Τι απέγιναν οι ήρωες παιδιά;

Η Ουγγαρία είπε όχι ευχαριστώ , όταν την πλησίασε το ΔΝΤ προκειμένου να την «αναμορφώσει». Στη Γαλλία και στην Ισπανία, καθημερινά γίνονται εκατοντάδες πορείες διαμαρτυρίας, απεργίες κλπ. Η Ισλανδία διώκει ποινικά τον πρώην πρωθυπουργό της, που την οδήγησε σε οικονομική κρίση, και μάλιστα ενδέχεται και να τον φυλακίσει! Και ούτω καθ εξής.

Εδώ τι γίνεται; Στα καθ`ημάς; Στη χώρα των ηρώων που, κατά μερικούς, γαλουχήθηκαν με αρχαίο κλέος, και έπη, έπιναν Ιχώρ, και αποίκησαν μέχρι και την Ινδία(!) Τι γίνεται στο Ελλάντα;


Το μόνο που βλέπω γύρω μου είναι μια ατέλειωτη μεμψιμοιρία. Μια σπαστική γκρίνια. Τίποτα άλλο. Η ανεργία καλπάζει, οι φόροι πέφτουν σαν χαλάζι, οι περικοπές των μισθών είναι άνευ προηγουμένου, η βενζίνη σταθεροποιήθηκε στο 1.5 ευρώ, τα ψέματα των κυβερνώντων διαδέχονται το ένα το άλλο, και εμείς…. γκρινιάζουμε.

Όχι «θα τα πούμε στην Έκθεση», όχι «να δείτε τι έχει να γίνει το φθινόπωρο»… και άλλοι πολλοί παρόμοιοι κούφιοι παλικαρισμοί. Τι έγινε με το περίφημο «δεν σηκώνω μύγα στο σπαθί μου» των Ελλήνων; Τι έγινε το «του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει»; Τι έγιναν όλα αυτά για τα οποία κομπάζαμε ο ένας στον άλλον, την ώρα που τρώγαμε τον αγλέουρα; Τώρα που τα πράγματα σφίξανε για τα καλά, κατεβάσαμε τα κεφάλια και δεχόμαστε τη μοίρα που μας επέβαλλαν κάποιοι ξένοι «τραπεζίτες», με την βοήθεια των δικών μας «εκτελεστών». Οι Αμερικάνοι λένε πως when the going gets tough, the tough get going. Εδώ;

Μήπως τελικά είχαν δίκιο κάποιοι ξένοι, που ενώ εμείς νομίζαμε πως μας θαυμάζουν για τον ηρωισμό μας, το ανδριλίκι μας, το ανυπόταχτο πνεύμα μας, τη λευκή κάλτσα και το μακρύ νύχι στο δαχτυλάκι μας, και άλλα πολλά παρόμοια και γεμάτα βαρβατίλα, αυτοί στη πραγματικότητα έρχονταν για να φάνε τζατζίκι και να κάνουν κανένα μπάνιο; Μήπως είχαν δίκιο όλοι αυτοί που μας λοιδορούσαν;

Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι δεν μπορούν να κάνουν και πολλά διότι τρέμουν για τη δουλειά τους. Οι δημόσιοι υπάλληλοι, με πουλημένες προ πολλού συνδικαλιστικές ηγεσίες, κάνουν τη πάπια, έχοντας ενοχικές τύψεις για όλα τα προηγούμενα χρόνια. Οι υπάλληλοι των ΔΕΚΟ… χα χα. Ποιών ΔΕΚΟ;. Εδώ εξαφανίστηκε κοτζάμ κράτος εν κράτει, η Ολυμπιακή ντε, και δεν άνοιξε μύτη. Ποιος έμεινε; Οι συνταξιούχοι; Δύσκολο να κουνηθούν. Τελευταία φορά που το έκαναν τους ψέκασε το σοσιαλιστικό κράτος. Οι φορτηγατζήδες; Εκτός από τον Ντεγκρέτσια, δεν τους συμπαραστάθηκε και κανένας άλλος. Οι συντεχνίες; Αυτές κοιτάνε να περισώσουν ότι μπορούν. Τη πάρτη τους δηλαδή. Οι μπαχαλάκιδες; Που στο καλό βρίσκονται; Μου λείπουν.

Μήπως τελικά τη λύση θα τη δώσουν οι χούλιγκανς των ΠΑΕ; Τα μόνα επεισόδια για τα οποία άκουσα τελευταία είναι κάτι καψίματα Ολυμπιακών έξω από μια λέσχη Παναθηναϊκών. Αυτή είναι η πατρίδα μας; Από αυτούς περιμένουμε αντίδραση στις μεθοδεύσεις των μημονιακών; Που είναι το ΚΚΕ; Που είναι ο Τσίπρας; Το ΠΑΜΕ; Καλά για τους Πασόκους δεν το συζητάω. Μερικοί μάλιστα χαίρονται, διότι ο Γιωργάκης λένε μας σώζει, χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό κόστος, μπλα μπλα μπλα. Μεγάλος πολιτικός δηλαδή. Κάτι σαν μίξη Βενιζέλου και Τρικούπη. Και ολίγον τι από Γκερέκου.

Η ΝΔ πάλι, πολύ ωραία τα λέει, με σωστά επιχειρήματα, και βιντεάκια, και πειστικό αρχηγό, απαλλαγμένη από άχρηστα βαρίδια, αλλά από κει και πέρα; Μήπως φοβάται τις εκλογές διότι άντε και τις κέρδισε, τι θα τις κάνει; Που να βρει λεφτά; Άσε που μέχρι τότε δεν θα έχει μείνει ούτε σέντσι. Την ώρα που εμείς κλαιγόμαστε και γκρινιάζουμε ότι ακρίβυναν τα φασολάκια, την ίδια ώρα τα πράσινα τρωκτικά έχουν ξαμολυθεί στα δημόσια ταμεία και σκαλίζουν μέχρι και τον πάτο. Είναι σαν τον καπετάνιο, που όταν το καράβι βουλιάζει, αυτός μένει στη γέφυρα. Μόνο που οι σημερινοί καπετάνιοι, μένουν όχι για να βυθιστούν ηρωικά με το καράβι τους, και αγκαλιασμένοι με τη σημαία, αλλά για να κλέψουν τα ασημικά και τα μαχαιροπήρουνα. Τη σημαία την πούλησαν προ πολλού. Από το 1996 νομίζω. Τόσο καλά.

Ποιος απέμεινε ρε παιδιά; Η εκκλησία; Μπα δεν θα πάρει. Ο μόνος που απέμεινε τελικά είμαστε εμείς. Εσείς εγώ και ο Χατζηπετρής. Και εγώ δεν αισθάνομαι και τόσο καλά τελευταία. Αρχίστε λοιπόν την επανάσταση εσείς, και βλέπουμε. Μπορούμε να κάνουμε και αλλιώς;

απo- antinews.gr
Strange Attractor