σκακιέρα μέσα σε μια χρονιά που θα διαμορφώσει τα νέα δεδομένα.
Συντάχθηκε απο τον/την Ακτιβιστής
activistis.gr
Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011
Πού εντάσσονται οι εξεγέρσεις των αραβικών λαών;
Ετικέτες
ΔΙΕΘΝΗ
,
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
,
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
,
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου